ماجراجویی میان ویرانه‌ها؛ ۱۰ متروکه عجیب جهان که جاذبه گردشگری شدند

فانوس دریایی «روب‌یرگ کْنوده» (Rubjerg Knude) در ساحل دریای شمال در دانمارک قرار دارد. این فانوس دریایی نخستین بار در سال ۱۹۰۰ میلادی فعال شد و تا سال ۱۹۶۸ میلادی به کار خود ادامه داد. در سال‌های بعد، فانوس دریایی به‌عنوان موزه و کافه مورد استفاده قرار گرفت؛ اما فرسایش ناشی از دریا باعث توقف این فعالیت‌ها شد. انتظار می‌رفت فانوس تا سال ۲۰۲۳ میلادی به داخل آب سقوط کند، اما در سال ۲۰۱۹، این فانوس به فاصله ۷۰ متر دورتر از ساحل و به سمت خشکی منتقل شد تا حداقل تا سال ۲۰۶۰ در امان باقی بماند. این مکان یکی از جاذبه‌های محبوب گردشگری است که سالانه حدود ۲۵۰ هزار بازدیدکننده را جذب می‌کند.

عکاس: نامشخص / سایت cntraveler.com

«مجتمع بیمارستانی بلیتس-هایلشتاتن» (Beelitz-Heilstätten) در آلمان که بیش از ۱۰۰ سال قدمت دارد، در دوران جنگ‌های جهانی اول و دوم به‌عنوان مرکز درمانی نظامی فعالیت می‌کرد. این بیمارستان روزی بزرگ‌ترین مرکز درمان بیماری‌های ریوی در جهان بود؛ اما از زمانی که نیروهای نظامی اتحاد جماهیر شوروی سابق در سال ۱۹۹۵ میلادی منطقه بلیتس-هایلشتاتن را ترک کردند، به مدت ۲۵ سال متروکه باقی مانده است.

عکاس: Ullstein Bild / سایت cnbc.com

دژهای دریایی «ماونسل» (Maunsell) که در دهانه «رودخانه تیمز» (River Thames) قرار دارند، در سال ۱۹۴۲ میلادی ساخته شدند تا در جنگ جهانی دوم از لندن در برابر حملات دریایی و هوایی محافظت کنند. در دهه ۱۹۵۰ میلادی این برج‌ها غیرفعال شدند و پس از آن به مدت سال‌ها به‌عنوان ایستگاه‌های رادیویی مورد استفاده قرار گرفتند. در ابتدا، هفت برج با پل‌های فولادی به هم وصل بودند، اما اکنون تعداد آنها کمتر شده است و پل‌های ارتباطی دیگر ایمن نیستند. تنها راه بازدید از این دژها، انجام یک سفر قایقی در سواحل بریتانیا است؛ هرچند امکان ورود به داخل دژها وجود ندارد.

عکاس: By Andrea Pucci / سایت cnbc.com

کشتی «اس‌اس ایرفیلد» (SS Ayrfield) یکی از چندین شناور موجود در بندر سیدنی است. این کشتی ابتدا به مدت ۶۰ سال خدمت کرد و در طول جنگ جهانی دوم برای انتقال تجهیزات به نیروهای آمریکایی در اقیانوس آرام به کار گرفته شد. سپس این کشتی وظیفه حمل زغال‌سنگ در استرالیا را بر عهده گرفت. در سال ۱۹۷۲ میلادی، کشتی غرق‌شده اس‌اس ایرفیلد را به مرکز بازیافت فرستادند؛ اما با تعطیلی این مرکز، کشتی در خلیج رها شد و بخش‌هایی از آن به تدریج غرق و روی بستر آب قرار گرفت. به مرور زمان، درختان مانگرو در وسط کشتی رشد کردند و اکنون این محل یکی از جاذبه‌های گردشگری استرالیا محسوب می‌شود که با قایق‌های خصوصی قابل بازدید است.

عکاس: نامشخص / سایت baku.w

«تیاندوچنگ» (Tianducheng)، که در سواحل شرقی چین و در فاصله‌ای بیش از ۸۰۰۰ کیلومتری از پاریس قرار دارد، با لقب «پاریس شرق» شناخته می‌شود. این مجموعه لوکس مسکونی با هدف بازآفرینی شهر پاریس ساخته شد و دارای نمونه‌هایی از میدان شانزه‌لیزه، طاق پیروزی و یک برج ایفل به ارتفاع ۱۰۸ متر است. با اینکه بسیاری از واحدهای مسکونی همچنان خالی مانده‌اند، این شهر گردشگران زیادی از داخل چین و کشورهای دیگر به خود جذب می‌کند.

عکاس: Wirestock / سایت cnbc.com

«برج ناقوس دریاچه رشن» (Lake Reschen Bell Tower) که به کلیسایی از قرن چهاردهم تعلق دارد، امروزه در دل دریاچه‌ای مصنوعی پنهان شده است. در زمستان، زمانی که سطح آب یخ می‌زند، بازدیدکنندگان می‌توانند روی دریاچه قدم بزنند. این برج تنها یادگار روستای تاریخی کورون در شمال ایتالیا محسوب می‌شود؛ روستایی که در سال ۱۹۵۰ میلادی برای ساخت یک دریاچه توسط دولت زیر آب رفت. در سال ۲۰۲۱ میلادی، با پایین رفتن موقت سطح آب، بقایای این روستا پس از چندین دهه دوباره نمایان شد.

عکاس: نامشخص / سایت south-tirol.com

در نزدیکی شهر کوچک «رومو» (Rummu) در استونی، بقایای یک اردوگاه زندان متروکه به نام رومو دیده می‌شود که امروزه به مقصدی محبوب برای تفریح در کنار ساحل تبدیل شده است. این زندان در دوران اتحاد جماهیر شوروی، در مجاورت معدن سنگ آهک ساخته شد؛ جایی که زندانیان در آن کار اجباری انجام می‌دادند. پس از آنکه استونی در سال ۱۹۹۱ میلادی به استقلال رسید، فعالیت معدن و زندان متوقف شد. با گذشت زمان، آب‌های زیرزمینی به داخل معدن نفوذ کردند و دریاچه‌ای طبیعی شکل گرفت. این دریاچه نیز بخشی از سازه‌ها را در خود فرو برد. هنوز قسمت‌هایی از زندان از خشکی قابل مشاهده‌ هستند. این مکان به نقطه‌ای جذاب برای غواصانی تبدیل شده که به‌دنبال ماجراجویی در میان بقایای غرق‌شده هستند.

عکاس: Ivar Leidus / ویکی‌مدیا

آیا شما تجربه سفر به مکان‌های متروکه را در ایران و سایر کشورها دارید؟ خوشحال می‌شویم نظرها و تجربه‌های خود را در این خصوص با ما و همراهان کجارو به اشتراک بگذارید.

منبع عکس کاور: سایت abandoned.dk؛ عکاس: نامشخص (کشتی اس‌اس ایرفیلد)