لی کیانگ، یکی از معتمدان شی، به عنوان نخست وزیر چین کنترل می شود

پشتیبان لی – منابع گفتند که او کمیسیون تنظیم مقررات اوراق بهادار چین را دور زد، کمیسیونی که بخشی از قدرت خود را تحت این تشکیلات جدید از دست داد – نشان داد که به عمل گرایی و همچنین روابط نزدیک با رئیس جمهور شی جین پینگ شهرت پیدا کرد.

در اواخر سال 2018، شی خود بازار STAR جدید شانگهای را با تمرکز بر فناوری و همچنین آزمایشی یک سیستم IPO مبتنی بر ثبت نام را اعلام کرد، اصلاحاتی که به منظور ترغیب فعال‌ترین شرکت‌های جوان چین به فهرست محلی و نه خارج از کشور است.

یک بانکدار کهنه کار نزدیک به تنظیم کننده ها و مقامات شانگهای که با توجه به حساسیت موضوع از ذکر نامش خودداری کرد، گفت: CSRC بسیار ناراضی بود.

این شخص افزود: «روابط لی با شی نقش مهمی در اینجا ایفا کرد،» که او را قادر می‌سازد تا این طرح را مستقیماً بدون گذر از CSRC به دولت مرکزی ارائه کند.

CSRC به یک درخواست برای اظهار نظر پاسخ نداد.

پیش از این رئیس حزب کمونیست در شانگهای، لی به عنوان نخست‌وزیر در کنگره ملی خلق که مسئولیت مدیریت دومین اقتصاد بزرگ جهان را بر عهده داشت، تایید شد. او جایگزین لی کچیانگ بازنشسته شد، که به طور گسترده تصور می‌شود که با تشدید کنترل شی در مدیریت اقتصاد کنار گذاشته شده است.

ناظران رهبری می گویند نزدیکی لی کیانگ به شی هم یک نقطه قوت و هم یک آسیب پذیری است: در حالی که او اعتماد شی را دارد، او حامی دیرینه اش است.

تری مک آرور، یکی از بنیانگذاران شرکت مشاوره Trivium China، گفت که لی احتمالاً بسیار قدرتمندتر از سلف خود است.

مک آرور گفت، با توجه به عدم تجربه لی در دولت مرکزی و قرنطینه شانگهای، شی سرمایه سیاسی قابل توجهی را صرف کرد تا او را به این نقش برساند.

او گفت: «مقامات می دانند که لی چیانگ پسر شی جین پینگ است.

او به وضوح فکر می کند که لی کیانگ فرد بسیار شایسته ای است و او را در این موقعیت قرار داده است زیرا به او اعتماد دارد و از او انتظار زیادی دارد.

لی 63 ساله به سوالات ارسال شده به دفتر اطلاعات شورای دولتی چین پاسخ نداد.

عملگرای عملی

لی که یک بوروکرات حرفه‌ای است، در ماه اکتبر زمانی که شی از یک صف رهبری پر از وفاداران پرده برداری کرد، به عنوان گزینه شماره دو چین معرفی شد.

در آن زمان، لی به دلیل نظارت بر قرنطینه وحشتناک کووید در اوایل سال گذشته 25 میلیون نفر شانگهای، که اقتصاد شهر را بسته و زخم‌های روانی را در بین ساکنان آن بر جای گذاشت، شناخته شده بود. این او را به هدف خشم تبدیل کرد، اما کاری نکرد که ترفیع او را از مسیر خارج کند.

رویترز در این ماه گزارش داد که لی همچنین در فشار برای پایان ناگهانی و غیرمنتظره چین به سیاست صفراوی کووید در اواخر سال گذشته نقش مهمی داشت.

افرادی که با لی در تعامل بوده‌اند می‌گویند که او را عملی، یک اپراتور بوروکراسی موثر و حامی بخش خصوصی می‌دانند – موضعی که از کسی که حرفه‌اش او را مسئول برخی از پویاترین مناطق چین می‌کند، انتظار می‌رود.

ژو دیون که نماینده شرکت‌های کوچک و متوسط ​​در شهر بود، گفت که به عنوان رئیس حزب کمونیست بین سال‌های 2002 تا 2004 در شهر زادگاهش ونژو، که کانون کارآفرینی بود، لی فردی ذهن باز و مایل به شنیدن بود.

ژو گفت: «او رویکردی لیبرال برای اعطای دسترسی پیش‌فرض به شرکت‌های خصوصی برای ورود به بازار داشت، مگر در مواردی که صراحتاً توسط قانون ممنوع شده باشد، و نه رویکرد سنتی که شرکت‌های خصوصی را به‌طور پیش‌فرض خارج می‌کند.»

کریگ آلن، رئیس شورای بازرگانی آمریکا و چین و یکی از مقامات سابق ایالات متحده، گفت که لی به دنبال یکسان سازی زمینه بازی برای کسب و کارهای خارجی بود و به سرعتی که خودروساز آمریکایی تسلا توانست کارخانه شانگهای خود را در سال 2019 در آنجا راه اندازی کند، اشاره کرد.

واضح است که وقتی تصمیمی گرفته شد، هیچ چیز مانعی نداشت. یک نوع وضوح در تصمیم گیری او وجود داشت، یک اقتدار، و این واقعا کمک می کند.

با این حال، چندین ناظر هشدار می دهند که روی تجربه لی در یک مرکز تجاری مانند شانگهای سنگینی نمی کند، زیرا شی به طور پیوسته کنترل حزب کمونیست را تشدید کرده و اقتصاد را در جهتی دولت گرایانه تر سوق داده است.

نیل توماس، تحلیلگر ارشد در اوراسیا گفت: «اکنون لی یک رهبر ملی است که زیر نظر رئیسی بدگمان بازار کار می کند و باید رشد را با طیفی از اهداف اجتماعی، فناوری و ژئوپلیتیک متعادل کند.