درباره وضعیت نابسامان فرودگاه امام خمینی چه از نظر نبود امکانات و یا طراحی اصولی در سالهای گذشته بارها نوشته شده و مردم هم در هر بار مراجعه برای انجامسفر دچار عصبانیت شدهاند؛ به نحوی که حتی وزیر فقید سابق راه و شهرسازی اذعان کرد که از شرایط این فرودگاه دچار خجالت است. رستم قاسمی در آن زمان گفته بود: «این فرودگاهها در شأن جمهوری اسلامی ایران نیست و در کنار مهمانان خارجی در حین عبور از تونل فرودگاه امام واقعا خجالت میکشم.»
اما حالا کار به جایی رسیده که در سایه بیتوجهی مطلق وزارت راه و شهرسازی و مدیریت معیوب فرودگاه امام خمینی(ره)، گذشته از نداشتن استانداردهای روز دنیا مسافران حتی برای جابجایی هم باید ساعتها منتظر تاکسی در سرما بایستند و دست آخر اگر خوششانی باشند با کرایه نجومی و نامتعارف به مقصد بروند. بر همین اساس است که می توان به صراحت گفت که حتی دیگر نیازهای ابتدایی هر مسافری در این مجموعه پاسخ داده نمی شود.
بنا بر گزارش های میدانی، در این شبها اگر سری به فرودگاه امام خمینی و ترمینال خروجی مسافران بزنید، شاهد صحنههای عجیبی خواهید بود؛ صحنههایی که برای هر فردی تداعی کننده یک فرودگاه بینالمللی نیست؛ بلکه گویی وارد جزیره سرگردانی شده است که در هر نقطه از آن بینظمی و آشفتگی موج میزند. برای نمونه، جمعه شب گذشته زمانی که چند پرواز همزمان به زمین نشستند مسافران در هنگام خروج با لحظات شوکهکنندهای روبرو شدند.
بعد از عبور از صفهای طویل و خسته کننده گمرکی که با سردرگمی و بینظمی کامل همراه است، هیچ مسافری نمی تواند از تاکسی اینترنتی استفاده کند؛ چرا که مسئولان فرودگاه برای به اصطلاح حمایت از ناوگان تاکسیرانی، امکان توقف خودروهای شخصی در ترمینال خروجی را ممنوع کردهاند و اگر مسافری اصرار به استفاده از تاکسی اینترنتی داشته باشد، باید خسته از سفر طولانی با چمدانهای سنگین خود راهی طبقه دوم شود تا با سختی تمام به خودروی اینترنتی برسد؛ این در حالی است که اگر مسافری قصد استفاده از تاکسی فرودگاه را داشته باشد در زمان شلوغی با جمله فعلا تاکسی نداریم روبرو می شود!
نگارنده جمعه شب خانوادههایی را در انتظار تاکسی مشاهده کرد که مجبور بودند با کودک شیرخوار در سرمای شدید منتظر بمانند؛ آن هم در حالی که دهها تاکسی اینترنتی دورتر از ترمینال وجود داشتند، به عبارتی مسئولان فرودگاه امام خمینی نه خودشان توانایی تامین تاکسی به تعداد مورد نیاز را دارند و نه اجازه ورود خودروهای شخصی را می دهند تا به این ترتیب تنها مردم قربانی بیکفایتی و ناکارآمدی در سادهترین امور شوند.
مساله دیگر نرخ نجومی و فضایی کرایههای تاکسی فرودگاه است. مشاهدات میدانی و گفتگو با مسافران نشان می دهد که برای رفتن به شهرری که در نزدیکی فرودگاه است و مسیری کمتر از نیم ساعت دارد مسافر باید ۵۵۰ هزارتومان کرایه بدهد و ضمنا اگر چمدان سنگینی داشته باشد باید ۱۰۰ هزارتومان دیگر هم اضافه پرداخت کند؛ این در حالی است که تاکسی اینترنتی با مبلغ ۱۵۰ هزارتومان چنین سفری را انجام میدهد.
برای مناطق دیگر تهران البته کرایههای میلیونی هم طلب می شود که مشخص نیست این قیمتگذاری بر اساس کدام قاعده انجام شده و چه پارامترهایی لحاظ شده است.
برخی گمانهزنیها البته حاکی از آن است که پای پیمانکاری سودجو درمیان است که عملا شهروندان داخلی را با توریستها در هنگام تعیین تعرفه یکی کرده و از ایرانیان که درآمدهای ریالی دارند همپای یک توریست خارجی کرایه اخذ میکند.
بر این اساس، این پرسش مطرح میشود که چگونه بذرپاش وزیر فعلی راه بصورت روزانه در حال اعلام وعدههای رنگارنگ یا افتتاح پروژه است اما نمیتواند مدیریت درستی برای بزرگترین فرودگاه بینالمللی کشور اعمال کند؟ قضاوت یک مسافر یا گردشگر خارجی درباره کشور ایران چه خواهد بود وقتی در لحظه ورود با فرودگاهی مواجه میشود که شرایط بهداشتی و نظافتی درستی ندارد و حتی نمیتواند بدون دغدغه یک تاکسی بگیرد؟
کدام شرکت خصوصی یا پیمانکار مسئولیت جابجایی مسافران را برعهده دارد و اساسا چه نهادی باید بر روی چنین تخلفات آشکاری نظارت کند؟
۲۲۰
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰