فیلمگردی نوروز ۱۴۰۰؛ ژانر موزیکال: فیلم My Fair Lady

اگر تا به امروز هیچ سری به آثار موزیکال تاریخ سینما نزدید (بعید است در سالهای اخیر لالاند را از دست داده باشید)، حتما به فیلم «بانوی زیبای من» یک فرصت بدهید تا بتواند نظر شما را برای همیشه درباره فیلم‌های موزیکال عوض کند. بانوی زیبای من آمیخته‌ای از کمدی، عشق و مسائل روانشناسی است که به زیبایی توسط بازیگران قدرتمندش به تصویر کشیده شده است.

الیزا دختری پایین شهری است که در خیابان گل‌هایش را می‌فروشد. او دختری جوان و زیبارو است که با ادبیات غلط غولوط پایین شهری صحبت می‌کند و سر و کارش با یک پرفسور زبان شناس می‌خورد. این پرفسور تصمیم می‌گیرد الیزا را درگیر یک پروژه شخصی کند، او با یک دوست خود شرط می‌بنند که این دختر لات پایین شهری را در ظرف مدت زمانی کوتاه، تبدیل به یک بانوی اشرافی کند و کاری کند که بتواند در یک مهمانی رسمی شرکت کرده و هیچکس متوجه تبار او نشود. الیزا در وهله اول مخالف شرکت در این پروژه است اما به تدریج تصمیم می‌گیرد که با پرفسور هیگینز راه بیاید و «برای خودش خانومی بشود.»

بانوی زیبای من برگرفته از یک نمایشنامه موزیکال قدیمی است که برنارد شاو آن را به رشته تحریر درآورده، پیگمالیون که در سال ۱۹۱۳ نوشته شده و یک تئاتر موزیکال بسیار مشهور نیز بر اساس آن ساخته شده است. بانوی زیبای من اولین و آخرین اقتباس سینمایی از این نمایشنامه مشهور بوده و با اعمال تغییرات زیادی نسبت به منبع اصلی خود، داستانی جدید و طولانی‌تری را روایت می‌کند که تقریبا به سه ساعت می‌انجامد.

حضور آدری هپبورن در فیلم در همان زمان حواشی زیادی درست کرد، عده زیادی باور داشتند که جولی اندروز باید این نقش را بازی کند چرا که پیش‌تر در مواردی چون اشکها و لبخندها و مری پاپینز توانسته بود قدرت خود را در ایفاگری نقش‌های اصلی در آثار موزیکال به اثبات برساند. دوبله شدن صدای هپبورن توسط خواننده‌ای دیگر موجب انتقاد برخی کارشناسان قرار گرفت اما عده زیادی نیز همسو با این نظرات نبودند و معتقد بودند که آدری هپبورن برای این نقش زاییده شده است. او آنچنان در کالبد نقش خود فرو رفت و بازی هنرمندانه‌ای از خود برجای گذاشت که بی‌شک پس از تماشای فیلم برای هنرنمایی بی‌نظیر او دست خواهید زد.

بانوی زیبای من شروع دلچسبی دارد و روند فیلم در زمانی که پروژه پرفسور آغاز می‌شود وارد سکانس‌های جذاب‌تری می‌شود. تقابل این دختر پایین شهری و دو پرفسور بالاشهری و نگاه زاویه دار آنها به او، باعث خلق صحنه‌های کمدی می‌شود که در پس پرده آن غم زیادی وجود دارد. ما با شخصیت اصلی قصه همذات پنداری می‌کنیم و از طرفی پرفسور را نیز درک می‌کنیم و به هر دو طرف ماجرا حق می‌دهیم.

بانوی زیبای من طراحی صحنه و لباس فوق‌العاده‌ای دارد و همه این موارد در خدمت سکانس‌های موزیکال فیلم هستند که تعدادشان بسیار زیاد است. فیلم پر از آوازهای درخشان است که مسیر اصلی قصه را پیش می‌برند و به زیبایی هرچه تمام‌تر ادا می‌شوند. بازیگران در تمام این سکانس‌ها از جان و دل مایه می‌گذارند و باید به شما بگویم که دوبلوران نسخه فارسی این فیلم، بیشتر از آنها تلاش می‌کنند!

به جرات می‌توان گفت دوبله فیلم بانوی زیبای من یکی از شاهکارهای دوبله تاریخ سینمای ایران است و علی کسمایی با مدیریت هنرمندانه خود توانسته فیلم را طوری دوبله کند که تماشای نسخه دوبله ده‌ها برابر بهتر از نسخه اصلی باشد. آوازها در نسخه دوبله تا حد زیادی به متن اصلی وفادار هستند و همچنان آهنگین هستند و دوبلورها به زیبایی هرچه تمام‌تر توانستند از ماموریت خود سربلند بیرون بیایند. باید گفت «فرهاد مهراد» خواننده مشهور ایرانی نیز جای پدر الیزا آهنگ «اگه یه جو شانس داشتیم» را برای اولین بار به زبان فارسی ادا کرده و این آغاز راه موسیقایی او در ترانه‌خوانی به زبان فارسی بود.

بانوی زیبای من یکی از دلچسب‌ترین فیلم‌های موزیکال تاریخ سینماست و با وجود مدت زمان سه ساعته خود، کمتر مواقعی پیش می‌آید که از ریتم بیفتد و حوصله تماشاگر را سر ببرد. یک سوم پایانی فیلم وارد فاز دیگری می‌شود و انگار این بخش از فیلم کاملا از دو سوم قبلی خود جداست. این نامانوس بودن فیلم در لحظات پایانی کمی باعث کندی ریتم فیلم می‌شود و به نوعی پاشنه آشیل آن محسوب می‌شود اما خوشبختانه فیلم در لحظات پایانی خود می‌تواند تماشاگر را راضی نگه دارد.

فیلم بانوی زیبای من از بهترین فیلم‌هایی است که می‌توانید در این ایام نوروزی به تماشای آن بنشینید و با دنیای بامزه و موزیکال آن، روز خود را آهنگین و تر و تازه کنید.