عزم محور مقاومت برای تسلیم آمریکا در منطقه/ بایدن نیروهایش را بیرون می‌کشد؟

ابوالفضل خدائی: پایگاه خبری تحلیلی کریدل که به مسائل منطقه غرب آسیا می‌پردازد در مقاله ای عنوان کرد: ایالات متحده با حمایت صریح از حمله نظامی اسرائیل به غزه، خود را در معرض آسیب‌پذیری‌های سراسر غرب آسیا، به‌ویژه در صحنه‌های بی‌ثبات عراق و سوریه قرار داده است.

همچنین حضور نیروهای آمریکایی و همینطور اظهارنظرهایی این چنینی که بعد از دو ماه کشتار و ویرانی بی‌امان، وزارت امور خارجه آمریکا اعلام می‌کند تاکنون مدرکی دال بر اینکه اسرائیل عمداً غیرنظامیان را می‌کشد، نیافته است، تنش‌ها را با گروه‌های ضد اسرائیلی که به شدت از مقاومت نیروهای فلسطین در غزه حمایت می‌کنند، افزایش داده است.

در مشروح این مقاله آمده است:

واشنگتن اکنون در همسویی خود با تل آویو بیش از حد پیش رفته است و منافع، نظرات دولت ها و شهروندان با اکثریت عرب و مسلمان را به طور کامل نادیده می گیرد.

حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ یک محیط خصمانه عربی و اسلامی را در سطح عمومی ایجاد کرد که با خود قتل عام، صدها هزار جسد و میلیون ها آواره را به همراه داشت. فاجعه ای چند وجهی که اثرات آن هنوز به طور عمیق در ذهن مردم منطقه حک شده و از آن التیام نیافته است. با این حال حمایت آشکار از جنایات اسرائیل را با تحویل ده هزار تن سلاح و تجهیزات را در پیش می گیرد.

اگرچه حمله غیرقانونی آمریکا به عراق ۲۰ سال پیش رخ داد، اما بقایای قوی خصومت علیه آمریکایی ها به صورت داخلی و منطقه ای باقی مانده است. فراموش کردن میلیون ها آواره، صدها هزار جسد، شکنجه و تحقیر در ابوغریب و دیگر اردوگاه ها و زندان های آمریکا و نوزادانی که هنوز با نقص هایی از شدت شوک و ترس متولد می شوند، دشوار است.

کسانی که هنوز از زخم های آن دوره التیام نیافته اند، اکنون شاهد کمک آمریکا به اسرائیل برای از بین بردن برادران عرب و مسلمان خود در غزه هستند که احساسات را در همه جا شعله ور می کند.

>>>بیشتر بخوانید:

گزینه‌های پیش روی واشنگتن و تل‌آویو برای آینده غزه

تداوم حمایت آمریکا از جنایات اسرائیل به‌ روایت نیویورک‌تایمز

حضور مستمر در منطقه

از ۷ اکتبر، ایالات متحده حداقل ده هزار تن سلاح و تجهیزات جنگ تل‌آویو را از طریق حداقل ۲۰۰ هواپیمای باری تامین کرده است – تحویل‌هایی که روزانه ادامه دارد و تردیدهای جدیدی در مورد پایداری و هدف نیروهای اشغالگر ایالات متحده در عراق و سوریه ایجاد می‌کند.

اینها مسائلی هستند که آمریکایی ها بهتر است از آنها اجتناب کنند: نیروهای اشغالگر آنها در عراق و سوریه، از نیروهای اشغالگری حمایت می کنند که به ویران کردن غزه مشغول هستند.

«ابوالاء الولایی»، دبیرکل کتایب سیدالشهدا می گوید که آمریکا در این کشورها نه برای داعش یا امنیت، بلکه برای «قطع کردن شریان» مقاومت در منطقه حضور دارند.

در حالی که حملات علیه نیروها و تاسیسات اشغالگر ایالات متحده به بالاترین حد خود رسیده است، شک و تردید نسبت به حضور نظامی در این کشورها بالا گرفته است. تلاش‌های سال ۲۰۱۹ رئیس‌جمهور وقت دونالد ترامپ برای خروج همه نیروهای آمریکایی از سوریه، کشور «ماسه و مرگ» را به یاد بیاورید. اگرچه تهدید داعش مدت‌ها بود که از بین رفته بود، اما لابی‌های جنگ طلب بی‌رحمانه به ترامپ حمله کردند، وزیر دفاع او، جیمز متیس، در اعتراض استعفا کرد و بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، از او خواست عقب‌نشینی را به تعویق بیندازد – کاری که رئیس‌جمهور آمریکا انجام داد.

اکنون سناتور جمهوری خواه رند پل حرکتی را برای خروج نیروهای آمریکایی از پایگاه های غیرقانونی خود در سوریه آغاز کرده است و تأکید می کند که: «مردم آمریکا از جنگ‌های بی‌پایان در خاورمیانه خسته شده‌اند، با این حال بدون تعریف پیروزی، بدون استراتژی خروج، بدون مجوز کنگره برای حضور در آنجا، ۹۰۰ سرباز آمریکایی هنوز در سوریه هستند؛ بدون اینکه منافع حیاتی ایالات متحده در خطر باشد.»

رند قطعنامه خود را بر “قدرت های جنگی” که از سال ۱۹۷۳ توسط کنگره تصویب شده است استوار می کند، که دولت های آمریکا را ملزم می کند تا زمانی که کنگره اعلام جنگ نکرده است، نیروهای خود را از سرزمین های متخاصم خارج کنند.

با توجه به انتقاداتی که هم در آمریکا و هم در کشورهایی که اشغال می کند وجود دارد، ارتش آمریکا حضور خود در عراق را از یک نقش رزمی به یک “ماموریت مشورتی و حمایتی” برای توجیه ادامه نقش نظامی تغییر داده است.

اما سوء ظن در مورد نقش ایالات متحده در حمایت از داعش و اقدامات آن علیه نیروهای امنیتی عراق در طول نبرد آزادسازی همچنان پابرجاست و با اقدامات مشکوک مانند حملات هوایی ایالات متحده به یگان های حشد الشعبی عراق در طول نبردهایشان تقویت شده است. مقابله با داعش و مانع تراشی در تلاش های آنها برای آزادسازی خاک عراق.

در حالی که داعش بهانه ای برای بازگشت نیروهای آمریکایی در سال ۲۰۱۴ به عراق بود، محور مقاومت منطقه معتقد است که شبه نظامیان داعش توانستند در ۸ ژوئن ۲۰۱۴ از مرز سوریه و عراق (پیشروی از شهر رقه سوریه به سمت شهر موصل عراق برای اعلام خلافت خود)تحت نظارت آمریکا عبور کنند که این مساله امری تصادفی نیست.

حتی پس از اعلام رسمی پیروزی دولت عراق بر داعش در سال ۲۰۱۷، نیروهای آمریکایی با اشاره به عملیات های مداوم علیه داعش – که نیروهای امنیتی عراق بیش از حد توانایی کنترل آن را دارند – از عقب نشینی خودداری کرده اند.

هدف قرار دادن نیروهای ضد داعش عراق

برای مثال، کاهش تعداد عملیات‌ها علیه داعش در ماه ژوئن، که در آن تعداد کمی از تروریست‌های ادعایی در سراسر سوریه و عراق کشته و دستگیر شدند و تنها با همکاری متحدان کرد ایالات متحده صورت گرفت، سوالات واضحی را ایجاد می کند.

آیا چنین نتایج ناچیزی که میلیاردها دلار هزینه در بر داشته، شایسته استقرار هزاران سرباز آمریکایی بین پایگاه های نظامی در عراق و پایگاه هایی در شمال شرقی سوریه و پایگاه التنف در جنوب سوریه است که همه آن ها برای کشتن یک تروریست در سوریه در ژوئن گذشته است؟

غرور واشنگتن تخصیص قابل توجه ۲۲ میلیارد دلاری عراق به وزارت دفاع خود را نادیده می گیرد. ارتش عراق که شامل نیروهای الحشدالشعبی می شود، تجربه رزمی قابل توجهی در تلاش های ضد تروریسم به دست آورده است.

اما از زمان پیروزی عراق بر داعش، ایالات متحده تمرکز خود را بر هدف قرار دادن الحشدالشعبی، ترور رهبران کلیدی و نقض حاکمیت و تمامیت ارضی عراق بارها و بارها متمرکز کرده است. واشنگتن به طور کامل رای شورای نمایندگان عراق در ۵ ژانویه ۲۰۲۰ درباره قطعنامه پایان دادن به حضور همه نیروهای خارجی در خاک عراق را نادیده گرفت. این رای چند روز پس از آن صورت گرفت که پنتاگون، جانشین فرمانده الحشدالشعبی، ابومهدی المهندس و ژنرال قاسم سلیمانی را ترور کرد.

آمریکایی ها همچنین به الولایی چشم دوخته اند، زیرا تیپ های او حملاتی را علیه پرسنل آمریکایی در عراق و سوریه برنامه ریزی کرده و در آن ها شرکت داشته است.

الولایی می گوید: در بعد خاص، اشغال آمریکا متوجه می‌شود که خط محور مقاومت که از ایران، عراق و سوریه تا بقیه کشورها امتداد دارد، نشان‌دهنده شریان آئورت این محور است و حضور اشغالگران آمریکایی در عراق و سوریه از دیدگاه خود به قطع این شریان کمک خواهد کرد.”

در بعد ویژه، اشغالگر آمریکایی متوجه می شود که خط محور مقاومت که از ایران، عراق و سوریه تا سایر کشورها امتداد دارد، شریان آئورت محور را تشکیل می دهد و حضور اشغالگر آمریکایی در عراق و سوریه از نقطه نظر او به قطع این شریان کمک خواهد کرد.

در سوریه، نیروهای آمریکایی در سال ۲۰۱۴ و در زمان ظهور داعش وارد سوریه شدند، حملات هوایی علیه تروریست ها و نیروهای سوری انجام دادند، سپس مناطقی از شرق سوریه را اشغال کردند و آن را در سال ۲۰۱۷ هدف قرار دادند.

از ۱۷ اکتبر، بیش از ۷۰ حمله به مکان‌های مختلف نیروهای آمریکایی بین عراق و سوریه، به عنوان بخشی از پاسخ‌های جناح‌های مقاومت به موضع کاملاً جانبدارانه واشنگتن در قبال اسرائیل در قتل‌عام‌هایی که در غزه انجام می‌دهد، صورت گرفته است.

واشنگتن هشدارها را نادیده می گیرد

علیرغم هشدارهای محور مقاومت منطقه، ایالات متحده پیش رفت و نیروهای تقویتی نظامی از جمله ناوهای جنگی، دو ناو هواپیمابر و هزاران نیرو را مستقر کرد که ظاهراً به عنوان حمایت مستقیم از اقدامات اسرائیل است.

واشنگتن تلاش کرده است این حرکت را به عنوان اقدامی برای جلوگیری از تشدید درگیری در منطقه به تصویر بکشد، اما این ادعا در بین مردم منطقه خریدار ندارد. با توجه به حملات مداوم نیروهای آمریکایی به پایگاه های مقاومت در عراق و سوریه که منجر به تلفات متعدد شده است، این روایت به شدت با اقدامات ایالات متحده در تناقض است.

علاوه بر این، ایالات متحده فعالانه و هوشیارانه در حال مقابله با موشک ها و پهپادهای پرتاب شده توسط نیروهای مسلح یمن به سمت اسرائیل است. این تناقض دیگری است که ادعای واشنگتن مبنی بر اینکه تقویت نظامی آن برای خنثی کردن یک جنگ منطقه ای است را تضعیف می کند.

به گفته الولایی، وضعیت برای دولت عراق نیز غیرقابل تحمل می شود:نیروهای اشغالگر آمریکا با نقض مستمر حاکمیت عراق و ریختن خون عراقی ها از طریق عملیات هوایی خائنانه خود و بدون رضایت یا اطلاع دولت عراق، خود را از وضعیت مشاوره و آموزش خارج کرده اند.

موانع صلح و ثبات

وضعیت وخیم غزه پیچیدگی های جدیدی را در رویارویی طولانی مدت میان محور مقاومت و نیروهای اشغالگر آمریکا ایجاد کرده است. مانورهای استراتژیک واشنگتن، مانند بازی با کارت کردها در شمال شرقی سوریه، تداوم بی ثباتی دولت سوریه، دامن زدن به درگیری داخلی و مانع تراشی در کنترل دمشق بر سرزمین های اشغالی را تضمین می کند. پایگاه التنف به عنوان ابزاری برای جلوگیری از تسلط سوریه در بادیه (منطقه بیابانی)و بخش جنوبی این کشور عمل می کند که در آن تنها گروه های همسو با منافع آمریکا آموزش می بینند. این پایگاه همچنین به عنوان مانعی در نقطه سه گانه هم گرایی میان اردن، عراق و سوریه عمل می کند. این کشور به دنبال مسدود کردن خط ارتباطی بغداد به دمشق است و نقش پایگاه عین الاسد آمریکا در غرب عراق را منعکس می کند که مانع حرکت غربی ایران به سمت مدیترانه می شود.

در نتیجه، موشک ها و هواپیماهای بدون سرنشین انتحاری به هدف قرار دادن سربازان آمریکایی – به تعداد بیشتر و با تلفات بیشتر – ادامه خواهند داد و خطر و عدم اطمینان خطرناکی را به حضور ناخواسته آن ها اضافه خواهند کرد.

اینترسپت اخیراً اسناد محرمانه‌ای را فاش کرده است که جزئیات سرقت تجهیزات نظامی «حساس» از پایگاه‌های آمریکایی در عراق و سوریه را نشان می‌دهد، که هشدار بیشتری را نسبت به اثربخشی اقدامات ایالات متحده برای محافظت از نیروهایش برانگیخته است.

در حالی که اشغالگری ایالات متحده توسعه روابط سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و امنیتی بین دولت‌ها و جمعیت‌های غرب آسیا را مختل می‌کند، واشنگتن به خوبی می داند که ایرانی‌ها، ترک‌ها، عراقی‌ها، سوری‌ها و روس‌ها انتظار دارند که این روزها به پایان برسند.

یادآوری پیروزی مشترک در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۷، زمانی که جناح های مقاومت عراق و ارتش سوریه به همراه متحدانشان پس از شکست داعش در استان الانبار در مرز مشترک خود متحد شدند، امید به آینده ای عاری از اشغال خارجی را تقویت می کند. قتل عام فلسطینیان توسط آمریکا و اسرائیل این آینده را نزدیکتر کرده است.

۳۱۱۳۱۱