طرح‌های جدید سینمایی قابلیت اجرایی ندارند؟

در آخرین جلسه شورای صنفی نمایش، مقرر شد تا حمایت‌های خوبی از فیلم‌های پرمخاطبی که در شرایط فعلی اکران می‌شوند، به عمل بیاید.

بند اول این طرح، محاسبه ۱ هفته اکران برای هر ۲ هفته نمایش در زمان برگزاری جام جهانی است. به‌عبارتی، ۴ هفته نمایش در آذرماه، ۲ هفته محسوب می‌شود.

بند دوم، اکران فیلم‌های پرمخاطب، تا آخر امسال است که تاثیرات این بند، خود را در کنار یک مشوق قدرتمند، نشان می‌دهد.

بسته حمایت مالی سازمان سینمایی اما همان مشوق اصلی این طرح حمایتی است که می‌تواند خیال صاحبان آثار پرمخاطب را تاحدودی راحت کند. قطعا اگر میزان این حمایت‌ها اعلام می‌شد، صاحبان آثار، با فوریت بیشتری نسبت به نمایش فیلمشان تصمیم‌گیری خواهند کرد.

این ۳ بند طرح حمایتی جدید، بر روی کاغذ، می‌تواند به رونق نسبی سینماها کمک کند اما اینکه شورای صنفی نمایش منتظر بماند تا صاحبان آثار پرمخاطب، برای اکران اثرشان، اعلام آمادگی کنند، شاید تاحدودی فانتزی به نظر برسد. اعضای شورای صنفی نمایش، از تهیه‌کننده و کارگردان گرفته تا مدیر سینمایی، از این نفوذ برخوردار هستند که با صاحبان معدود آثار پرمخاطبی که می‌توانند در شرایط فعلی، به سینماها رونق بدهند، وارد مذاکره شده و ورق را به نفع سینمای ایران بچرخانند.

البته که در این میان، آنچه اهمیت دارد، گشاده‌دستی سازمان سینمایی است که با یک مشوق مالی خوب و پرداخت بلاعوض چشم‌گیر یا حتی تسهیل در مجوزهای بعدی، صاحبان این فیلم‌ها را نسبت به نمایش اثرشان راضی کند.

اگر سازمان سینمایی و شورای صنفی نمایش، در روند اجرای این طرح حمایتی، کمی فوریت به خرج دهند و برحسب وظیفه‌شناسی که خارج از فضای اداری و رسمی تفسیر می‌شود، رایزنی‌های گسترده‌ای داشته باشند، می‌شود از رکود یک ماه‌ونیمه‌ای که دامن سینماهای کشور را گرفته، خلاص شد و تازه آن زمان است که باید شرایط، برای بازگشت سینما به دوران پیش از کرونا را فراهم آورد.

این رویای دوست‌داشتنی، قطعا با همراهی و همکاری دغدغه‌مند سازمان سینمایی و شورای صنفی نمایش با هنرمندان و صاحبان فیلم‌های پرمخاطب، از قابلیت اجرایی بالایی برخوردار خواهد بود.

۵۷۲۴۵