صبر کنید تا نتایج انتخابات کنیا صبر مردم را آزمایش کند

در انتخابات ریاست‌جمهوری، هر دو گروه چیزی برای تشویق دارند – حتی اگر آن‌هایی که در سمت شمالی هستند از طرفداران پرشور رایلا اودینگا هستند، در حالی که آن‌هایی که در گوشه جنوبی از رقیب او، معاون رئیس‌جمهور ویلیام روتو حمایت می‌کنند.

نتایج غیررسمی رسانه‌ها تاکنون این دو را در رقابت تنگاتنگی قرار داده است، اگرچه رسانه‌ها در مورد اینکه چه کسی برتری دارد با یکدیگر تناقض دارند. به گفته مردم، آمارهای متناقض رسانه ای غیررسمی همراه با انتظار طولانی برای نتایج رسمی – تا صبح جمعه نتایج تنها 1.5 درصد آرا به طور رسمی منتشر شده بود – ناامید کننده بوده است.

این آزمون صبر مردم است. اما در الدورت، ساکنان نمی خواهند خشونتی که پس از انتخابات مورد مناقشه کنیا در سال 2007 رخ داد، تکرار شود. این شهر در مرکز آن ناآرامی قرار داشت که در آن حداقل 1200 نفر در سراسر کشور کشته شدند.

حامیان از هر گوشه گاهی برای تبادل اخبار به گوشه دیگر می روند.

مایک کیپروپ، یک فروشنده لباس دست دوم که در گوشه ای که تحت تسلط حامیان روتو ایستاده بود، گفت: “من از کسی حمایت می کنم، این مرد از شخص دیگری حمایت می کند.”

بسیاری گفتند که به دلیل شمارش آرا غیررسمی کند و متناقض به رسانه‌های محلی بی‌اعتماد هستند و اخبار را به نفع گفت‌وگوهای حضوری با ساکنان دیگر نادیده می‌گیرند.

“گاهی با هم هستیم، گاهی اوقات نه. در نهایت ما مردم الدورت هستیم. ما با هم دوست هستیم.» فیلیپ کیچون موافقت کرد.

در یک تقاطع دیگر در چهار کیلومتری (2.5 مایل) مردم مزایای قول اودینگا برای دادن ماهانه 6000 KES (50.31 دلار) به فقیرترین خانوارها را در مقابل روتو برای توانمندسازی کارآفرینان عادی ارزیابی کردند، که با نماد حزبش، چرخ دستی نشان داده شده است.

ما چرخ دستی نمی خواهیم – ما پول می خواهیم! ما 6000 را می‌خواهیم.»

کنستانت اوتنگا، که کلاه سان فرانسیسکو 49ers بر سر داشت، مخالفت کرد و گفت: “من پول نمی‌خواهم… ماهیگیری را به من بیاموز!”

به غیر از رقبای اصلی روتو و اودینگا، دو نامزد جزئی هم هستند که آرای بسیار کمی به دست آورده اند. برنده باید یک رای بیش از 50 درصد آرا را برای جلوگیری از دور دوم کسب کند.

با وجود انتظار، به نظر می رسد درجه بالایی از ایمان به الدورت در روند انتخابات وجود دارد. از 20 ساکنی که رویترز با آنها مصاحبه کرد، تنها یک نفر گفت که به کمیسیون انتخابات برای ارائه نتایج عادلانه اعتماد ندارند.

مری وانگوی، یکی از بزرگان محلی، گفت که از انتخابات تا کنون خوشحال است. او پس از خشونت های پس از انتخابات 2007 از الدورت به اوگاندا همسایه گریخت.

او گفت: «اکنون، دموکراسی کمی بهتر شده است. “من از هیچ چیز نمی ترسم.”

(1 دلار = 119.2500 شیلینگ کنیا)

(گزارش توسط آیین مرسی؛ ویرایش توسط فرانسیس کری)