شب قدر، تجلی ارزش وجودی انسان-راهبرد معاصر

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ قداست و منزلت شب قدر بر کسی پوشیده نیست. شبی که قرآن، فرشتگان و روح نازل می شوند؛ شبی که تقدیر همگان بر انسان کامل عرضه و شبی که بهانه دعا و ارتباط با حضرت دوست حاصل می شود.

نفس باید از هرگونه تعلقی عریان شود و با شجاعت و کمال آزادگی جامه پاره کند تا دیدار با قدر مهیا شود

اما چگونه شب قدر پاس داشته شود تا قدر وجودی هر کس به آن وسیله ارتقا یابد؟ شب قدر علاوه بر بیدار ماندن، شب بیدار شدن است؛ بیداری از نا آگاهی، رهایی از هرگونه وابستگی، بی هویت شدگی، جهل و تعصب. آنگاه که رهایی از تمام تاریکی ها صورت پذیرد، آن گاه قدر هر انسانی نیز به نیکی رقم می خورد و حقیقت آشکار می گردد. حقیقتی که وجود داشته، اما تاریکی جهل مانع رویایی با آن بوده است. 

وقتی انسان، عزم راسخ برای بیداری از خواب غفلت داشته باشد و در این راه پر پیچ و خم، شجاعت و آزادگی و جهد و تلاش کند؛ بی شک با حقیقت تمام عیار مواجه می شود و تابش آگاهی و نور را با تمام تشعشع نورانیش دریافت می کند و در این هنگام است که با شب قدر که از جنس نور است، مواجه می شود. 

در این راه مبارزه با نفس لازم است. نفس باید از هرگونه تعلقی عریان شود و با شجاعت و کمال آزادگی جامه پاره کند تا دیدار با قدر مهیا شود. آنگاه که انسان از خود رها شود و قدم در راه وصل بگذارد؛ وصل حق حاصل می شود. 

تهذیب نفس، غبار روبی را حاصل می کند؛ چشمه زلال حقیقت به جوشش درمی آید و درک قدر کمی آسانتر می شود؛ هرچند درک آن بسیار دشوار است؛ چرا که خود کریم فرموده: «و ما ادراک ما لیله القدر». 

آری به وسع خویش می توان در این مسیر قدم گذارد و از برکات این شب بهره جست. چرا که «لیله القدر خیر من الف شهر». 

انسان فرزانه بدون هیچ گونه تردیدی، شب قدر را قدر می داند و از مواهب با برکتش بهره می جوید و ره چند ساله را راحت طی طریق می کند. 

نزول فرشتگان همراه با روح از مزایای دیگر شب قدر است که به برکت این شب می افزاید و می توان با نیک زیستی، سلام و شادی را تا مطلع الفجر برای خویش به ارمغان آورد. در این شب نیز می توان عهدی محکم و وثیق با انسان کامل بست و رابطه وجودی خویش را با او مستحکم ساخت؛ تا سال قدری نیکی را برای خویش به ارمغان آوریم.

سخن پایانی آنکه، با خرد و فرزانگی می توان شبی سراسر رحمت را رقم زد. می توان رابطه دوستی با انسان کامل را برقرار کرد و می توان به وصل معبود نائل شد.