شاه با چه شرطی با جدایی بحرین موافقت کرد؟/ پیشنهادهای بی‌جایی که از انگلیس مطرح می‌شد

به گزارش هوشمند نیوز، وقتی در سال ۱۹۶۸، بریتانیا بالاخره تصمیم گرفت به استعمار ۸۰ ساله‌ی خود در خلیج‌فارس پایان دهد و رسما اعلام کرد که تا پایان سال ۱۹۷۱ نیروهایش را از خلیج‌فارس تخلیه خواهد کرد؛ چهار منطقه‌ از ایران مورد مناقشه بود؛ بحرین، و جزایر سه‌گانه.

ایران اصرار داشت که پیش از خروج انگلستان از منطقه حتما تکلیف این مناطق روشن شود. به هر روی حاکمان محلی با بریتانیا توافقاتی داشتند و به محض خروج بریتانیا، ادعاهای آنان برای ایران مشکل‌ساز می‌شد.

تحلیل حقه روسی در قبال جزایر سه‌گانه ایرانی/ چگونه بدون تنش مسکو را شیرفهم کنیم؟

اقبالی: موضع‌گیری روسیه علیه ایران عوامل متعددی دارد/ روابطمان بیشتر سیاسی ـ دفاعی است تا اقتصادی

ابوطالبی: چه بازیگری ما را در دام شورای امنیت انداخت، جز روسیه؟

ایران هرگز در طی این مدت زیر بار این‌که این مناطق از ایران جدا شوند نرفته بود؛ به ویژه در مورد بحرین که مسئله‌ی تعلقش به ایران هر چند سال یک بار به مناقشه‌ای میان انگلستان و ایران بدل می‌شد.

از آن سو نیز نیکسون که یک سال پس از این تصمیم کبرای بریتانیا به ریاست‌جمهوری آمریکا رسیده بود، رژیم ایران را تنها قدرت منطقه‌ای می‌دانست که در خلاء بریتانیا می‌تواند ثبات خلیج‌فارس را حفظ کند.

در این برهه بریتانیا به ایران فشار می‌آورد که استقلال بحرین را به رسمیت بشناسد اما شاه که از بازتاب این امر به عنوان «خیانت ملی» در افکار عمومی هراس داشت زیر بار نمی‌رفت. در نهایت پس از چانه‌زنی‌های فراوان دو طرف به این نتیجه رسیدند که موضوع را دست‌کم صوری هم که شده به دبیرکل سازمان ملل ارجاع دهند و بعد هم ماجرای همه‌پرسی که در واقع یک نظرخواهی بیش نبود و جداسازی بحرین از ایران در مرداد ۱۳۵۰ که بیش و کم همه‌ درباره‌اش می‌دانیم.

اما نکته این‌جا بود که بر سر همان توافق‌هایی که در مورد جدایی بحرین میان ایران و انگلستان انجام شد، رژیم ایران از انگلستان قول گرفت که در صورت حل ماجرای بحرین حق مالکیت ایران را بر جزایر سه‌گانه به رسمیت بشناسد؛ مناطقی که طبق منابع متقن تاریخی از دوران باستان جزء لاینفک ایران بوده‌اند. اهمیت این جزایر در آن زمان برای ایران نه اقتصادی که صرفا استراتژیک بود، ایران می‌خواست مانع از آن شود که این جزایر زمانی تبدیل به پایگاه کشوری شود که تصادفا با ایران دشمنی داشته باشد.

مذاکرات میان ایران و انگلستان در این باره در میانه‌ی سال ۴۹ خورشیدی به این سو صورتی بسیار جدی به خود گرفت. بریتانیا بر خلاف توافقی که با ایران کرده بود، ماجرای جزایر را مدام کِش می‌داد و پیشنهادهایی بی‌جا مطرح می‌کرد.

>>>>مشروح این گزارش را در لینک زیر بخوانید:

311311