سیدمحمود دعایی؛ مظهر مهر و پارسایی

آقای دعایی از جهت خدماتی که به فرهنگ و شخصیتهای فرهنگی داشته است کم نظیر است. علاوه بر این ایشان فروتن و به دور از تکبر و خودنمایی خدمت می کرد. من که از خوانندگان همیشگی روزنامه اطلاعات بوده و هستم امیدوارم خط مشی و راه و روش مرحوم آقای دعایی همچنان ادامه یابد و ضمن توجه به معنویت و اعتدال و عقلانیت، دفاع از مردم و میهن دوستی سرلوحه کار و نوشته های دوستان قرار گیرد و مطالب ارزشمند ادبی و فرهنگی با همان سطح بالا و والایی که از قلم شما می تراوید، باز هم منتشر شود.

خداوند روح آن فقید سعید را قرین رحمت و آرامش فرماید. همه ما متأثر شده ایم و بی شک درگذشت آقای دعایی ضایعه بزرگی برای فرهنگ و رسانه ها در کشور ماست. امروز برای آن مرد وارسته و خدمتگزار حقیقی شعر کوتاهی سروده ام که باتوجه به موج گسترده تألم و همدردی که جملگی نشان دهنده سلامت نفس و پیراستگی و پارسایی و فروتنی و صفا و وفای ایشان بود، این رباعی هم بیانگر نظر و احوال بنده در این شرایط و درباره این فقدان غم انگیز است:

آن مظهرِ مهر و پارسایی رفته ست
آن آیتِ لطف و دلگشایی رفته ست

از ولوله گفتم که قیامت آمد
دیدم نه، که محمود دعایی رفته ست

* منتشر شده در روزنامه اطلاعات/ شنبه ۲۱ خرداد ۱۴۰۱

یادبود گروه نخبگان خبرآنلاین برای سید محمود دعایی