سربازان اوکراینی که روستای ویران شده را در اختیار دارند معتقدند روس ها در حال عقب نشینی از مرزها هستند

روسکا لوزووا، اوکراین (رویترز) – در حالی که سه نفر از مردانش برای محافظت از سنگر خود، خاک تیره را در یک چانه انباشته می‌کردند، اوهور اوبولنسکی روز یکشنبه در میان مزارع آفتاب‌گرفته به یک خط الراس پوشیده از درخت اشاره کرد که افق مجاور را فرا گرفته بود.

فرمانده 35 ساله اوکراینی با زبان انگلیسی خشن، در حالی که چهره عبوس او به صورت پوزخندی درهم می‌رفت، گفت: «ما می‌توانیم مواضع روسیه را از اینجا ببینیم و بگوییم: «لعنت به شما، روس‌ها».

ملغمه گارد ملی و داوطلبانی که او رهبری می‌کند، روسکا لوزووا را در نبردی شدید در 8 مه، چهار روز پس از یک ضد حمله که تلاش روسیه برای تصرف نزدیکی خارکف، دومین شهر بزرگ اوکراین را ناکام گذاشت، تصرف کرد.

این ضدحمله موفق‌ترین عملیات اوکراین از زمان بیرون راندن نیروهای روسیه از شمال این کشور و منطقه اطراف پایتخت کیف در پایان ماه مارس بوده است و نقطه عطف جدیدی در نبرد برای شرق است.

در هفته اول، سربازان در روسکا لوزووا گفتند، گلوله باران روسیه آنقدر شدید بود که فقط شبانه می توانستند در روستای ویران شده حرکت کنند.

در حالی که آنها همیشه نسبت به مواد منفجره قوی که مرتباً توسط توپخانه و تانک های روسی پرتاب می شود، هوشیار هستند، اوبولنسکی و افرادش تلاش چندانی برای پنهان کردن خود از دشمنی که در امتداد خط خط الراس در سه کیلومتری دورتر بودند، انجام دادند.

آنها گفتند که یکی از دلایلی که رویترز از مواضع آنها بازدید می کرد، این بود که ابر ناهموار، هدف قرار دادن مواضع خود را برای هواپیماهای بدون سرنشین روسیه دشوار می کرد.

یکی دیگر به این دلیل بود که آنها معتقد بودند روس ها در حالی که می کوشیدند آنها را سرکوب کنند، نیروهای خود را برای عقب نشینی به سمت مرزشان بیرون می کشند. از آنجا، آنها فکر می کنند، این نیروها در حال استقرار مجدد در جنوب هستند تا تلاش روسیه برای تصرف کل منطقه دونباس را که عمدتا متوقف شده است، تقویت کنند.

میخائیل، یکی از ستوان های اوبولنسکی، گفت: «توسط روس ها گلوله باران کمتری می شود. ما فکر می کنیم که آنها در حال عقب نشینی هستند.»

با این حال، نیروهایی که روستا را در اختیار دارند، به جز تعداد کمی از 5000 نفر ساکن آن و انبوهی از گربه‌ها و سگ‌های رها شده، آماده جشن گرفتن چیزی نیستند که برخی رسانه‌ها از پیروزی خود در نبرد خارکف یاد می‌کنند.

آنها هنوز با روس‌ها می‌جنگند – آنها دو سرباز را در روز شنبه از دست دادند – هلی‌کوپترهایشان برای جلوگیری از موشک‌های استینگر ساخت آمریکا که سربازان اوبولنسکی با آن‌ها مسلح هستند، مواضع آنها را در سطوح پایین جستجو می‌کنند.

علاوه بر این، اوبولنسکی و دستیارانش گفتند که نگران این هستند که با وجود تلفات زیاد در افراد و تجهیزات، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، حمله جدیدی را علیه خارکف در 20 کیلومتری جنوب آغاز کند.

میخائیل، مرد بزرگی که از افشای مجموع تلفات این گروه خودداری کرد، گفت: «ما فکر می‌کنیم ممکن است روس‌ها بازگردند. پوتین هرگز ما را نخواهد بخشید. توضیح اینکه چرا عملیات ویژه او به پایان رسیده است، برای او دشوار خواهد بود.

پوتین گفت که او عملیات نظامی ویژه ای را در 24 فوریه آغاز کرد تا از کشور مجهز به سلاح هسته ای خود در برابر تهدیدی که او آن را یک دولت فاشیستی در کیف می نامد محافظت کند. کیف و حامیان خارجی آن آن را یک جنگ تجاوزکارانه بی دلیل برای تحت سلطه درآوردن اوکراین می نامند.

“تمام راه تا سیبری”

اوکراینی‌هایی که در خانه‌های متروکه، زیرزمین‌ها و گاراژهای متروکه در اطراف روسکا لوزووا پناه گرفته‌اند، تردیدی ندارند که نیروهای روسی که در اطراف منطقه خارکف قرار گرفته‌اند، از مرز عقب‌نشینی خواهند کرد. اما آنها در مورد بعدی اختلاف نظر داشتند و چندین نفر گفتند که می خواهند جنگ را به روسیه ببرند.

“من می خواهم تمام راه را به نووسیبیرسک بروم. فیلم‌هایی که من از کارهایی که آنها انجام داده‌اند، برای من چاره‌ای باقی نمی‌گذارد. مسکو هدف قرار دادن غیرنظامیان را رد می کند.

با این حال، اوبولنسکی گفت که نگران است که نیروهای روسیه نیروهای اوکراینی را از داخل مرزشان در یک ترفند عمدی برای راه اندازی رگبارهای بازگشتی که به پوتین اجازه می دهد تشدید درگیری را برای جذب ناتو توجیه کند، گلوله باران کنند.

اوبولنسکی، که معتقد است باید با ایجاد مناطق حائل به وسعت 10 کیلومتر در دو طرف مرز، از تشدید تنش جلوگیری کرد، گفت: «پوتین می‌خواهد جنگی را با ناتو آغاز کند».

جنگ برای Ruska Lozova روستایی را ویران کرد که در چینی بریده شده توسط رودخانه Lozovenka از تپه‌های غلتان در شمال خارکف قرار دارد. پلی بر روی رودخانه به دو نیمه سیاه شده از آتش شکسته شده است.

زباله‌های جنگ مزارع و مسیرهای شیاردار را که توسط دهانه‌های گلوله سوراخ شده و خانه‌های ویران‌شده و آسیب‌دیده پوشانده شده‌اند، پر می‌کند.

یک تانک روسی T-72 که توسط اوکراینی‌ها در شرایط کار به اسارت درآمده بود، در سایه یک کانکس نشسته بود و آماده استفاده علیه صاحبان اصلی خود بود.

یک افسر جوان که فقط نام کوچک کلم را می‌داد، به سرعت در میان باغ‌های بی‌حفاظ قدم می‌زد و بازدیدکننده‌ای را به پناهگاه‌های متروکه روسی مملو از جیره‌های قالب‌گیری و تجهیزات نظامی می‌برد.

زمانی که روس ها در ماه فوریه تا حومه خارکف پیشروی کردند، او گفت، این روستا یک پایگاه عقب بود.

او گفت: «الان خط مقدم آنها در آن درختان، سه کیلومتر دورتر است.»

(گزارش توسط جاناتان لندی؛ ویرایش توسط پیتر گراف)