بیشتر که بررسی کردم دیدم این تازه یک طرف ماجراست. چرا که حدود 80 فیلم نیز قبل از جشنوارۀ پارسال ساخته شده اند که هنوز روی پرده نرفته اند. از بین فیلمهایی که در بخشهای اصلی جشنواره سی و هشتم حاضر بودند؛ امسال فقط 10 فیلم روی پرده رفته اند که نیمی از آنها با بودجه های دولتی ساخته شده اند و تهیه کننده های بخش خصوصی عمدتا ترجیح می دهند تا پایان دورانِ کرونا و بازگشایی گستردۀ سینماها صبر کنند.
به اینها اگر حدود 40 فیلم که سال 97 و قبل از آن ساخته شده اند را نیز اضافه کنیم به عدد 200 فیلم می رسیم که برای اکران آنها در شرایط عادی نیاز به سه سال زمان داریم! البته به شرطی که از الان تا سال آینده برای هیچ فیلمنامه ای، پروانۀ ساخت صادر نشود که امری محال به نظر می رسد.
بنابراین در بهترین شرایط، اگر توزیع واکسن کرونا از بهار آینده در کشور شروع شود و واکسیناسیون عمومی تا پایان سال ادامه داشته باشد، سینماها در بهار 1401 می توانند مانند شرایط عادیِ سالهای قبل، فعالیت خود را از سر بگیرند که تازه آن موقع، دعوای اصلی بین فیلمسازان و سینماداران شروع می شود که اول، کدام فیلمها روی پرده بروند! آغاز بحران آنجاست که برنامه ای برای فیلمهای پشت خط مانده وجود ندارد و طبق معمول، بعضی فیلمها قربانیِ «فیلم سوزی» خواهند شد.
بعد از تحریر: در شرایط کنونی که فعالیت سینماها با ظرفیت کامل امکان پذیر نیست؛ شاید راه حل های مقطعی مثل اکران آنلاین وجود داشته باشد که آن هم تا بخواهد جا بیفتد زمان می برد. اما برای علاقمندان جدی سینما که حدود یک سال است رنگ پرده ندیده اند و دلشان برای فیلم دیدن در سالن های سینما تنگ شده، هیچ راهی جز انتظار باقی نمی ماند.
1717
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰