«زائری» و پل سنت در هزاره سوم

زائری ‎آن قدر اصالت در سنت دارد که همچنان روضه خوان است. آخوند است. صریح است. در بین مردم می چرخد و در شناخت دنیای امروزش هم آن قدر آشناست که سالها پیش در تلویزیون رسمی کشور با حجاب اجباری مخالفت می کرد.
کتاب مسافر سنت در هزاره سوم از نویسنده ای با این پشتوانه برخوردار است. از یک طرف می خواهد پایبند به آرمانهایش بماند. از سویی پاسبانان و مدعیان آرمانهایش، مسیر دیگری را رفته اند و این مسیر هر روز فاصله را با آرمانهای اصلی انقلاب بیشتر می کند و از سوی دیگر تکنولوژی در هزاره سوم چنان سرعت گرفته که بشریت در این دوران فرصت ایستادن بر نقطه واحدی را ندارد.
‎یک آخوند، دست به سنت گرفته، با شناختی که از دنیایش دارد، می خواهد خارج از ماشین های دودی، در کوچه وخیابان بگردد و با مردم هم صحبت شود.

بی آن که بخواهد، نماینده کل روحانیت می شود. در مورد خرابکاری ها و نظریات هورقلیایی ائمه جمعه، رفتار حکومت اعم از گرانی و سخت گیریهای اجتماعی، بی آن که هیچ نسبتی با آنها داشته باشد، باید متلکش را بشنود.
‎زائری در این جامعه رفت و آمد کرده و دیالوگ هایش را نوشته است و آن را به صورت کتاب منتشر کرده است. هرکسی این موقعیت را بداند دوست دارد آن را بخواند. نظر سنجی مستند. کار آماری دقیق.
‎ ای کاش مسئولانی که فقط دفتر وخانه و مریدان خود را می بینند آن را بخوانند. گرچه آنها هم سِر شده اند. البته هزاران طلبه مثل زائری هستند که نه می توانند خود را مخفی کنند ونه از امکانات حاکمیت برخوردارند و حتی زندگی سختی را سپری می کنند ولی به دلیل داشتن چند متر عمامه مشترک با حاکمان روحانی باید پاسخگوی آنها باشند. به دلیل سخت گیری های فراوان در امر حجاب خانم هایی که با تمام وجود علاقه شخصی و دینی به حجاب وحتی چادر دارند، بیشتر از دیگران از بگیر وببندهای گشت ارشادی آسیب می بینند.

همه اینها به دلیل این است که کسی از خیابان و عمق نظرات و باورهای جامعه به تصمیم گیران گزارش نکرده است. زائری به چنین مهمی دست زده است. من بیشتر با عنوان پل سنت در هزاره سوم برای تیتر کتاب زائری موافقم.
‎زبان مشترک بین بسیاری از مسئولان و جامعه هزاره سوم وجود ندارد. نه اینکه بخواهند باهم لجبازی کنند. اصلا در خیلی از موارد به مترجم نیاز هست. اول نیاز به فهم کلمات هست تا بعد فرصت هم اندیشی باشد.