روستای خط مقدم اوکراین پس از ماه‌ها جنگ برای زمستان آماده می‌شود

ناتالیا شصت ساله در زیرزمینی تاریک و کثیف با چندین همسایه می خوابد، تخت هایشان در کنار هم قرار گرفته اند و به ندرت فاصله ای بین آنها وجود دارد.

شرایط سخت است و برق وجود ندارد، اما زیرزمین تنگ به آنها کمک کرده است که زنده بمانند.

ناتالیا در حالی که یکی از تخت ها را لمس کرد گفت: “من اینجا می خوابم.” با اشاره به بقیه گفت: اینجا همسایه من خوابیده. یکی دیگر از همسایه ها اینجا می خوابند. و اینجا نفر پنجم، ورا، می خوابد. فعلاً همین طور است.»

او گفت که نوه هایش در مراحل اولیه تهاجم روسیه در 24 فوریه با او در آنجا زندگی می کردند.

«بچه‌ها کنار دیوار می‌خوابیدند، اگرچه در آن زمان تختی وجود نداشت. فرش، پتو، بالش آوردیم. در حالی که روی نیمکت ها نشسته بودیم بچه ها را به دیوار چسباندیم. ما در آن زمان تحت بمباران شدید بودیم.»

او گفت که آب شیرین توسط آتش نشانی تامین می شود یا از چاه محلی برداشت می شود.

«در ابتدا روی آتش باز پختیم. و اکنون، ما گاز داریم، یک کپسول گاز خریدیم، اما باید آن را ذخیره کنیم.»

“گلوله باران مداوم”

Huliaipole بخشی از منطقه Zaporizhzhia است که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه گفت که در پایان سپتامبر آن را ضمیمه کرده است، در اقدامی که کیف و متحدان غربی آن آن را محکوم کردند.

این روستا در هیچ نقطه ای توسط نیروهای روسی اشغال نشده است، اگرچه بسیاری از ساختمان ها ویران شده اند و بسیاری از غیرنظامیان فرار کرده اند. کسانی که به طور منظم باقی می مانند، در حالی که انبوه گلوله باران در دهکده طنین انداز می شود، پناه می گیرند.

تابلوی سفیدی که از بازدیدکنندگان با قلب قرمز که اعلام می‌کند «من (دوست دارم) هولیایپوله» را پذیرایی می‌کند، اکنون بریده‌شده است.

بنجامین، یک داوطلب آلمانی در میان امدادگرانی که به ساکنان کمک می‌کنند تا برای زمستان آماده شوند، گفت: «زمستان شروع می‌شود و بسیار سرد است، بنابراین ما سعی می‌کنیم از مردم با کفش‌های گرم و غذا – آنچه که نیاز دارند، حمایت کنیم.

امدادگران قبل از زمستان اجاق‌های چوبی تهیه کرده‌اند، زمانی که دمای هوا اغلب به زیر صفر سانتی‌گراد می‌رسد.

ما تحت گلوله باران دائمی و بدون گرمایش هستیم. رایسا آلفرووا، یک امدادگر 57 ساله، گفت: شرایط برای کار بسیار سخت و دشوار است.

(نوشته تیموتی هریتیج، ویرایش گرت جونز)