روز خبرنگار و یک تکلیف مهم

این روز که به واقع، نکوداشت شهید عزیز، محمود صارمی است، امسال با عاشورای حسینی همزمان شد. از منظر اطلاع رسانی، آنچه بر شهیدان دشت نینوا گذشت، هرگز به امروز و به دست ما نمی رسید، اگر «بزرگ خبررسان عاشورا»، حضرت زینبسلام الله علیها شرح حالی را که بر سر فرزندان و نوادگان پیامبر و یاران رفت، منزل به منزل، روایت نمی کرد.

اما روایتگری در قیام عاشورا به اطلاع رسانی، محدود و منحصر نشد و فراتر از آن، به افشای ستم ستمکاران و فساد دستگاه ظلم و جور پرداخت و مردم زمانه را امر به معروف و نهی از منکر کرد.‌
همین اصل می تواند بهترین پارادایم و الگوی کاری برای خبرنگار ایرانی باشد.

هرچند در تعاریف کلاسیک، رسانه را چرخ چهارم دموکراسی می نامند و خبرنگاران را دارای مسئولیت نقد اجتماعی می دانند تا ناظر بر اجرای درست قانون و ارزش های جامعه باشند، اما خبرنگار ایرانی می تواند، تکلیف «امر به معروف و نهی از منکر» را نیز که ریشه در باورهای ناب دینی و عاشورایی دارد، در راس وظایف خود قرار دهد.

امر به معروف و نهی از منکر، فراتر و عمیق تر از مسئولیت نقد اجتماعی است که اگر فهمیده و رعایت شود، رنگ و بوی دیگری به کار حرفه ای می دهد. پیامد این نگرش و باور برای خبرنگار ایرانی این است که هدف، هرگز وسیله را توجیه نمی کند.

او افشاگری رسانه ای و نقد قدرت را با هدف انتقام جویی یا برای افزایش مخاطب و شمارگان رسانه و با دستاویزهای غیراخلاقی انجام نمی دهد و اصلاح کردن رفتار مردم و شیوه حکمرانی مسئولان را برای خشنودی خداوند پیگیری می کند.

بنابراین اگر بخواهیم، اصل «امر به معروف و نهی از منکر» به شکل سازمان یافته و در اجتماعی ترین شکل ممکن، در جامعه ما رایج و فراگیر شود، چاره ای نداریم، جز اینکه مسئولان به خبرنگاران و رسانه ها جایگاه قانونی و منزلت شایسته بدهند و سدها و موانع عرفی و سلیقه ای را که در مسیر احیای «امر به معروف و نهی از منکر» اجتماعی دارند، از سر راهشان بردارند تا جامعه اخلاقی، سالم و بهتری را رقم بزنیم.