رحمت امینی: با هدف اصلاح ساختار آمده‌ام، نه شوق دبیر شدن

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، شامگاه چهارشنبه ۲۵ اسفند در خبری که بر روی سایت معاونت فرهنگی اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری قرار گرفت، اعلام شد که رحمت امینی به عنوان دبیر علمی بیست‌وچهارمین جشنواره تئاتر دانشگاهی انتخاب شده است. عنوانی که تا پیش از این در جشنواره تئاتر دانشگاهی وجود نداشت و نخستین بار بود که برخلاف سنت پیشین، دبیری این جشنواره به دو بخش علمی و احتمالا هنری تقسیم و بخش علمی آن به یکی از اساتید دانشگاه و اعضای هیات علمی سپرده می‌شد.

این انتصاب با اعتراض فعالان تئاتر دانشگاهی نه به شخص امینی که به بدعت تازه وزارت علوم همراه و سوال معترضان این بود که آیا از ۲۵ آبان ۱۴۰۰ که دبیرخانه مرکزی جشنواره تئاتر دانشگاهی، مستقر در معاونت فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در راستای شناسایی و انتخاب دبیر بیست‌وچهارمین دوره این جشنواره اقدام به انتشار فراخوان نمود، هیچ دانشجوی صاحب صلاحیتی اقدام به ارسال رزومه نکرد تا این جشنواره چون دوره‌های پیشین توسط دانشجویان و نه اساتید برگزار شود؟!

در این میان اعتراضات دامن امینی را هم گرفت و او را در برابر این سوال قرار داد که چرا با وجود آگاهی از بدعت‌گذاری وزارت علوم در انتخاب دبیر، تن به پذیرش عنوان دبیری علمی جشنواره تئاتر دانشگاهی داده است؟

     بیشتر بخوانید: 

    هشدار حسین کیانی درباره تعطیلی جشنواره تئاتر دانشگاهی

سوالی که رحمت امینی در پاسخ به آن به خبرگزاری خبرآنلاین، چنین می‌گوید: «دوستان پیش‌تر به صورت غیررسمی از من در مورد دلیل پذیرش سِمَتِ دبیری علمی بیست‌وچهارمین دوره جشنواره تئاتر دانشگاهی پرسیده‌اند اما این نخستین بار است که به صورت رسمی به این سوال پاسخ می‌دهم.»  

این عضو هیات علمی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، ادامه می‌دهد: «وزارت علوم در این مورد، ابتدا چندین جلسه با حضور اعضای شورای سیاستگذاریِ خود و در ادامه با دعوت از برخی فعالان این عرصه برگزار کرد که من هم در دو جلسه از این سلسله جلسات حضور داشتم. در آن دو جلسه به صورت مفصل به این نکات اشاره کردم که معمولا یک دانشجو از طریق انتخابات به عنوان دبیر جشنواره تئاتر دانشگاهی انتخاب می‌شود. پروسه‌ای که من نیز معمولا یکی از دعوت‌شدگان به آن و طرف مشورت دوستان بودم.»  

او می‌افزاید: «در سال ۱۴۰۰ دو اتفاق رخ داد. یک، این که فرصت‌های موجود برای برگزاری جلسات با افراد پیشنهادی از دست رفت و دوم، این که فرآیند پیشین مورد انتقاداتی بود، از جمله این که این فرآیند انتخاب، فرآیندی کامل نیست و به عنوان مثال چرا کانون‌های تئاتر دانشجویان اقدام به معرفی دبیر نمی‌کنند و چرا باید کسانی چون مدیران گروه نمایش دانشگاه‌ها اقدام به بررسی رزومه‌ها کنند و ایراداتی از این دست. دولتمردان جدید وزاتخانه علوم این ایرادات را مطالعه کرده بودند و می‌دانستند فرآیندهای پیشین مدام در معرض نقد بوده است.»  

این نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر، ادامه می‌دهد: «سوالی که مطرح بود این بود که برای برگزاری جشنواره تئاتر دانشگاهی در سال جدید چه باید کرد؟ و آیا اساسا می‌توان جشنواره را چه با حضور دبیری دانشجو و چه هر دبیر دیگری، در زمان مرسوم خود، اردیبهشت یا نهایتا خرداد برگزار کرد یا خیر؟ وجود کرونا و شرایط ناشی از شیوع آن نیز مزید بر علت بود و نگرانی‌ها را بیش از پیش می‌کرد چرا که در همان شرایط غیرکرونایی نیز برای دریافت متون، بازخوانی آن‌ها و سپس بازبینی آثار نیازمند زمانی طولانی بودیم. جمیع این شرایط را در کنار این اعتقاد که اعتقاد شخصی من و بسیاری دیگر از دوستان است قرار دهید که جشنواره تئاتر دانشگاهی حتی برای یک سال نیز نباید تعطیل شود و عقب بیافتد و چراغ این رویداد نباید خاموش شود.»  

امینی می‌افزاید: «در این میان پیشنهادات متعددی مطرح شد و یکی از آن‌ها بازبینی کلیه فرآیندها و بررسی کلیه ایرادات بود. این که اساسنامه جشنواره تئاتر دانشگاهی نیازمند بازنگری و این رویداد نیازمند دبیرخانه دائمی و بودجه مشخص است و این‌ها سرانجام می‌بایست روزی برطرف شود. با مطرح شدن این مشکلات، پیشنهاد شد یکی از اعضای هیات علمی که در این زمینه صاحب تجربه نیز هست، ابتدا به اصلاح این امور و حل و فصل این مشکلات بپردازد و سپس به برگزاری جشنواره بیاندیشد. با این توضیح بود که من مجاب شدم دبیری علمی جشنواره تئاتر دانشگاهی را بپذیرم. به چه معنا؟ به این معنا که اساسا بنیان‎های زیربنایی و ساختاری این جشنواره را اصلاح کنیم. این توضیح سبب شد من با اشتیاق و تجربه‌ای که در خود سراغ داشتم این سِمَت را بپذیرم. هرچند می‌دانستم و می‌دانم که عنوان «دبیر علمی جشنواره تئاتر دانشگاهی» واکنش‌برانگیز و به‌تبع برای من که آن را پذیرفته‌ام، چالش‌برانگیز خواهد بود. با این حال، پذیرش آن تنها به دلایلی بود که اشاره کردم وگرنه می‌دانید که من تمام این سِمَت‌ها و دبیری‌ها را پشت سر گذاشته‌ام و مایلم بر این نکته تاکید کنم که پذیرش این سِمَت به هیچ عنوان به دلیل لذت از قرار گرفتن در پست و مقامی تازه نبوده است. در دو، سه سال اخیر نیز هیچ سِمَتی را در هچ کجا، جز مدیر گروهی نمایش دانشگاه تهران، نپذیرفته‌ام و این یک مورد صرفا به این دلیل بوده است که شاید بتوان برای یک بار دست به کاری زد که غصه سرآید.»  

مدیر گروه نمایش دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، می‌افزاید: «چندین و چند مورد در خصوص جشنواره تئاتر دانشگاهی وجود دارد که باید اصلاح شود. ایرادات اساسنامه این جشنواره باید مرتفع، دبیرخانه‌ای دائمی برای آن تاسیس و ردیف بودجه‌ای مشخص و به میزان کافی برایش تعریف شود. من صرفا به این دلایل بود که عنوان دبیری علمی بیست‌وچهارمین جشنواره تئاتر دانشگاهی را پذیرفتم و همان‌طور که می‌دانید دبیری علمی به این معناست که عنوان دبیری هنری همچنان وجود دارد و ما قطعا شاهد حضور دبیر هنری پُرجنب‌وجوش و فعالی از میان خود دانشجویان خواهیم بود. دلایل من برای پذیرش عنوان دبیر علمی این‌ها بود که اشاره کردم و امیدوارم این توضیحات، پاسخگوی سوالات دوستان باشد، در غیر این صورت من نیز از انگیزه اولیه تهی خواهم شد و اگر قرار باشد در هیاهوی اولیه این انتصاب غرق شویم کار من نیز به سرانجام نخواهد رسید.»  

او در پایان و در مورد زمان برگزاری بیست‌وچهارمین جشنواره تئاتر دانشگاهی نیز توضیح می‌دهد: «اولین گام من این است که از تعدادی از دبیران ادوار پیشین جشنواره تئاتر دانشگاهی و فعالان و دل‌سوختگان تئاتر دانشجویی دعوت به عمل آورم و با تشکیل یک اتاق فکر، در مورد اساسنامه، دبیرخانه دائمی، ردیف بودجه مشخص و زمان برگزاری بیست‌وچهارمین جشنواره تئاتر دانشگاهی در سال ۱۴۰۱ به جمع‌بندی برسیم.»

۵۸۲۵۹