راه‌حل‌هایی برای درمان پرحرفی – خبرآنلاین

پرحرفی حتی در گزاره‌های روانشناسی نیز نوعی اختلال است که باید درمان شود. چون آدم پرحرف جذابیت و ارزش شخصیتی خودش را برای دیگران از بین می‌برد. پس اگر آدم پرحرفی به حساب می‌آیید و دوست دارید از این عادت غلط رها شوید این نکته‌ها را رعایت کنید.

قسمت اول؛باید سکوت را تمرین کنید

برای آنکه بتوانید کمتر صحبت کنید ابتدا باید سکوت را تمرین کنید. بله سکوت کردن برای آدم های پرحرف اصلا آسان نیست و نیاز دارند برایش حسابی تمرین کنند. این تمرین‌ها به شما یاد می‌دهد چطور سکوت کردن را یاد بگیرید.

1/دلایل زیاد صحبت کردن را پیدا کنید

صحبت کردن جزئی بخشی از ذات انسان است که به او کمک می‌کند روابط اجتماعی‌اش را حفظ کند. با این حال صحبت کردن ممکن است راهی برای برطرف کردن استرس و اضطراب نیز باشد. از خودتان بپرسید آیا به دلیل اضطراب و یا بی‌دست و پا بودن این‌قدر صحبت می‌کنید یا دلیل دیگری دارد. این دلیل را برای خودتان را پیدا کنید و سپس جایگزین‌های دیگری به جای صحبت کردن برای رفع آن مشخص کنید و تمرین کنید که از آن‌ها استفاده کنید و عادت خود کنید.

یکی از راههای حفظ آرامش در این لحظات این است که خودتان را آرام تصور کنید و اجازه صحبت به دیگران بدهید.

مدتی را با احساسات خود خلوت کنید و این احساسات را بپذیرید و سپس آن‌ها را رها کنید.

2/ از تکنولوژی جدا شوید

بسیاری اوقات نیاز دارید تحت تاثیر ویدئویی که در شبکه‌های اجتماعی می‌بینید یا فیلمی که این روزها دست به دست می‌چرخد به کسی واکنش نشان دهید و یا یک اتفاق مجازی را برای کسی تعریف کنید. شبکه اجتماعی و چت برای همه افراد نیاز به حرف زدن کاذب ایجاد می‌کند. بهتر است مدتی دوری کنید و با خودتان ارتباط برقرار کنید و بیشتر وقت را به شناخت خودتان بگذرانید.

بهترین راه جایگزینی استفاده از دستانتان است. روی ساختن کاردستی و صنایع دستی تمرکز کنید. لذت بی‌نظیری به شما خواهد داد.

هر هنر دستی ساده‌ای که توجه شما را به خود جلب می‌کند می‌تواند مقدمه‌ای برای شروع آن باشد. به خودتان این فرصت را بدهید.

هنر نداشتن عکس‌العمل به هرچیزی را در خود تقویت کنید.

3/افکار خود را در یک دفترچه بنویسید

اگر حس می‌کنید زیاد حرف می‌زنید و یا خیال می‌کنید صحبت‌های شما برای اطرافیانتان هیچ جذابیتی ندارد حرفهایتان را در دفترچه مخصوصی بنویسید. اینطوری یاد می‌گیرید در حین خویشتن‌داری در صحبت کردن و تحمیل افکار خود به دیگران، حرفهای خود را گزیده و مرتب شده بیان کنید.

اگر چنین دفترچه‌ای ندارید و نمی‌دانید از کجا باید شروع کنید. سخت‌نگیرید. این دفترچه می‌تواند حتی گوشه و کنار خالی مجله روی میزتان یا یک اپلیکیشن ساده یادداشت در تلفن همراهتان باشد. البته که نرم افزارهای مختلفی در این باره وجود دارد.

برای شروع درگیر محل یادداشت نباشید. یک کاغذ و قلم پیدا کنید و فقط شروع به نوشتن کنید.

4/ مراقبه داشته باشید

برای انجام مراقبه لازم نیست حتما حرکات یوگا و کارهای پیچیده‌ای انجام دهید یا اینکه بروید و چند ساعت در سکوت مطلق خودتان را زندانی کنید. فقط کافیست روی خودتان و افکارتان تمرکز کنید و فضای آرام‌بخشی برای خودتان ایجاد کنید. امروزه اپلیکیشن‌های متعددی هستند که در آن امکان گوش دادن به نواها و صداهای آرامبخشی مانند صدای طبیعت و دریا هستند. صداهایی که می‌تواند آرامش و زیبایی بیشتری به خلوتتان بدهد. اما بهتر از همه این‌ها می‌توانید با شنیدن صوت قرآن برای خود یک فضای آرامبخش معنوی بسازید و حتی شروع به حفظ آیات به شکل ناخودآگاه کنید.

این مراقبه‌ها ابزاری برای آشنایی بیشتر با خودتان است و اینطوری می‌توانید با خودتان بیشتر خوش‌گذرانی کنید. هرچه بیشتر برای خودتان با مراقبه وقت بگذرانید خواهید دید که نیازی کمتری به صحبت با دیگران برای جلب آرامش دارید و دیگر مجبور نیستید بابت حرفهایی که زده‌اید و درد دل‌هایی که کرده‌اید نگران باشید.

5/ناظر هوشمند پیرامونتان باشید

یکی از بهترین راه‌های سکوت کردن به شکل اساسی این است که خودتان را در موقعیتی قرار دهید که توجه کامل شما را طلب کند. بهترین راه برای رسیدن به این هدف این است که با چیزهایی که دور شما را احاطه کرده‌اند یکی شوید. به طور مثال وقتی بیرون می‌روید به خورشید نگاه دیگری داشته باشید. اثر باد را روی پوستتان با همه وجود احساس کنید و به آن فکر کنید. زیبایی پدیده‌های طبیعی مثل باران و حتی اشکال ابرها را تحسین کنید و با دقت بیشتری به آن‌ها توجه کنید. صداهای محیط را با دقت بشنوید و تلاش کنید آن‌ها را تفکیک کنید. اینطوری حتی ممکن است صدایی که در فاصله بسیار دوری از شما وجود دارد را نیز بشنوید.

یک ناظر هوشمند همه چیز را با دقت نگاه می‌کند، می‌شنود و از زیبایی‌ها بیشتر از بقیه آدم‌ها لذت می‌برد. با تمرین ناظر بودن آدم دقیق‌تری خواهید شد.

قسمت دوم؛باید تمرین کنید شنونده بهتری باشید

برای کمتر صحبت کردن سکوت کردن تنها راه چاره نیست. بلکه باید یاد گرفت که شنونده‌های بهتری باشیم. شنونده‌های خوب همیشه بهتر و کمتر حرف می‌زنند و حرفهای دقیق و باارزشی می‌زنند. برای اینکه شنونده بهتری باشید این تمرین‌ها را انجام دهید.

1/در سکوت نشستن را تمرین کنید

وقتی شما در جمعی سکوت می‌کنید و با کسی صحبت نمی‌کنید به طورناخودآگاه ممکن است از درون احساس ناخوشایندی داشته باشید که فقط با حرف زدن بتوانید آن را برطرف کنید و ممکن است بعد از این سکوت طولانی مدت یکباره بخواهید زیاد صحبت کنید. باید بدانید که با یک تمرین ساده می‌توانید جلوی این حس ناخوشایند درونی را بگیرید. با یکی از عزیزانتان قرار بگذارید که در یک مدت زمان مشخص هردو سکوت کنید و در حین انجام کارهای روزمره‌تان هیچ جمله‌ای بین‌ شما رد و بدل نشود. به شرط آنکه این سکوت منجر به ارتباط مجازی و چت کردن در شبکه‌های اجتماعی نباشد. یک سکوت واقعی باشد که در آن به خودتان و کارهایی که باید انجام دهید فکر می‌کنید. این تمرین شما را نسبت به سکوت قدرتمند خواهد کرد.

2/فرق گوش دادن و شنیدن را بدانید

شما وقتی چیزی را می‌شنوید صرفا یک فرآیند شنیداری رخ می‌دهد. یعنی یک صدایی ایجاد می‌شود و شما چون گوش‌تان توانایی شنیدن دارد آن صدا را می‌شنود. اما گوش‌دادن چنین نیست. در گوش دادن نه تنها گوش‌ها بلکه  قلب، ذهن، روح و حتی بدن شما درگیر می‌شود.

از این به بعد به جای شنیدن حرفهای دیگران به حرفهایشان گوش کنید. با اینکار علاقه واقعی به حضور در کنار عزیزانتان پیدا می‌کنید. خودتان را آماده کنید که از طریق همین گوش دادن از آن‌ها چیزی یاد بگیرید. بدون آنکه منتظر باشید حرفشان تمام شود تا حرف خودتان را بزنید فقط به حرفشان گوش کنید.

3/گوش دادن به حرف دیگران، مطلع شدن درباره آن شخص است

وقتی صحبت خود را به اتمام می‌رسانید و نوبت صحبت کردن به شخص مقابل است تمام حواستان را به او و صحبت‌هایش بدهید. در این لحظات فقط به حرفهای او سر تکان ندهید بلکه با تمام قوا گوش کنید. به گذشته و آینده و برنامه‌های روزانه‌تان فکر نکنید. فقط روی حرفهای شخص روبرویتان تمرکز کنید. در این لحظه کاملا حضور داشته باشید. این گوش ندادن و قطع نکردن حرف اطلاعات بسیار زیادی از شخص مقابل به شما خواهد داد.

4/زبان بدن و تُن صدایتان را هنگام گوش دادن درست تنظیم کنید

اعصای بدنتان را طوری قرار ندهید و تکان ندهید که گوینده احساس کند نسبت به حرفهای او بی‌رغبت هستید و یا تمایلی به شنیدن صحبت‌های او ندارید. بلکه طوری رفتار کنید و بنشینید که او احساس آرامش بیشتری داشته باشد و بتواند با تمرکز بهترین صحبت کند. به خاطر داشته باشید اگر طرف مقابل دچار دستپاچگی شد و یا نتوانست درست صحبت کند به آرامی به او کمک کنید و این حس را به او بدهید که سراپا گوش هستید و منتظرید او حرفهایش را ادامه دهد. به جای تقابل و جواب دادن آرام باشید و با رفتار نشان دهید که اگر حتی هول شده‌است از او حمایت می‌کنید تا حرف بزند.

5/پذیرش و عدم قضاوت را تمرین کنید

هنگامی که به صحبت‌های طرف مقابل بدون قضاوت گوش می‌کنید و پاسخ می‌دهید و اصراری ندارید که او را ساکت کنید تا حرفهایی مخالف او بزنید در واقع به او کمک می‌کنید تا احساس آزادی و مقبولیت کند. خود شما نیز مورد قبول واقع می‌شوید.

 به حرفهای کسی که مخالف شما فکر می‌کند  با دقت گوش کنید و به جای اینکه او را بابت اعتقادات و رفتارهایش سرزنش کنید، احترام بگذارید. زبان بدنتان را طوری تنظیم نکنید که به او احساس ناخوشایندی بدهید. چشم‌هایتان را نچرخانید. سرتان را به جهت‌های مختلف تکان ندهید. هر واکنشی که شما انجام بدهید ممکن است نوعی قضاوت تلقی شود. این نکته مهم را بدانید که پذیرش حرفهای طرف مقابل به معنی تایید و موافق بودن با آن نیست.

6/گفته‌ها و ناگفته‌هایتان را بررسی کنید

با خودتان روراست باشید و گفته‌ها و ناگفته‌هایتان را از سطح بالاتری ببینید و تصمیم بگیرید که چه زمانی گوش دادن اشکال دارد و چه زمانی جای صحبت کردن و پاسخ دادن است. بعد از هر مکالمه به نتیجه صحبت بپردازید. آیا صحبتی که کردید موجب مثبت شدن یا منفی شدن رابطه شده‌است؟ هرگز اجازه ندهید میل شخصی شما به حرف زدن روی رابطه شما تاثیر بگذارد.

هرگاه حرفی را خواستید بزنید ابتدا به این سوال پاسخ بدهید:«آیا چیزی که می‌خواهم بگویم دارای یک محتوای واقعی‌ست؟ یا صرفا می‌خواهم حرفی زده باشم؟» جواب این سوال خیلی مهم است.

قسمت سوم؛در مکالمه‌های روزمره این نکات را دائم تمرین کنید

• تمایل خود را برای گوش دادن نشان دهید؛ وقتی طرف مقابل به شما اشاره می‌کند که می‌خواهد با شما صحبت کند. طوری رفتار کنید که نشان دهد تمایل به گوش دادن دارید و این تمایل را همه جوره نشان دهید. دست از نوشیدن و خوردن بکشید. کتابی که دستتان هست را ببند. به او لبخند بزنید.
•  اطمینان حاصل کنید که تمام بدن شما درگیر صحبت‌های طرف مقابل است. کمی به جلو خم شوید و همچنان که طرف مقابل با شما صحبت می‌کند ارتباط چشمی خود را حفظ کنید و با کلمات تاییدی دقت گوش دادن خود را نشان دهید.
• برای آنکه نشان دهید کاملا متوجه می‌شوید که او چه می‌گوید هرازچندگاه خلاصه کوتاهی از حرفهای گفته شده را بگویید.
• تا آنجا که ممکن است قبل از پاسخ دادن به هر حرفی حداقل دوبار فکر کنید و از چیزی که می‌خواهید بگویید مطمئن شوید.

• هنگام گفتگو وقتی طرف مقابل نظر شما را خواست هیچ اشکالی ندارد که کمی وقت بگذارید و تامل کنید. برای گرفتن زمان می‌توانید به راحتی بگویید « یه دقیقه به من فرصت فکر کردن بدهید تا نظرم را بگویم» اینکه حرف فکر شده‌ای را با تاخیر بزنید خیلی بهتر است حرف فکر نشده‌ای را با سرعت به زبان بیاورید.
• هنگام صحبت کردن طرف مقابل در کلام او نپرید و رشته کلام او را پاره نکنید. با اینکار او تمرکزش را روی حرفش از دست می‌دهد.
• هرگاه خواستید میان صحبت‌های گوینده بپرید در ذهنتان با یک کلمه علامت‌گذاری کنید تا فراموشتان نشود. سپس بعد از پایان صحبت طرف مقابل آن را بیان کنید.
• وقتی ناخودآگاه در حرف طرف مقابل پریدید آنجا به خودتان اجازه حرف زدن ندهید بلکه با کلماتی مثل ببخشید. اشتباه کردم و ادامه بده فرصت ادامه کلام را به او بدهید.
• در وقت مناسب صحبت کنید و هنگام صحبت در همان موضوع بحث باقی بمانید و سعی کنید از گفتن حرفهای پراکنده و بی‌ربط به موضوع خودداری کنید
• اگر نمی‌دانید چه می‌خواهید بگویید لزوما قرار نیست صحبت کنید بلکه با سوالات تحقیقی مثل «تو این روزها چه می‌کنی؟» یا هزاران سوال دیگر فرصت صحبت را به طرف مقابل بدهید و اجازه دهید در هر مکالمه طرف مقابل بیشتر از شما صحبت کرده باشد.

در پایان این موضوع را همیشه به یاد داشته باشید اغلب انسان‌ها در بیشتر موارد بابت حرفهایی که زده‌اند آسیب دیده‌اند و پشیمان هستند نه حرفهایی که نزده‌اند.

47231