دیالوگ‌های بهرام بیضایی خسته کننده بود

محمد متوسلانی، بازیگر سینما و تلویزیون درباره سابقه همکاری با با بیضایی خاطراتی را روایت کرد.

قبل از انقلاب ۱۲ فیلمنامه نوشتید بعد از انقلاب یک فیلمنامه نوشتید؟ دلیل یا دلایلش چه بود؟

بله. بعد از انقلاب فقط فیلمنامه دو روی سکه را نوشتم. البته فیلمنامه «کفش‌های میرزا نوروز» نوشته خانم سوسن تسلیمی را هم تغییردادم. یادم هست چون این فیلم مربوط به قرن ها پیش بود و من تخصصی در نوشتن گفت و گوهای قدیمی نداشتم از دوستم آقای بهرام بیضایی خواهش کردم اگر می شود زحمت بکشند و در بازنویسی آن مرا کمک کنند.

ولی وقتی فیلمنامه را از ایشان گرفتم دیدم تمام دیالوگ‌های فیلم را آهنگین نوشته اند. حس کردم این طور سر تا سر فیلم خیلی خسته کننده می شود. من دوباره روی آن کار کردم و جز دو سه صحنه، بقیه آن را از حالت ریتم و قافیه درآوردم.

اما دلیل کم نوشتن فیلمنامه هم این بود که انگیزه چندانی برای این کار نداشتم. البته فیلمنامه هایی نوشتم ولی رد شد و بعضی هم به مرحله ساخت نرسید.

چرا؟

مثلا یک فیلمنامه ای بود که گفتند این را اگر ابراهیم حاتمی کیا بسازد می شود ولی شما مجاز نیستی و نمی توانی.

اسم فیلم چه بود؟

رستگاری در ساعت ۸ و بیست دقیقه که آقای سیروس الوند آن را ساخت. طرح فیلم متعلق به آقای هادی کریمی بود. ما آن را به صورت یک فیلم کامل درآوردیم. رفتیم با آقای جوزدانی هم صحبت کردیم. قرار شد در سرمایه گذاری، من هم شریک شوم. حتی پروانه ساخت هم برای آن گرفتیم. رفتیم بنیاد فارابی که وام بگیریم گفتند صلاح نیست شما چنین چیزی بسازید. برو یک چیز ساده تر بساز! من هم گفتم دنبال این هستم که چیزی بسازم که احساس کنم کاری کرده ام. بالاخره هم موافقت نکردند.

شما در قبل و بعد از انقلاب در ۵۰ فیلم بازی کردید. کدام فیلم را که بازی کرده اید بیشتر دوست دارید؟

دل و دشنه و شب روباه. این دو تا نقش هایش در ظاهر خیلی شبیه هم است ولی در اجرا سعی کرده ام تفاوت داشته باشد.

۵۷۲۴۵