دو مکان تاریخی در آذربایجان شرقی به بخش خصوصی واگذار شد

احمد حمزه زاده اظهار کرد: کاروانسرای کوهستانی و تاریخی گویجه بئل در شهرستان هریس جهت بهره برداری به بخش خصوصی واگذار می شود.

وی گفت: این بنا که تحت مالکیت میراث‌ فرهنگی و در اختیار اداره‌کل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی آذربایجان شرقی است، در جاده اهر به تبریز واقع شده و مربوط به زمان حکومت صفویه است که قرار است در مزایده بهاری صندوق توسعه و احیای وزارتخانه به بخش خصوصی واگذار شود.

حمزه زاده خاطرنشان کرد: کاروانسرای گویجه بئل حریم مصوب ندارد و در عرصه حدود دو هزار و ۴۳ مترمربع و اعیان یک هزار و ۹۱ متر مربع در یک طبقه ساخته شده است و کاربری کنونی آن به پیشنهاد میراث فرهنگی آذربایجان شرقی اقامتی و پذیرایی است.

وی گفت: این کاروانسرای عظیم که ۱۰ سالن بزرگ دارد، یکی از بناهای تاریخی اصلی و ثبت شده شهرستان هریس است که با توجه به شواهد و قرائن متعلق به دوره صفویه بوده و از آن به‌عنوان کاروانسرای کوهستانی استفاده شده است و بسته بودن بنا و طراحی آن برای مناطق کوهستانی و سردسیر و زمستان‌های سخت و پربرف از ویژگی های آن به شمار می رود که در فاصله ۹۵ کیلومتری تبریز واقع شده است.

حمزه زاده افزود: این بنا بدون حیاط مرکزی با پلان مستطیل شکل است که گوشه‌های بنا با برجک‌هایی تقویت‌ شده و هشتی ورودی از طرف غرب به داخل سالن با پنج گنبد عرقچین گشوده می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: برخلاف کاروانسراهای فلات داخلی که عناصر به دور میان‌سرایی ساخته می‌شدند، این بنا از معماری بومی سرزمین آذربایجان الگو گرفته است و فاقد تزیینات خاصی است که در سال‌های گذشته مرمت شده است و به دلیل قرار گرفتن در مسیر جاده تبریز – هریس و مهم‌تر از آن مسیر محور گردشگری تاریخی طبیعی ارسباران قابلیت تبدیل به مکانی فرهنگی هنری و اقامتی پذیرایی را تحت عنوان مجتمع گردشگری بین‌راهی دارد.

مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی همچنین بیان کرد: عمارت لیقوان واقع در باسمنج نیز در مزایده بهاری صندوق توسعه و احیا به بخش خصوصی واگذار می‌شود.

وی تشریح کرد: این بنا که حدود یک هزار و ۱۳ متر مربع عرصه و حدود ۲۴۰ متر مربع اعیان دارد، با نام‌های داش عمارت و خانه حاج احتشام‌الدوله نیز شناخته می‌شود و از مهم‌ترین جاذبه‌های تاریخی و جاهای دیدنی لیقوان به‌ شمار می‌رود.

وی افزود: از مشخصات معماری این بنا می‌توان به دیوار باربر و طاق و تویزه اشاره کرد و عمده مصالح به کار رفته در آن آجر، سنگ وچوب است، طی سال‌های اخیر، بخش‌هایی از این بنای سنگی توسط میراث‌فرهنگی استان مورد بازسازی و مرمت قرار گرفته است.

انتهای پیام