اما پس از در هم تنیده شدن منافع کشورهای فرامنطقهای با بازارهای اقتصادی و انرژی منطقه، هرگونه سیاست و عملکردی که موجب به خطر افتادن منافعشان گردند، جلوگیری کرده و سیاست تفرقه و پخشکردن نیروهای منطقه (در راستای کاهش تاب مقاومت در برابر بیگانگان) را به اجرا گذاشتند. همچنین در سیاستی دیگر جنگ نیابتی به راه انداختند و امروزه در سیاستی نوین، با به جان هم انداختن کشورهای دوست و همسایه که مرزهای دوستی با یکدیگر دارند را؛ کلید زده اند. اما با روند همگرایی و صلحی که در منطقه غرب آسیا شروع گردیده و نزدیکی فکرها و اندیشه های نخبگان و مردم منطقه به یکدیگر، زنگ خطر دیگری برای منافع و سیاستهای قدرتهای بیگانه آغاز گردیده است.
توافق ج.ا.ایران و عربستان سعودی، حمایتها ج.ا.ایران از یمن، فلسطین، عراق، سوریه، افغانستان، یا ایجاد مرزهای دوستی و برادری با پاکستان، درخواست و تشویق عربستان سعودی به خویشنداری میان ج.ا.ایران و پاکستان، حمایتهای مردم و نخبگان منطقه از فلسطین، خروج امریکا از افغانستان، و … همگی حکایت از دست دادن توانِ نفوذ سابق قدرتهای فرامنطقه ای در غرب آسیا دارد. اما نکته ای که وجود دارد این است که نخبگان منطقه ای نباید به علل مشروعی چون مبارزه با تروریسم، به خاک و منافع یکدیگر تعرض نمایند. به عنوان مثال، اگربرخی کشورهای منطقه که از پیشگامان در مبارزه با تروریسم هستند حمله ای به نیروهای تروریستی در خاک ج.ا.ایران صورت دهد؛ سیاسیون ایرانی چگونه باید با این مسئله برخورد کنند؟!!
بهرحال روند همگرایی و صلح در منطقه علیرغم شیطنت های بیگانگان، در مسیر رو به جلو هست. در همین اتفاق در چند روز اخیر (حمله موشکی و پهپادی ج.ا.ایران و پاکستان در خاک یکدیگر) باید گفت که این مسئله خواسته های دو کشور در مبارزه با دشمنان خود در خاک یکدیگر را در بین نخبگان دو قدرت تقویت نموده و در آینده شاهد همکاری و همیاری بهتری نسبت به دو کشور را شاهد خواهیم بود. یا در قضیه حملات به کشور یمن توسط نیروهای ائتلافی غربی، موجب همدلی و همکاری مردم و نخبگان منطقه ای با اهداف کشور یمن، فارغ از موضوعات دینی، سیاسی، نژادی و … غرب آسیا را خواهیم دید. از آنجا که رشد فکری، سواد رسانه ای و تحلیلی رو به افزایشِ مردم منطقه را شاهدیم، میتوان به جرئت گفت که تهدیدات در خاک کشورهای منطقه بیشتر نتیجه معکوس و نزدیکی بیش از پیش را رقم خواهد زد.
اما نخبگان ایرانی، باید بیش از پیش اهداف مشروع، قانونی و مشترکی که در ملل منطقه مانند مبارزه با تروریسم، خروج بیگانگان از منطقه، و … وجود دارد را با دقت بیشتری به کار ببرند، چرا که سوء تدبیر در همین اهداف مشترک منطقه ای، میتواند خللی در روند صلح و همگرایی با سایر همسایگان منطقه ایمان و همچنین برگ برنده ای برای قدرتهای بیگانه در مسیر اهداف تفرقه افکنانه شان باشد.
کارشناس ارشد روابط بین الملل
آموزش مجازی مدیریت عالی و حرفه ای کسب و کار DBA
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰