در نخستین دیدار سید حسن نصرالله با امام خمینی(ره) چه گذشت؟ / حضرت امام خیلی مشتش بسته بود

به گزارش خبرگزاری هوشمند نیوز، حسین شیخ‌الاسلام معاون خارجی سیاست خارجه در دهه‌ی ۶۰ در مصاحبه‌ای با گنجینه‌ی تاریخ شفاهی مرکز اسناد انقلاب اسلامی که در ۲۲ فروردین ۱۳۹۲ انجام داده، درباره‌ی نخستین دیدار سید حسن نصرالله با حضرت امام این‌طور روایت کرده است:

یکی ابوحسن رعد بود، حاج حسین خلیل بود، آقای سید حسن نصرالله بود که خوب البته این‌ها مثل خود سید حسن خیلی جوان بودند. ابو هشام بود، آقای امین بود. این‌ها تیمی بودند که از داخل امل به نام حزب‌الله آمدند به تهران و ما شروع کردیم با این‌ها جلسه گذاشتن. خیلی این جلسات برای من آموزنده بود، یعنی درسِ سیاست خارجی گرفتم از این بچه‌های لبنانی؛ سیاست خارجی‌ای که بعدا در جمهوری اسلامی خیلی عمیق و ریشه‌دار شد، این نوع سیاست خارجی. علی‌الخصوص که اسرائیل حمله کرد، اشغال کرد، درگیری با فالانژیست‌ها شد، درگیریِ خود فلسطینی‌ها و امل شد بعد درگیری فلسطینی‌ها و فلسطینی‌ها شد.

در این‌ها من میانجیگری می‌کردم، در درگیری فلسطینی – فلسطینی، فلسطینی – امل، امل – حزب‌الله. من به عنوان میانجی می‌رفتم به منطقه، مثلا در رابطه با درگیری فلسطینی – فلسطینی یا فلسطینی – امل، از سوریه خدام بود، از لیبی جلود بود، از ایران من بودم. سطح همه با هم یکی نبود ولی من خیلی قدرتمندتر بودم چون خوب نیرو داشتیم، آن‌جا نیروی پشتیبان داشتیم و کار دست‌مان بود. از جمله‌ی این‌ها این بود که این‌ها می‌خواستند بروند خدمت حضرت امام و خودشان را ارائه کنند که این‌ها رفتند خدمت حضرت امام و آقای ترک‌آبادی هم که بعدا شد سفیر ما در [؟] مترجم حضرت امام شد. نوار این [جلسه موجود] است، چند نوار است از این‌ ملاقات‌ها که واقعا باارزش است و یکی از آن‌ها این [نوار مربوط به ملاقات یادشده] است.

این‌ها خودشان را ارائه کردند خدمت حضرت امام، عقایدشان را ارائه کردند، اصول‌شان را ارائه کردند، کاری را هم که می‌خواستند بکنند ارائه کردند. برای من خیلی جالب بود؛ حضرت امام خیلی مشتش بسته بود، تنگ، پول نمی‌داد، خیلی خساست به خرج می‌داد در اموال بیت‌المال. ما برای گرفتن پول از ایشان برای سیاست خارجی غیررسمی‌مان، در افغانستان، در جاهای دیگر، نهضت‌های آزادی‌بخش که ما آن موقع خیلی امید بسته بودیم بهشون، هرچه ازشان درخواست می‌کردیم؛ کتبی، توجیه و… خیلی سخت موافقت می‌کرد. ولی برای حزب‌الله که آن موقع اسمش هم حزب‌الله نبود، خیلی امام دست و دل‌باز برخورد کرد با این‌ها. وقتی این برخورد را کرد ما فهمیدیم که باید روی این‌ها سرمایه‌گذاری کرد. و توضیحی که این‌ها برای حضرت امام دادند یک توضیح ضد اسرائیلی بود، توضیح مقاومتی بود.

۲۳۲۵۹