در ادامه مهم ترین بخش این گفت و گو را می خوانید.
♦از سال 2012، سازمان بهداشت جهانی؛ چاقی را به عنوان یک بیماری معرفی و تعریف کرد.
♦چاقی؛ تمام مشخصات یک بیماری را با خود دارد؛ تشخیص و عوارض خاص، درمان نیز دارد، نگاه به چاقی باید همانند سایر بیماری ها باشد.
♦برای درمان چاقی نیز همانند سایر بیماری ها باید به پزشک مراجعه شود؛ خود درمانی و رژیم خودسرانه کار اشتباهی است زیرا باید اصول درمانی این نوع بیماری رعایت تا از بروز عوارض پیشگیری شود در نتیجه باید توسط متخصصین درمان صورت بپذیرد.
♦برای تشخیص چاقی؛ وزن تقسیم به قد به توان دو اگر عدد به دست آماده بین 18 و نیم تا 24 و 9 دهم باشد، وزن فرد نرمال از 25 تا 29 و 9 دهم فرد در محدوده اضافه وزن، 30 و بالاتر فرد چاق است.
♦تعریف درست چاقی، افزایش چربی بدن است نه وزن فرد. درصد زیادی از بیماری چاقی بستگی به ژنتیک و محیط زندگی دارد؛ ابتدا باید علت چاقی شناخته شود و بعد از آن درمان آغاز شود.
♦برگشت وزن در 95 درصد موارد اتفاق می افتد و طبیعی است؛ اما این درصد در رژیم درست غذایی قابل تغییر است.
♦محیطی که کودک در آن زندگی می کند بستگی زیادی به اضافه وزن آن ها دارد؛ این محیط به خانواده و والدین مربوط است.
♦بدترین برخورد با کودکان چاق این است که به او بگویید تو نمی توانی بخوری چون چاقی اما خواهر یا برادرت چون لاغر است می تواند استفاده کند!
♦ارتباط خیلی محکم و قوی بین چاقی و کرونا وجود دارد؛ به این علت که سلول های چربی یکی از میزبان های خوبی برای ویروس هستند به همین دلیل احتمال ابتلا افراد چاق دو برابر افراد لاغر است.
♦چاقی سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کند و بیماری در افراد بیشتر می شود.
♦رژیم غذای اصولی در هفته نیم تا یک کیلوگرم کاهش وزن است اگر بیشتر از این باشد سو تغذیه، ضعف بدن، مشکلات مادام العمر گوارشی، از دست دادن عضلات و… به وجود می آید.
♦هیچ مکملی نباید به صورت خودسرانه مصرف شود؛ مصرفه بی رویه آن ها نتیجه معکوس دارد و آسیب های کبدی، مشکلات جدی گوارشی و.. برای فرد ایجاد می کند.
♦چاقی عمومی، چاقی است که در کل بدن فرد و با وزن بالا است؛ درمان نیز کاهش وزن هست.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰