خواندن سیگنال‌های مغز با یک رابط عصبی/فعلا برای بازی و سرگرمی

 تصور کنید که بدون استفاده از انگشتان، صدا یا چشمان خود به یک رایانه فرمان دهید یا بازی کنید! این تصور مانند فیلم‌های علمی-تخیلی به نظر می‌رسد، اما این کار به لطف چند شرکت فناور که روی فعالیت عصبی مغز کار می‌کنند و اندازه گیری‌ها را به سیگنال‌هایی تبدیل می‌کنند که رایانه‌ها می‌توانند آنها را بخوانند، هر روز کمی به واقعیت نزدیکتر می‌شود.

یکی از این شرکت‌ها “نکست مایند”(NextMind) نام دارد که برای بیش از یک سال است که نسخه خود را از فناوری ذهن‌خوانی به توسعه دهندگان ارسال کرده است. این فناوری اولین بار در نمایشگاه CES در لاس وگاس رونمایی شده است.

رابط عصبی این شرکت یک دستگاه دایره‌ای سیاه رنگ است که می‌تواند امواج مغزی را هنگامی که به پشت سر کاربر بسته می‌شود، بخواند. این دستگاه هنوز کاملاً برای عرضه آماده نیست، اما مطمئناً به زودی به دنیای کالاهای مصرفی راه پیدا خواهد کرد.

رابط‌های عصبی، پتانسیل پشتیبانی از طیف گسترده‌ای از فعالیت‌ها را در تنظیمات مختلف دارند. برای مثال، شرکتی به نام “مودرا”(Mudra) بندی را برای ساعت هوشمند “اپل واچ” ایجاد کرده است که به کاربران امکان می‌دهد تا با حرکت انگشتان خود با این دستگاه ارتباط برقرار کنند یا فقط کافی است که به حرکت انگشتان خود فکر کنند. این بدان معناست که کاربر با این دستگاه بدون اینکه مجبور باشد کاری را به صورت فیزیکی انجام دهد، می‌تواند موسیقی را پخش یا متوقف کند یا یک تماس برقرار کند و آن را قطع کند.

این فناوری همچنین فرصت‌های فوق‌العاده‌ای را برای در دسترس قرار دادن فناوری‌های مختلف برای افراد دارای معلولیتی که با سایر رابط‌های کاربری مشکل دارند، فراهم می‌کند.

شرکت “نکست مایند” روی واقعیت مجازی و واقعیت افزوده متمرکز شده است. “اسکات استین” خبرنگار فناوری، این دستگاه را که به قیمت ۳۹۹ دلار به فروش خواهد رسید، با هدست واقعیت مجازی “Oculus Quest” جفت کرد و تجربه کار با این رابط عصبی و بازی کردن تنها با ذهن خود و منفجر کردن سرهای بیگانگان را “خشن، اما مسحورکننده” خواند.

“نسکت مایند” نشان می‌دهد که کاربر می‌تواند با تمرکز کردن روی بخش‌هایی از صفحه نمایش، آنها را انتخاب کند. کاربر انتخاب خود را با “کلیک کردن” روی یکی از آن بخش‌های چشمک‌زن انجام می‌دهد که در این مورد منظور از کلیک کردن، همان تمرکز کردن است که گاهی کمی طول می کشد.

“استین” این رابط عصبی را یک تلاش ناقص می‌نامد، اما او همچنین می‌گوید که دستگاه در تشخیص اینکه کدام بخش از صفحه نمایش را می‌خواسته انتخاب کند، بسیار خوب بوده است. وی گفت: این دستگاه از بین پنج گزینه چشمک‌زن روی صفحه یا بیشتر، واقعاً می‌دانست که من به چه چیزی نگاه می‌کنم!

چه بخواهیم و چه نخواهیم، ماشین‌هایی که می‌توانند به معنای واقعی کلمه مغز انسان را بخوانند در حال ورود به دنیای لوازم الکترونیکی مصرفی هستند و احتمالا تا چند سال آینده باید به حضور آنها عادت کنیم.

46