خاطرات خنده‌دار علی موسوی از حضور در بوندسلیگا

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ علی موسوی یکی از مهاجم‌های گلزن استقلال بود که به لیگ آلمان رفت در تیم های فورتنا کلن و بایر لورکوزن بازی کرد. دیروز مهدی پاشازاده در شبکه سه خاطره جالبی از ماجرای خواب ماندن موسوی در فورتنا کلن تعریف کرد. او گفت: «هر چه به فصل سرما نزدیک‌تر می شدیم علی بیشتر می خوابید. یک بار خواب مانده بود. با ساعت به تمرین آمد و به مربی ساعت را نشان می داد و ادای خوابیدن را در می آورد که ساعت خواب مانده و به خاطر همین او دیر آمده. مربی هم ساعت را گرفت و از ورزشگاه پرت کرد به خیابان!!»

حالا علی موسوی در گفت و گو با جام جم در این باره چیزهای جالب‌تری تعریف می‌کند.

خاطره‌ای که مهدی پاشازاده تعریف کرد درست است؟

کامل تعریف نکرده. من روزی اولی که به فورتنا کلن رفتم، همه چیز عالی بود. هر بازی هم می کردم، گل می‌زدم. در 6 بازی متوالی برای تیم گل زدم. مدیرعامل فورتنا کلن اینقدر ذوق زده شده بود که گفت اگر همینطور به گلزنی ادامه دهی بلیت سفر به دور دنیا را برایت می‌گیرم که بروی همه جا  را ببینی.

بعد چه اتفاقی افتاد؟

بعد از بازی ششم دیگر از من شناخته پیدا کرده بودند. یک بازی می خواستم به زمین بروم. حریف یک بازیکنی داشت از من سیاه‌تر. دیدم چپ چپ نگاه می‌کند. چند دقیقه بعد هم با شش استوک رفت روی پای من و نزدیک به یک ماه و نیم از میادین به دور بودم. بعد هم که سوز و سرما آمد و باعث شد من دیگر علی سابق نشوم. در نیم فصل دوم سه گل بیشتر نزدم. در کل تعداد گل هایی که در لیگ و حذفی زدم 11 گل بود. مهدی سرما را تعریف کرد ولی مصدومیتم را نگفت.

ماجرای ساعت بردن سر تمرین چه بود؟

می دانید که آنجا یک دقیقه دیر بروید یعنی فاجعه اتفاق افتاده. همه نیم ساعت قبل تمرین می آمدند من یک روز نیم ساعت بعد از تمرین رفتم! دیدم بازیکنان تمرین می کنند. مربی تیم هم نشسته بود روی توپ و وقتی من را دیدی، صورتش از عصبانیت قرمز شد. گفتم چکار کنم چکار کنم؟ ساعت را نشانش دادم که این خواب مانده. ساعت را گرفت و طوری پرت کرد که رفت افتاد خیابان بغل ورزشگاه. گفت می دانی نیم ساعت دیر آمده ای یعنی چه؟ بنده خدا من را می شناخت. آخرش خندید.

خاطره دیگری هم درباره دیر رفتن داری؟

یک بار می خواستیم به اردو برویم. آنجا یک دقیقه دیر هم می رفتی یعنی فاجعه رخ داده. من یک دقیقه دیرتر رسیدم. دیدم هیچکس نیست. گفتم خب خداراشکر هنوز هیچکس نیامده و من نفر اول هستم. کلی منتظر ماندم گفتم ای بابا چرا نمی آیند؟ خیلی هم شاکی بودم که همه دیر کرده اند نگو یک دقیقه قبل از اینکه من برسم اتوبوس تیم رفته بود! من آخرین نفر بودم. دیدم خیلی وضع خراب است گفتم سرما خورده ام و نتوانستم بیایم!

یعنی می گفتی سرماخورده ای ایراد نمی گرفتند؟

اگر پایت در گچ هم بود باید سر تمرین می رفتی و فقط اگر سرما می خوردی می گفتند مشکلی نیست و در خانه بمان. من هم یکی دو بار گفتم سرما خوردم و در خانه استراحت کردم! آخر خیلی زود باید به باشگاه می رفتیم. راس ساعت 7.5 صبح باید می رسیدیم و صبحانه می خوردیم. یادم هست یک روز برف آمده بود. تراس خانه من پر از برف بود. در را باز کردم و گفتم خب خداراشکر با این وضعیت تمرین تعطیل است. فکر کردم مثل مدارس خودمان است! خلاصه با تاخیر رفتم سر تمرین دیدم همه با شورت و تی شرت دارند تمرین می کنند و تکل می زنند. آن وقت من دو تا گرمکن و دو تا شلوار پوشیده بودم از سرما یخ زده بودم و نمی توانستم تکان بخورم!

252 252