حمل و نقل هوایی اختصاصی برای دور زدن طالبان و کمک به افغان ها برنامه ریزی شده است

نویسنده: رابین اموت ، جان اودانل و جاناتان لندی

بروکسل/فرانکفورت/واشنگتن (رویترز) – به گفته افرادی که با برنامه های محرمانه آشنا هستند ، در حالی که افغانهای ناامید برای خرید غذا به فروش وسایل خود می پردازند ، مقامات بین المللی خود را آماده پرواز با پول نقد برای نیازمندان می کنند در حالی که از تامین مالی دولت طالبان اجتناب می کنند.

بر اساس اسناد سیاست داخلی رویترز ، برنامه ریزی برای حمل و نقل نقدی در شرایطی است که اقتصاد به سرعت در حال فروپاشی است و پول کم است ، اگرچه دیپلمات ها هنوز در حال بحث بر سر این هستند که آیا قدرتهای غربی می توانند از طالبان بخواهند در عوض امتیازاتی را درخواست کنند.

کمک های اضطراری ، با هدف جلوگیری از بحران انسانی در مواجهه با خشکسالی و تحولات سیاسی ، می تواند اسکناس های دلار آمریکا را برای توزیع از طریق بانک ها به وسیله کابل ها با پرداخت کمتر از 200 دلار به طور مستقیم به فقرا ارسال کند – با نعمت طالبان اما بدون دخالت آنها. به

دو مقام ارشد گفتند که کشورهای اهداکننده علاوه بر پرواز نقدی برای جلوگیری از بحران فوری ، می خواهند صندوق اعتباری “به علاوه بشردوستانه” ایجاد کنند که حقوق را پرداخت کند و مدارس و بیمارستان ها را باز نگه دارد.

بسیاری از افغان ها برای تأمین هزینه غذاهای کمیاب ، دارایی های خود را فروخته اند. به گفته بانک جهانی ، خروج نیروهای تحت رهبری ایالات متحده و بسیاری از اهداکنندگان بین المللی کمک های مالی این کشور را که 75 درصد هزینه های عمومی را تأمین کرده بود ، از بین برد.

استراتژی غیر متعارف غرب نشان دهنده معضلی است که با آن روبروست. همچنان مشتاق کمک به افغانستان پس از دو دهه جنگ و جلوگیری از مهاجرت گسترده ، همچنین دادن پول به طالبان که در ماه اوت قدرت را به دست گرفتند و هنوز تغییر قابل توجهی نسبت به شیوه خشن حاکم بر این کشور بین 1996 نشان نداده اند ، بیزار است. -2001

قطره های نقدی

سازمان ملل متحد هشدار داده است که 14 میلیون افغان با گرسنگی روبرو هستند. مری الن مک گروتی ، مدیر برنامه جهانی غذا در سازمان ملل متحد در افغانستان ، گفت که ممکن است اقتصاد در مواجهه با بحران نقدینگی سقوط کند.

او می گوید: “بسیاری از والدین غذای خود را برای خوردن فرزندان خود ترجیح می دهند.”

در روزهای اخیر ، دیپلمات ها و مقامات غربی تلاش های خود را برای ایجاد یک راه حل نقدی افزایش داده اند.

یکی از افراد آگاه از وضعیت گفت که برنامه جهانی غذا سازمان ملل متحد حدود 10 میلیون افغانی (110،000 دلار) را از طریق یک بانک محلی به صورت نقدی توزیع کرده است و قصد دارد به زودی مبلغ بیشتری را واریز کند.

این شخص گفت که این پول نقد آزمایشی برای تحویل بیشتر دلار از پاکستان به هوا است.

یک دیپلمات ارشد گفت که دو رویکرد در حال بررسی است که می تواند پول نقد را به اقتصاد افغانستان تزریق کند. هر دو در مراحل برنامه ریزی هستند.

بر اساس اولین برنامه ، برنامه جهانی غذا به صورت نقدی پرواز می کرد و مستقیماً آن را برای خرید غذا بین مردم توزیع می کرد و کاری را که آژانس قبلاً در مقیاس کوچکتر انجام می داد ، گسترش می داد.

در رویکرد دوم ، وجوه نقد به بانکها منتقل می شود تا از طرف سازمان ملل متحد نگهداری شود. این دیپلمات گفت که از این مبلغ برای پرداخت حقوق کارکنان سازمان های سازمان ملل و سازمان های غیردولتی استفاده می شود.

شخص سوم گفت که مقامات سازمان ملل متحد با بانک های افغانستان در مورد افتتاح کانال های توزیع پول نقد صحبت کرده اند.

یک مقام ارشد اتحادیه اروپا گفت: “در صورت فروپاشی کشور ، همه ما عواقب آن را خواهیم پرداخت.” “هیچ کس نمی خواهد در به رسمیت شناختن طالبان عجله کند ، اما ما باید با آنها برخورد کنیم. سوال این نیست که آیا … بلکه چگونه است.”

سخنگوی برنامه جهانی غذا گفت که این برنامه در سپتامبر به 4 میلیون نفر کمک کرد ، تقریباً سه برابر ماه اوت ، عمدتا در زمینه غذا ، و برخی کمک های نقدی در کابل انجام شد. سخنگو گفت کمبود پول نقد آسیابگران و کامیونداران را که با آنها کار می کرد نیز تحت تأثیر قرار داده است.

اهرم نه میلیارد دلاری

به گفته دو مقام آگاه در این زمینه ، اتحادیه اروپا ، بریتانیا و ایالات متحده به طور جداگانه در مورد ایجاد صندوق اعتماد بین المللی برای دور زدن دولت افغانستان و کمک به تامین مالی خدمات محلی بحث کرده اند.

طالبان بلافاصله به درخواست ها برای اظهارنظر در مورد برنامه های حمل و نقل نقدی پاسخ نداد.

سخنگوی وزارت خزانه داری آمریکا اعلام کرد که اجازه کمک های بشردوستانه از طریق سازمان های بین المللی و غیردولتی مستقل را می دهد در حالی که دارایی های طالبان را “محروم” و رهبران آن را تحریم می کند.

دولت کابل چیز کمی برای عقب نشینی ندارد. بانک مرکزی با دارایی های 9 میلیارد دلاری منجمد در ساحل ، بسیاری از ذخایر خود را در داخل کشور سوخته است.

شاه محرابی ، یکی از مقامات که قبل از روی کار آمدن طالبان در نظارت بر بانک کمک کرد و هنوز هم در پست خود است ، اخیراً برای آزادسازی ذخایر خارج از کشور درخواست داد.

وی گفت: “اگر ذخایر منجمد باقی بمانند ، واردکنندگان افغان نمی توانند هزینه محموله های خود را بپردازند ، بانک ها شروع به فروپاشی می کنند ، غذا کمیاب می شود.”

اما همچنین بحثی در مورد اینکه آیا باید به انتشار نقدی وصل شود ، وجود دارد.

مقامات فرانسوی و آلمانی در مقاله ای که ماه گذشته نوشته و توسط رویترز مشاهده شد ، هدف خود را از استفاده از پول به عنوان “اهرم” برای فشار بر طالبان عنوان کردند.

مقامات در گزارش دو صفحه ای می گویند: “کشورها می توانند به رسمیت شناختن مشروعیت سیاسی طالبان را به تعهداتی که آماده انجام آنها هستند ، شرط کنند.”

در این یادداشت آمده است: “اهرم های اقتصادی و تجاری یکی از قوی ترین اهرم های ما است.”

در یادداشت دیپلماتیک جداگانه ای ، مقامات فرانسوی و آلمانی پنج خواسته ای را که می تواند از طالبان مطرح شود ، ذکر کرده اند.

از جمله می توان به افغانانی که می خواهند کشور را ترک کنند این کار را انجام داد ، “قطع رابطه با … سازمان های تروریستی” ، دسترسی به کمک های بشردوستانه ، احترام به حقوق بشر و ایجاد “دولت فراگیر”.