حضانت خودم برای من، اما نه برای تو

یک استدلال متقابل علیه فشار برای مقیاس پذیری بیشتر با بیت کوین این است که “بیشتر مردم به هر حال خود حضانت نمی کنند، پس چرا زحمت بکشیم؟”

این یک استدلال وحشیانه فرضی، متکبرانه و کاملاً مغالطه آمیز است. این همان نوع مغالطه منطقی است که انسان نمی تواند از آن جلوگیری کند. وضعیت کنونی نشانگر این است که وضعیت آینده چگونه خواهد بود.

“امروز باران نمی بارد، پس فردا باران نخواهد بارید.” این دقیقاً همان نوع تفکری است که بیت‌کوین‌ها را در چرخه گذشته بازار به این امر سوق داد که در آن زمان به 100 تا 200 هزار دلار دست پیدا کنیم. این فرض به‌طور وحشیانه‌ای توسط یک قله دوبل در 69 هزار نابود شد، که فقط 3.5 برابر از بالاترین رکورد قبلی بود.

ماهیت عصر دیجیتالی که ما در آن زندگی می کنیم، و دگرگونی های بنیادی متعددی که همه ما در مدت کوتاهی در طول زندگی خود به تنهایی دیده ایم، باید مردم را از فرضیات آنها مبنی بر اینکه زمان حال نمایشی از ماهیت آینده است، منصرف کند. برای بسیاری از مردم اینطور نیست.

اول از همه، بسیاری از مردم در حال حاضر خودشان سکه های خود را حفظ نمی کنند حتی تمایز بین خود حضانت و سکه های خود را که در Coinbase نشسته اند را درک نمی کنند. برای بسیاری از کاربران ساده، همه آنها فقط برنامه هایی هستند که بیت کوین آنها را نگه می دارند. من بارها با این تصور غلط روبرو شده ام که بتوانم در این فضا و تعامل با کاربران جدیدتر حساب کنم. این کاربران حتی هنوز از این امکان آگاه نشده اند، تخفیف دادن آنها فقط پوچ و خودپسندانه است.

ثانیاً، کاربرانی که ترجیح می‌دهند در حال حاضر از خود حضانت نکنند، عموماً به دلیل ترس از گم کردن کلیدهای خود، این کار را نمی‌کنند. این ترس از “مسئولیت” نیست. این ترس از آن است که آنها نتوانند به درستی از پس کار در مدیریت کلیدی خود برآیند و هر آنچه را که سرمایه گذاری کرده اند به دلیل بی کفایتی یا اشتباهات قانونی یا تصادفات عجیب از دست بدهند.

این دیگر سال 2013 نیست. مردم دیگر از کلیدهای خصوصی فردی در یک فایل دیجیتال نسخه پشتیبان تهیه نمی کنند. طرح های مدیریت کلیدی از آن زمان به بعد راه درازی را پیموده اند. دانه های یادگاری، کیف پول های چند امضایی، و غیره. خزانه های اساسی با استفاده از تراکنش های از پیش امضا شده حتی وجود دارند، اگرچه به طور گسترده مورد استفاده قرار نمی گیرند. ابزارهایی برای در دسترس قرار دادن خود حضانت به روش هایی وجود دارد که در صورت بروز اشتباهات و نیاز به بازیابی کلیدهای سکه ها از دست رفته است، حفاظت و کمک می کند.

Unchained وجود دارد. کاسا وجود دارد. Nunchack وجود دارد. Bitkey وجود دارد. همه این ابزارها با گذشت زمان حتی بهتر می شوند. با پذیرش Schnorr و Taproot، این طرح‌های خود حضانت دوستانه برای بازیابی می‌توانند سرورهای شخص ثالث را کور کنند تا در حین امضا و استفاده عادی، این سرویس‌ها حتی درباره سکه‌هایی که کاربران دارند یا تراکنش‌هایی که مشترک امضا می‌کنند چیزی یاد نگیرند. Taproot کیف پول‌ها را قادر می‌سازد تا کلیدهای بازیابی اضطراری را به دوستان یا اعضای خانواده واگذار کنند بدون اینکه آنها چیزی در مورد آن سکه‌ها بدانند مگر اینکه به آنها نیاز باشد.

ابزار حضانت شخصی در حال پیشرفت است، و نگرش مردم در مورد حضانت شخصی در کنار آن پیشرفت های عظیم در فناوری تغییر خواهد کرد. نادیده گرفتن نیاز به مقیاس پذیری به این دلیل که مردم در حال حاضر دلایلی برای این کار ندارند، تکبر محض است.

این چیزی بیش از نگرش “من مال خودم هستم، پس لعنت به دیگران” نیست. وضعیت کنونی جهان به گونه ای خاص، تضمین نمی کند که در آینده نیز چنین باشد. فقط متکبران چنین فرض می کنند.

این مقاله یک بگیر. نظرات بیان شده کاملاً متعلق به نویسنده است و لزوماً نظرات BTC Inc یا مجله Bitcoin را منعکس نمی کند.

لینک منبع : هوشمند نیوز

آموزش مجازی مدیریت عالی حرفه ای کسب و کار Post DBA + مدرک معتبر قابل ترجمه رسمی با مهر دادگستری و وزارت امور خارجه	آموزش مجازی مدیریت عالی و حرفه ای کسب و کار DBA + مدرک معتبر قابل ترجمه رسمی با مهر دادگستری و وزارت امور خارجه	آموزش مجازی مدیریت کسب و کار MBA + مدرک معتبر قابل ترجمه رسمی با مهر دادگستری و وزارت امور خارجه
مدیریت حرفه ای کافی شاپ	حقوقدان خبره	سرآشپز حرفه ای
آموزش مجازی تعمیرات موبایل	آموزش مجازی ICDL مهارت های رایانه کار درجه یک و دو	آموزش مجازی کارشناس معاملات املاک_ مشاور املاک