جنگ مستشاری ایران با داعش در شبکه نمایش-راهبرد معاصر

به گزارش راهبرد معاصر؛ مجموعه نمایش خانگی «آمرلی» نخست از آن جهت اهمیت دارد که برای اولین بار، یک سریال عراقی با عوامل پشت صحنه عمدتا ایرانی ساخته شده است؛ آن هم در شرایطی که تنها یک هنرپیشه این اثر ایرانی است و بقیه از کشور‌های عربی آمده‌اند.

مهم‌تر از این نکته اما، آن که این مجموعه ۱۰ قسمتی که از تعطیلات نوروز شروع شده و در ایران و کشور‌های عربی به صورت همزمان به انتشار می‌رسد، با مضمون ملی و استراتژیک تولید شده. پس از مجموعه «سقوط» محصول ۱۴۰۱، این برای دومین بار است که قصه‌ای در بستر حضور مستشاری ایران در جبهه مبارزه با گروه تروریستی داعش در منطقه، به تصویر کشیده می‌شود. این در حالی است که پلتفرم‌های نمایش خانگی طی سال‌های اخیر به اقتضای طبیعت کسب‌وکار، بیش از هرچیز به دنبال جذب مخاطب و سود بیشتر بوده و بسیار بیش از آن که به تولید یا حتی پخش اختصاصی محصولات استراتژیک بپردازند، برای محتوای عامه‌پسند با عناصری مثل عشق مثلثی سر و دست می‌شکنند. با این وجود «آمرلی» که سوژه‌ای مرتبط با نجات شهر آمرلی توسط حاج‌قاسم سلیمانی دارد، در این مدیوم پخش می‌شود.

این واقعه اگرچه پیش از این باز هم دستمایه تولید محصولات تصویری در ایران شده، ولی بیشتر در شکل فیلم مستند بوده و داستان و درام در آن دخیل نبوده است. بدیهی است که درام، همواره جذابیت بیشتری برای مخاطب عام دارد و گستره بیننده بسیار بیشتری را جلب می‌کند. از این رو، ساخت «آمرلی» فی‌نفسه اقدامی ارزشمند و در خور تحسین به شمار می‌آید.

سازندگان «آمرلی» به هر دلیل – خواه با هدف پرهیز از حواشی احتمالی و خواه به اقتضای تولید درام- قصه این سریال را با فاصله‌ای مشخص نسبت کاراکتر‌های فرماندهان مقاومت خصوصا شهیدان قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس روایت کرده‌اند و همین امر، مسیر آن‌ها را برای خلق اثری غیرشعاری کوتاه کرده است. نتیجه آن که مجموعه «آمرلی» از نظر ژنریک، ملودرامی معمایی از آب درآمده که در دل قصه‌ای خانوادگی، مضامین پراهمیت ملی و منطقه‌ای را مطرح می‌کند.

بر همین اساس، فیلمنامه پیش از آن که حرف‌های سیاسی و استراتژیک را به میان آورد، در نخستین قسمت‌ها، پی ساختمان یک درام خانوادگی را می‌ریزد تا در ادامه ضمن ایجاد فراز و فرود دراماتیک و مطابق با سلایق تماشاگر، ماجرای مهم نجات مردم شهر آمرلی را از محاصره توسط تروریست‌های خبیث به تصویر بکشد. از همین روست که سریال «آمرلی» در عین برخی نقاط ضعف، تعلیقی جذاب دارد و با ریتمی مناسب روایت می‌شود تا بیشترین تماس را با خواست‌های تماشاگران داشته باشد.

در نهایت توجه به این نکته ضروری است که سریال «آمرلی»، یکی از نخستین تلاش‌های موفق سینماگران ایرانی برای گشایش مسیر بازار استریمینگ کشور‌های عربی محسوب می‌شود؛ چراکه این اثر به شکل همزمان در ۳ پلتفرم خارجی عربی به نمایش درمی‌آید و مخاطبان خود را در بازار پررونق و گرم سریال‌های رمضانی-که در کشور‌های عربی مخاطب فراوانی دارد- پیدا کرده است. باید دید آیا مسیری که با حضور «آمرلی» در صنعت سریال عرب باز شد، با آثار دیگری ادامه خواهد یافت؟ / ایرنا