تنیس – از «بوم بوم» تا رکود، بکر اکنون باید وقت خود را بگذراند

مردی که در دهه‌های 1980 و 90 طرفداران تنیس را به وجد می‌آورد، سه بار قهرمان در زمین‌های چمن جنوب غربی لندن شد و در دادگاه حاضر شد تا دو سال و نیم محکوم شود.

بکر در اوایل ماه جاری به دلیل چهار اتهام بر اساس قانون ورشکستگی بریتانیا، از جمله افشا نکردن، پنهان کردن و حذف دارایی های قابل توجه پس از یک محاکمه ورشکستگی، مجرم شناخته شد.

قاضی دبورا تیلور گفت که برنده شش بار گرند اسلم هیچ پشیمانی یا قبول گناهی نشان نداده است و باید نیمی از محکومیت خود را پشت میله های زندان و بقیه را با گواهینامه بگذراند.

بکر که در سال 1999 25 میلیون دلار جایزه و چندین برابر حمایت مالی به دست آورد، در سال 2002 توسط دادگاهی در مونیخ به دلیل فرار مالیاتی به حبس تعلیقی و جریمه سنگین محکوم شد.

این بار راه فراری نبود.

این جمله جدیدترین بمب در زندگی یک سوپراستار ورزشی بود که زندگی عاشقانه و مشکلات مالی او در سال های اخیر به اندازه توانایی های ورزشی اش تیتر اخبار را ایجاد کرده است.

بسیاری از ثروت او در نتیجه مشکلات مالیاتی اش ناپدید شد، در حالی که همچنان به حفظ یک سبک زندگی مجلل، برخی سرمایه گذاری های مشکوک و طلاق چند میلیون دلاری با همسر اول باربارا در سال 2001 ادامه داد.

او در سال 1999 پس از یک برخورد جنسی کوتاه در رستوران نوبو لندن در حالی که همسرش دومین فرزندشان را باردار بود، از یک مدل روسی به نام آنجلا ارماکووا صاحب فرزند شد.

جلای زندگی او پس از بازی به عنوان مفسر تنیس تلویزیونی بی بی سی و دوره مربیگری نواک جوکوویچ شماره یک جهان، با هرج و مرج مداوم در امور شخصی او در تضاد بود.

او در سال 2018 با بیان اینکه به عنوان نماینده ورزشی اتحادیه اروپا برای جمهوری آفریقای مرکزی منصوب شده و در یک مراسم رسمی پاسپورت دریافت کرده است، مدعی مصونیت دیپلماتیک از روند ورشکستگی شد.

بکر هرگز به این کشور سفر نکرده بود، وزیر امور خارجه آن بعداً گفت که گذرنامه “جعلی ناشیانه” است و تحقیقات را آغاز کرد.

در دادگاه، بکر به سادگی هیجان انگیز بود. در سال 1985، او اولین بازیکن آلمانی و اولین بازیکن بی‌سابقه‌ای بود که عنوان قهرمانی انفرادی ویمبلدون را به دست آورد و در چهار ست، کوین کورن آمریکایی تبدیل‌شده آفریقای جنوبی را به عنوان یک نوجوان بی‌سابقه شکست داد.

در سال 1986، بکر با شور و شوق شدید و استفاده از فورهند سنگین و رگبارهای غواصی تماشایی خود، با موفقیت از عنوان خود در برابر ایوان لندل رقیب خود دفاع کرد.

این زوج در دهه 1980 و اوایل دهه 90 21 بار با یکدیگر بازی کردند، همیشه با جریانی از اصطکاک.

در حالی که لندل در نهایت 11 بر 10 رقابت حرفه ای خود را به پیش برد، این بکر بود که در سه فینال گرند اسلم که آنها با هم رقابت کردند، پیروز شد، در حالی که آلمانی یک بار لندل را متهم کرد که “از نظر ذهنی سخت” نیست.

بکر در سال 1988 با شکست مقابل استفان ادبرگ از سوئد به فینال ویمبلدون نیز رسید. او انتقام آن شکست را در یک مسابقه مجدد در سال بعد گرفت و سپس دوباره در فینال 1990 به سوئدی باخت.

در سال 1991 او به چهارمین فینال پیاپی ویمبلدون رسید اما به هموطنش مایکل استیچ باخت.

بکر همچنین در سال 1989 در اوپن آمریکا و در سال 1991 که شماره یک جهان شد، اوپن استرالیا و در سال 1996 قهرمان شد.

او با 49 عنوان انفرادی و 15 عنوان دونفره بازنشسته شد، اما خاک رس همیشه نقطه ضعف بود، اگرچه او طلای دوبل مردان المپیک 1992 را در بارسلونا به دست آورد.

(گزارش توسط آلن بالدوین، ویرایش توسط پریتا سرکار)