تحلیل- زنان استرالیایی نیروی سیاسی جدیدی را در مورد آب و هوا و یکپارچگی آزاد می کنند

زنانی که مشاغل موفقی را در تجارت، پزشکی و رسانه ترک کردند تا به عنوان مستقل وارد سیاست شوند، در مسیر کسب پنج کرسی از حزب لیبرال نخست وزیر اسکات موریسون در مرکز شهری مرفه خود در انتخابات عمومی روز شنبه بودند، زیرا رای دهندگان میانه رو دولت را رها کردند.

تحلیلگران انتخاباتی ABC گفتند که به نظر می رسد مستقل ها یا حزب کوچک سبزها حداقل 15 کرسی از 151 کرسی مجلس عوام را به دست آورند. با ادامه شمارش آرا در روز یکشنبه، حزب کارگر پنج کرسی کمتر از 76 کرسی مورد نیاز برای تشکیل دولت داشت.

شخصیت‌های این تغییر مخرب، میانه‌روهایی بودند که عمدتاً زنان بودند، به دلیل مواد بازاریابی قهوه‌ای رنگ که برای هدف قرار دادن صندلی‌های حزب محافظه‌کار موریسون استفاده می‌شد، لقب کاندیداهای “آسیابی” را داشتند.

سیمون جکمن، استاد دانشگاه سیدنی، با اشاره به کمپین‌های اجتماعی که توسط زنان داوطلب اجرا می‌شود، گفت: «شما به ندرت چنین چیزی را در سیاست استرالیا می‌بینید – کمپینی که به راه می‌افتد و آتش می‌گیرد.

کریس والاس، استاد دانشگاه کانبرا، گفت: انتخابات خشم زنان را از موریسون و انفعال در مورد تغییرات آب و هوایی نشان داد، که زیربنای آن “میل شدید برای بازگرداندن مسئولیت به سیاست استرالیا بود”.

او به رویترز گفت: «همپوشانی زیادی بین زنان خشمگین از دولت و رای دهندگانی که خواهان اقدام در مورد سیاست آب و هوا بودند، وجود داشت.

والاس گفت: این “زنانی را که قبلا دیده نشده بود بسیج کرد – از جمله زنان حرفه ای مرفه و طبقه متوسط ​​که تی شرت های آبی پوشیده و چندین صندلی امن را در خارج از ائتلاف گرفتند.”

سوفی اسکامپس مستقل، دکتری که به مدت 70 سال برنده کرسی سیدنی در اختیار لیبرال‌ها بود، به اسکای نیوز گفت: «مردم زیادی در ماکلار بودند که می‌گفتند، من در تمام عمرم به لیبرال رأی داده‌ام و دیگر نماینده من نیستند.»

“استرالیا حرکت کرده است”

مونیک رایان، متخصص مغز و اعصاب اطفال که جاش فریدنبرگ خزانه‌دار را در ملبورن شکست داد، شکاف جنسیتی دستمزد و خشونت علیه زنان را به عنوان مسائل کلیدی در روز یکشنبه ذکر کرد.

جکمن، که روی داده‌های نظرسنجی با Climate 200 کار می‌کرد، گفت که تغییرات آب و هوایی بیشترین تأثیر را بر رأی‌دهندگان گذاشت، گروهی که توسط یک اهداکننده سابق لیبرال تأمین مالی می‌شد و به حدود 20 فرد مستقل پول می‌داد.

او گفت که رای دهندگان دارای تحصیلات عالی همچنین در مورد مسائل مربوط به صداقت، از جمله رسیدگی به ادعاهای تجاوز جنسی و تجاوز جنسی در پارلمان که در اکثر محل های کار استرالیا قابل تحمل نبود، از دولت عصبانی بودند.

جکمن گفت: «زنان انگیزه قدرتمندی داشتند، در حالی که شرکای مرد آنها نیز به این باور رسیده بودند که «لیبرال ها گذشته هستند. استرالیا حرکت کرده است، ما در مورد آب و هوا و برابری جنسیتی حرکت کرده ایم.

سایمون بیرمنگام وزیر دارایی سابق لیبرال گفت که دولت موریسون باید هدف بلندپروازانه تری کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در سال 2030 را پذیرفته بود و انتخابات نشان داد که حزب لیبرال باید فراگیرتر باشد.

او به تلویزیون ABC گفت: «به ویژه زنان استرالیایی که امروزه تحصیلات بسیار بالاتری دارند. “این گروهی است که ما آشکارا نتوانسته ایم به تعداد کافی نماینده داشته باشیم.”

جکمن گفت که تاجر آلگرا اسپندر، که کرسی لیبرال سیدنی ونت ورث را به عنوان یک مستقل به دست آورد، باید از اعضای خانواده سلطنتی حزب لیبرال می بود. پدر او به مدت یک دهه قانونگذار لیبرال بود و پدربزرگش به عنوان وزیر امور خارجه در مورد پیمان امنیتی ANZUS ستونی استرالیا با ایالات متحده مذاکره کرد.

در عوض، او گفت، ونت‌ورث به یک مطالعه موردی تبدیل شد که چگونه رای‌دهندگان لیبرال میانه‌رو که علم آب و هوا را می‌دانستند، و کارآفرینانی که می‌خواستند در فناوری سبزتر سرمایه‌گذاری کنند، حزب را ترک کردند.

به نظر می‌رسد که سبزها دو کرسی در شهر کوئینزلند بریزبن که به شدت تحت تاثیر سیل قرار گرفته بود، به دست آورده‌اند و در رای‌دهندگان سیل‌زده بریزبن پیشتاز بودند.

آدام بندت، رهبر سبزها گفت که لیبرال‌ها و کارگر هر دو رای خود را از دست دادند زیرا تعداد مردم به سبزها رای دادند. “این نتیجه دستوری برای اقدام در مورد آب و هوا و برابری است.”

(گزارش توسط کرستی نیدهام؛ ویرایش توسط ویلیام مالارد)