«بهشت پنهان» جوی‌آباد در انتظار رسیدگی مسئولان/ زمین کتابخانه‌ای که محفل کارت‌خوابی شد!

عاطفه علیان: کتابخانه علی بن ابیطالب(ع) جوی آباد، در زمینی به وسعت دو هزار مترمربع و زیربنای چهارصد و پنجاه مترمربع در سال ۱۳۷۸ توسط فرماندار وقت شهرستان خمینی شهر افتتاح و اداره آن به شهرداری خمینی شهر واگذار شد. در خردادماه سال ۱۳۸۸ با امضای «قرارداد واگذاری حق انتفاع ۳۰ ساله» توسط شهرداری، مسئولیت اداره کتابخانه به نهاد کتابخانه های عمومی کشور سپرده شد.

کتابخانه علی بن ابیطالب(ع) جزو اولین مراکز فرهنگی فعال جوی آباد جدید است و ساکنان این منطقه از این کتابخانه با عنوان «بهشت پنهان» جوی آباد یاد می کنند. کتابخانه ای که توانسته حس تعلق خاطر و علاقه مندی اهالی جوی آباد را به کتاب و فرهنگ ایجاد کند و با بالازدن آستین این کتابخانه را رنگ آمیزی ونقاشی کنند و اوقات فراغت را در این کتابخانه پر کنند. همدلی و همراهی مردم و اهالی جوی آباد جدید، این کتابخانه را در سال ۱۳۹۷، نمونه کشوری کرد اما هنوز بعد از دو دهه زمین این کتابخانه ساخته نشده است و این فضای کوچک کفاف نیاز پرتراکم ترین محله کشور را نمی دهد.

دستور ویژه برای رسیدگی به جوی آباد

سال گذشته در راستای منویات رهبر معظم انقلاب و تاکید ویژه ایشان بر اجرای طرح های محرومیت زدایی و اشتغالزایی، پروژه رسیدگی به جوی آباد در لیست ستاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره) قرار گرفت و از این کتابخانه بازدید به عمل آمد. اگرچه توسعه فیزیکی این کتابخانه مورد تایید بازدیدکننده شد اما باز هم اولویت های دیگر عمرانی مدنظر قرار گرفت و باز هم اهالی جوی آباد چشم براه این هستند که تیرآهن های پوسیده در زمین بایر این کتابخانه بنای توسعه بهشت پنهانشان را فراهم کند.

ابراهیم بهمنی، ساکن خیابان شمس جوی آباد به خبرنگار خبرآنلاین می گوید: خداروشکر در این چند سال نگاه ویژه ای از لحاظ شهری و بهداشتی به منطقه جوی آباد شده است اما از نظر فرهنگی ما چشم به راه توسعه فیزیکی کتابخانه علی بن ابیطالب(ع) هستیم چراکه این کتابخانه با برگزاری انجمن های ادبی و برنامه های فرهنگی نقش ویژه ای در این منطقه بازی می کند. امیدواریم بعد از دو دهه به این کتابخانه رسیدگی شود.

خواسته بزرگی  نداریم، فقط می خواهیم، این زمین بی مصرف که سالهاست تیرآهن های آن سربه فلک کشیده و منظره زشتی به این محله داده از پوسیدگی نجات یابد و فضای فیزیکی این کتابخانه توسعه یابد! همین!ثنا نامداریان، عضو یازده ساله کتابخانه علی بن ابیطالب(ع) هم توضیح می دهد: ما هر روز به این کتابخانه می آییم و روزهای پنج شنبه دور هم جمع می شویم و کاردستی درست می کنیم اما همیشه باید مراقب باشیم سروصدای ما مخل آرامش افرادی نباشد که کنار ما نشسته اند و مشغول مطالعه هستند.

مرضیه حبیبی با اشاره به اینکه این زمین سالهاست که بایر این جا مانده است و هیچ مسئولی رسیدگی نمی کند، به خبرنگار خبرآنلاین می گوید: اگر قرار است در راستای محرومیت زدایی اقدام شود، بهتر است نظر اهالی پرسیده شود. تمام دارایی فرهنگی ما در این منطقه کتابخانه علی بن ابیطالب(ع) است که آن هم رسیدگی نمی شود. فرزندان ما باهوش هستند و می توانند در این مکان فرهنگی رشد کنند؛ اما متاسفانه بیش از دو دهه است که تقاضا می کنیم این زمین به فضای فیزیکی کتابخانه اضافه شود و گوش شنوایی نیست!

زمینی که به جای کاتبخانه، محفل کارتن خوابی شده است!

زهرا موسوی هم با طرح این پرسش صحبت هایش را ادامه می دهد که مگر توسعه کتابخانه ای که زمین آن آماده است چقدر هزینه دارد که کسی اقدام نمی کند؟ چرا باید این زمین دو هزار مترمربعی محلی برای کارتن خواب ها شود و با وزش باد خاک محله را بگیرد؟ چرا ما باید نشست های ادبی و فرهنگی را در فضای کوچک کتابخانه اجراء کنیم و مدام نگران باشیم مزاحم افرادی نباشیم که برای کنکور و مطالعه به سالن کتابخانه مراجعه کردند! اگر می خواهند به جوی آباد رسیدگی کنند به این کتابخانه رسیدگی کنند.

او ادامه می دهند: در محله جوی آباد قدیم کتابخانه خیلی مدرنی دایر کردند اما هم به ما دور است. دارایی ما در جوی آباد جدید کتابخانه علی بن ابیطالب(ع) است که دوست داریم اوقات خودمان را در این کتابخانه طی کنیم. خواسته بزرگی هم نداریم، فقط می خواهیم، این زمین بی مصرف که سالهاست تیرآهن های آن سربه فلک کشیده و منظره زشتی به این محله داده از پوسیدگی نجات یابد و فضای فیزیکی این کتابخانه توسعه یابد! همین!

ماجرای کتابخانه علی بن ابیطالب(ع) را شاید بتوان به طور مختصر این طور تعریف کرد. زمین دو هزار و ۵۹۴ مترمربعی که با هدف ایجاد کتابخانه ای مجهز یا فرهنگسرا توسط شهرداری تملک می شود اما با توجه به درخواست های مردمی شهرداری طبق تفاهم نامه ای این زمین را به نهادکتابخانه های عمومی کشور واگذار می کند.

در همین ارتباط علی اصغر حاج حیدری، شهردار شهرستان خمینی شهر به خبرنگار خبرآنلاین می گوید: این کتابخانه دراواخر دهه هفتاد در اختیار شهرداری بود و فاز اول این کتابخانه توسط شهرداری در فضای ۴۵۰ مترمربعی به بهره برداری رسید و مقدمات فاز دوم که توسعه فیزیکی این کتابخانه در زمینی به مساحت دو هزار مترمربع بود کلید خورد.

او اضافه می کند: طی یک دهه این کتابخانه توسط کتابدران شهرداری اداره می شد که در دولت دهم طبق تفاهم نامه ای این کتابخانه به نهاد کتابخانه های عمومی واگذار شد و شهرداری مسئولیتی درباره ساخت فاز دوم این کتابخانه برعهده ندارد.

توسعه فیزیکی بهشت پنهان جوی آباد اعتبار ندارد

کتابخانه علی بن ابیطالب مورد بازدید نماینده ویژه ستاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره) هم قرار گرفت تا شاید بتوان با اعتبارات منظور شده برای این منطقه بتوان فاز دوم این کتابخانه را عملیاتی کرد که متاسفانه تا این تاریخ توسعه فیزیکی بهشت پنهان اهالی جوی آباد جدید در لیست این اعتبارات به چشم نمی خورد.

امیر هلاکویی، سرپرست اداره کل کتابخانه های عمومی استان اصفهان به خبرنگار خبرآنلاین می گوید: به رغم تمام محدودیت های مالی که داریم، استان اصفهان با ۲۱۰ باب کتابخانه نهادی رکورددار است و در سه سال اخیر ۳۰ باب کتابخانه به مجموعه کتابخانه های استان اصفهان اضافه شده است.

او ادامه می دهد: در دو سال گذشته در دو کتابخانه امام صادق(ع) و علی ابن ابیطالب(ع) در منطقه جوی آباد اقدامات مهمی مانند بازسازی فیزیکی و تجهیزاتی دیگر تعبیه شده است و در راستای محرومیت زدایی نگاه ویژه ای به این منطقه داشتیم که کمتر در مناطق دیگر با این کمبود منابع مالی مشهود است.

سرپرست اداره کل کتابخانه های عمومی استان اصفهان به کتابخانه شهید نیلفروش زاده در جوی آباد اشاره می کند و می افزاید: این کتابخانه که توسط خانواده شهید نیلفروش زاده اهداء شده توسط نهاد کتابخانه ها تجهیز شده است.

او با اشاره به واگذاری حق انتفاع با حفظ مالکیت زمین کتابخانه علی بن ابیطالب(ع) توسط شهرداری به نهاد کتابخانه ها واگذار شده است، اظهار می کند: شهرداری همیشه همکاری سازنده ای با نهاد کتابخانه ها داشته است و یکی از شهرداری هایی که همراه همیشگی ما بوده است، همین شهرداری خمینی شهر است. نهاد کتابخانه های عمومی اعتبار مجزایی در ساخت و تکمیل کتابخانه ها ندارد و چنین ردیف بودجه ای برای ما تعریف نشده است.

هلاکویی می گوید: اعتبارات ساخت و تکمیل کتابخانه ها یا از طریق کمیته های برنامه ریزی در فرمانداری ها، خیران و یا بنیاد برکت تامین می شود که برای نمونه کتابخانه ای در شهرستان نائین توسط بنیاد برکت ساخته شد و می توانیم از همین ظرفیت ها برای توسعه فیزیکی کتابخانه علی بن ابیطالب(ع) جوی آباد بهره مند شویم و مشکل زمین این کتابخانه رفع شود.

اهالی جوی آباد جدید هر روز به کتابخانه ای مراجعه می کنند که تیرآهن های سربه فلک شده اش پوسیده اند و هر وزش بادی، خاک را راهی فضای کتابخانه و حلقشان می کند؛ اما با اینکه هیچ سازمانی مسئولیت توسعه فیزیکی این کتابخانه را به علت نداری و نبود بودجه برعهده نمی گیرد اما زمین کتابخانه، چشم براه کمک خیرانی می ماند تا «بهشت پنهان» اهالی جوی آباد به شکلی که زیبنده اهالی فرهیخته این منطقه است، شود.

48