بنیانگذار موزه استعمار بریتانیا می گوید: خوب یا بد، تاریخ هنگ کنگ است

اونگ، 42 ساله، از دوران کودکی اش یادگاری های استعماری را جمع آوری می کرد و سال گذشته موزه ویکتوریا سیتی را افتتاح کرد تا گنجینه های خود را به نمایش بگذارد، جدا از تنش های فزاینده بین چین و بریتانیا، که بخشی از آن توسط میراث استعماری تقویت شده است.

اونگ گفت: “چه خوب باشد چه بد، بخشی از تاریخ هنگ کنگ است.”

موزه دو طبقه او مدال های نظامی، نشان ها، پرتره های سلطنتی، تمبرها، اسکناس ها، بریده های روزنامه و اعلامیه های دولت استعماری را به نمایش می گذارد. به عنوان یک فروشگاه سوغاتی دو برابر می شود.

مادربزرگ اونگ در کودکی به او مدال سرباز گورکای بریتانیایی مقیم هنگ کنگ را به او هدیه داد و شیفتگی او را نسبت به تاریخ شهر الهام بخشید.

پرچم نیمه سوخته بریتانیا که از نبرد جنگ جهانی دوم در هنگ کنگ، زمانی که نیروهای ژاپنی شهر را به تصرف خود درآوردند، به دست آمد، یکی از گرانبهاترین اشیای موزه است.

دوران استعمار هنگ کنگ پس از 156 سال در 1 ژوئیه 1997 به پایان رسید و برای چین بازگشت بخشی جدایی ناپذیر از سرزمین مادری خود را نشان داد که برای مدت طولانی توسط طرح های استعمارگران از سرزمین مادری جدا شده بود.

پس از اعتراضات طرفدار دموکراسی در سال 2019، چین برای سرکوب مخالفان و اعمال قدرت بر شهر به شیوه‌هایی که بریتانیا گفته است با توافقنامه واگذاری خود که تا سال 2047 اعتبار دارد، مخالفت کرده است، اقدام کرد و با انتقادات خشمگین پکن مواجه شد.

چین در سال 2020 قانون امنیت ملی را بر این شهر تحمیل کرد و به دنبال آن اصلاحاتی برای حذف از پست های عمومی هر کسی که به عنوان بی وفا شناخته می شود، اعمال شد. آموزش، رسانه ها و سایر بخش ها به طور فزاینده ای برای نشان دادن میهن پرستی و حمایت از رهبری چین تحت فشار قرار گرفته اند.

اونگ گفت که نگران تغییر سریع محیط سیاسی نیست.

“من یک پسر هنگ کنگی هستم. اونگ گفت، نه بریتانیایی، و افزود که فکر نمی‌کند موزه او مقامات را عصبانی کند.

اونگ گفت: “ما تمام تلاش خود را می کنیم تا قدیمی های خوب هنگ کنگ را حفظ کنیم.” “آرام باشید و ادامه دهید.”

(گزارش توسط جسی پانگ و جویس ژو؛ ویرایش توسط ماریوس زهاریا و رابرت بیرسل)