برنامه کاری نامنظم و خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی

به گزارش نیوز وایز، این مشکلات سلامتی به این دلیل اتفاق می‌­افتد که ساعت طبیعی بدن که ساعت شبانه­‌روزی نامیده می­‌شود، می‌­تواند در اثر تغییر ناسازگار در برنامه خواب و بیداری و الگوهای تغذیه‌ای که اغلب ناشی از کار شیفتی است، مختل شود. برای مطالعه این موضوع، محققان دانشگاه  واترلو یک مدل ریاضی ایجاد کردند تا چگونگی تاثیر اختلال در ساعت شبانه­‌روزی بر سیستم ایمنی بدن در مبارزه با بیماری را بررسی کنند.

آنیتا لایتون، استاد ریاضیات کاربردی، علوم رایانه، داروسازی و زیست­‌شناسی واترلو گفت: «از آنجا که سیستم ایمنی بدن ما تحت تاثیر ساعت شبانه­‌روزی است، توانایی ما در ایجاد پاسخ ایمنی در طول روز تغییر می­‌کند. چقدر احتمال دارد که با ابتلا به عفونت صبحگاهی مقابله کنید؟ پاسخ به این سوال به جنسیت شما بستگی دارد و اینکه جزو یک چهارم نیروی کار امروزی هستید که برنامه کاری نامنظمی دارند یا خیر.»

محققان مدل­‌های جدید محاسباتی را به­‌طور جداگانه برای زنان و مردان ایجاد کردند که تعامل بین ساعت شبانه­‌روزی و سیستم ایمنی بدن را شبیه­‌سازی ­‌کند. این مدل از ژن­‌های ساعت هسته­‌ای (ژن­‌های هسته­‌ای شبانه­‌روزی، ژن­‌هایی هستند که محصولات پروتئینی آنها اجزای لازم برای تولید و تنظیم ریتم شبانه‌­روزی دارند)، پروتئین­‌های مرتبط با آنها و سازوکار تنظیم‌­کننده واسطه­‌های پیش و ضد­التهاب تشکیل شده است. با تنظیم ساعت، مدل­‌ها می­‌توانند کارگران شیفت کاری زن و مرد را شبیه­‌سازی کنند.

از یافته‌­های این شبیه­‌سازی­‌های رایانه‌­ای می­‌توان نتیجه گرفت که پاسخ ایمنی با زمان عفونت متفاوت است. مدل شبیه­‌سازی نشان می­‌دهد که زمان قبل از خواب ما بدترین زمان ابتلا به عفونت است. زمانی که بدن ما حداقل آمادگی برای تولید واسطه­‌های پیش و ضد التهاب مورد نیاز هنگام عفونت را دارد اما مهم این است که جنسیت فرد بر شدت عفونت تاثیر می­‌گذارد.

استفانی آبو، نامزد دکترای گروه ریاضیات کاربردی واترلو گفت: «کار شیفتی به احتمال زیاد تاثیر متفاوتی بر زنان و مردان می­‌گذارد. سیستم ایمنی بدن مردان در مقایسه با زنان، بیشتر مستعد بیش‌­فعالی است و می‌­تواند احتمال التهاب آنان به دنبال یک عفونت بی­‌موقع را افزایش دهد.»

نتایج این تحقیق، با عنوان مدل‌سازی تنظیم شبانه‌روزی سیستم ایمنی بدن: اثرات دو شکلی جنسی کار شیفتی، تالیف اعضای هیات علمی دانشکده ریاضیات واترلو، لایتون و آبو، به­ تازگی در مجله PLoS Computational Biology منتشرشده است.

انتهای پیام