شاخص فلاکت اقتصادی که به طور سنتی از جمع نرخ بیکاری و نرخ تورم به دست می آید، یکی از شاخص های مقایسه ای وضعیت رضایت نسبی جامعه از شرایط اقتصادی آن کشور محسوب می شود که توسط آرتور اکان تعریف شد. در رابطه با وضعیت شاخص فلاکت در ایران، استیو هانکه- استاد اقتصاد دانشگاه جان هاپکینز و عضو اندیشکده کاتو- اعلام کرد: در شرایطی که تاثیر سایر متغیرها را ثابت بدانیم، میزان رضایت مردم یک کشور از وضعیت اقتصادی زمانی به اوج می رسد که شاهد یک رشد اقتصادی قوی، نرخ بیکاری و تورم پایین و نرخ بهره کم باشیم.
در حال حاضر تقریبا همه کشورهای جهان را می توان بر حسب شاخص فلاکت رتبه بندی کرد. از زمان معرفی این شاخص توسط اکان در سال ۱۹۶۰، دو تغییر عمده در آن صورت گرفته که یکی توسط رابرت بارو- استاد اقتصاد دانشگاه هاروارد- با در نظر گرفتن میزان تولید ناخالص داخلی و دیگری توسط استیو هانکه معرفی شده است. شاخص فلاکت معرفی شده توسط استیو هانکه، شامل جمع نرخ تورم، بیکاری و نرخ بهره بانکی منهای درصد تغییر سرانه تولید ناخالص داخلی حقیقی است.
استیو هانکه در رابطه با رتبه ایران در شاخص فلاکت طبق شاخص تعدیل یافته فلاکت گفت: در بین ۱۵۶ کشور رتبه بندی شده، ایران در رده هشتم قرار می گیرد. بالاترین میزان فلاکت اقتصادی هم مربوط به کشورهای ونزویلا، لبنان، زیمباوه، سودان، سوریه، آرژانتین و ترکیه است.
به گفته این اقتصاددان، تورم بالا اصلی ترین دلیل بالا بودن شاخص فلاکت اقتصادی در ایران و کاهش ارزش ریال، مهم ترین عامل بالا بودن تورم است. از ابتدای سال ۲۰۲۰ تاکنون ارزش ریال مقابل دلار ۴۴ درصد کاهش یافته و نرخ تورم سالانه ایران نیز در حال حاضر ۴۰ درصد است.
هانکه بهترین راه پیش روی ایران برای پایان دادن به چرخه کاهش ارزش پول ملی و افزایش تورم را راه اندازی یک هیات ارزی می داند.
لازم به ذکر است که کمترین میزان فلاکت اقتصادی نیز به ترتیب مربوط به کشورهای: نروژ، نیوزلند، استرالیا، سوید، ژاپن، آلمان، سوییس، هلند و آمریکا بوده است.
223225
آموزش مجازی مدیریت عالی و حرفه ای کسب و کار DBA
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰