برترین فیلم‌های زامبی محور که احتمالاً با آن‌ها آشنا نیستید

جرج رومرو را می‌توان ابداع کننده فیلم‌های زامبی محور دانست. Night of the Living Dead و Dawn of the Dead بی‌نظیر هستند اما نمی‌شود این تجربه ترسناک را تنها به فیلم‌های کلاسیک محدود کرد. در ادامه ویجیاتو شما را با ابعاد تازه ای از آثار زامبی محوری آشنا می‌کند. پس برای تجربه متفاوتی از ترس و وحشت با ما همراه باشید تا برترین فیلم ‌های زامبی محور که کمتر دیده شده‌اند را مرور کنیم.

Warm Bodies

«جاناتان لوین» یکی از کارگردان‌هایی است که با وجود سبک خاص و احساسی‌اش کم‌تر مورد توجه قرار گرفته. Warm Bodies را می‌توان رومئو و ژولیتی در دل فیلم‌های زامبی محور دانست؛ یک رومئو زامبی (با بازی نیکلاس هولت)، یک ژولیت انسان (با بازی ترزا پالمر) و پدر غیرقابل‌اعتماد و مهاجم پالمر (با بازی جان مالکوویچ).

در لایه‌های زیرین Warm Bodies داستان عمیقی روایت می‌شود، به عبارت دیگر ماجرای عاشقانه سوزناک بهانه‌ای است تا به هسته انسانیت برسیم؛ مهم نیست که یک موجود نبض دارد یا نه، این عشق و احساسات است که می‌تواند انسانیت را در او زنده کند.

هولت یک زامبی غمگین است و ما دوست داریم زنده شدن ویژگی‌های انسانی را با بیدار شدن قدرت عشق در او ببینیم و اصلاً مهم نیست که به خوردن انسان‌ها علاقه ویژه‌ای دارد! از بازی «راب کوردری» در نقش دوست هولت اصلاً نمی‌توان گذشت که لحظات فوق‌العاده جذاب و مفرحی را خلق می‌کند.

One Cut of the Dead

نکته عجیب درباره One Cut of the Dead این است که چرا همه مدام به شما می‌گویند فقط می‌توانید 25 دقیقه اول آن را تحمل کنید؟ که البته اگر به حرفشان گوش ندهید و صبر کنید، با یکی از عجیب‌ترین فیلم‌های زامبی محور روبرو خواهید شد.

ماجرا درباره یک گروه فیلم‌برداری است که موقع ضبط یک فیلم با حمله زامبی‌ها مواجه می‌شوند و تمام کار را به صورت یک پلان سکانس طولانی ضبط می‌کنند و البته این فقط ماجرای نیم ساعت اول One Cut of the Dead است و از اینجا به بعد تازه با حوادث پشت صحنه رو به رو می‌شوید که شما را کاملاً از سردرگمی نجات می‌دهد.

پیشنهاد می‌کنیم بیش‌تر از این به دنبال خلاصه داستان نباشید و مستقیماً سراغ تماشای این فیلم بی‌نظیر بروید.

The Return of the Living Dead

«آن‌ها از گور درآمدند و منتظر مهمانی هستند» این عبارتی است که در پوستر فیلم آمده است. The Return of the Living Dead از هجوهای تندوتیز فیلم‌های زامبی محور جورج رومرو دور است اما فرصت خوبی است تا با دوستانتان در هنگام تماشایش از ته دل بخندید، چشم‌هایتان را از شدت ترس با دست‌هایتان بپوشانید و از جسارتش لذت ببرید.

ماجرا درباره گروهی از جوانان است که علاقه دارند در یک گورستان مهمانی بگیرند فارغ از اینکه زامبی‌ها در کمین آن‌ها هستند. حملات زامبی‌ها در فیلم مهیج و سرگرم‌کننده است و احتمالاً اولین اثری است که در آن به زامبی‌های سریع و خوردن مغز توسط مردگان متحرک پرداخته‌شده است. خلاصه اگر طرفدار این ژانر هستید The Return of the Living Dead را اصلاً از دست ندهید.

Dead Snow

زامبی‌های نازی سال‌هاست که وجود دارند و کارگردان‌هایی مثل «جس فرانکو» و «جول ام رید» مبارزه با این قوای نظامی زامبی را به تصویر کشیدند اما Dead Snow از فرمول مدرن‌تر و به شدت خون‌بارتری استفاده می‌کند. البته به پیشینیان ادای احترام می‌کند (مثل ایستادگی اره برقی در برابر انبوهی از زامبی‌ها) و البته هیچ‌وقت خودش را خیلی جدی نمی‌گیرد.

Dead Snow به صورت محدود اکران شد و به همین دلیل در ابتدا چندان مورد توجه قرار نگرفت اما تبلیغات کلامی مخاطبان آن را بیش‌تر از گذشته کرد.

 The Girl With All the Gifts

زامبی‌های فیلم The Girl With All the Gifts در اثر نوعی جهش قارچی به وجود آمدند که مخاطبان پیگیرتر این ژانر آن‌ها را «زامبی سریع» می‌نامند یا به عبارت ساده‌تر می‌توان کاراکترهای The Girl With All the Gifts را گرسنه دانست.

در فیلم با تصویر ملموس و به شدت آشنایی از سازوکار مقابله اجتماعی و فاشیسم نظامی‌گری در زمان وحشت ناشی از پاندمی رو به رو می‌شویم. «مایک کری» با اقتباس از یکی از رمان‌های خودش ایده‌های بسیار جذابی را در فیلم مطرح کرد اما جذاب‌ترین آن‌ها به وجود آمدن کودکان نیمه انسان- نیمه زامبی در دنیایی آخرالزمانی ست که باید برای غلبه بر غرایز آموزش ببینند تا انسان‌ها را به صورت ناگهانی نخورند.

اما یک دختر بچه (با بازی بی‌نظیر سنیا نانوآ سیزده ساله) وارد یک ماجراجویی ترسناک، مهیج و حتی در لحظاتی دل‌چسب، برای بقا می‌شود.

 Maggie

حتی تصور حضور «آرنولد شوارتزنگر» در یک فیلم زامبی محور به‌اندازه‌ای جذاب است که اصلاً نمی‌توان از خیر تماشای مگی گذشت. اما اگر دوست دارید شاهد نبردهای خونین آرنولد و زامبی‌های چندش‌آور باشید باید بگویم که متاسفانه آدرس را اشتباهی آمدید. در اینجا با شوارتزنگری نسبتاً آرام رو به رو هستیم که در نقش یک پدر نگران و رنج کشیده مستقل‌ترین و ظریف‌ترین حضور سینمایی‌اش را رقم می‌زند.

«هنری هابسون» بعد از اینکه بی‌خیال ساخت دنباله‌های سینمایی شرلوک هولمز و The Last of Us شد، با مگی اولین فیلم بلند سینمایی‌اش را کلید زد. او از پتانسیل‌های فیلم‌های زامبی محور به عنوان سکوی پرشی برای کاوش عمیق و دقیق در یک خانواده و اندوه و تلاش‌ها برای تعویق سرنوشتی اجتناب ناپذیر استفاده کرده است. متأسفانه مگی تنها اثر هابسون است، کارگردانی که می‌تواند حقایق تلخ جهان را و بدون آه و ناله اضافی نشان دهد و علاوه بر آن قادر است از پدر و دختر فیلم یعنی شوارتزنگر و ابیگیل برسلین بازی‌های به‌یادماندنی بگیرد.

آرنولد شوارتزنگر در مگی نقش پدری را ایفا می‌کند که در طول فیلم با این سوال که «آیا می‌تواند دخترش را پس از تبدیل شدن به زامبی بکشد یا نه؟» دست و پنجه نرم می‌کند. او در نقش مردی که سعی می‌کند ظاهر آرامش را حفظ کند و تلاطم‌های درونی‌اش را بروز ندهد، اجرای تأمل‌برانگیز و دوست‌داشتنی دارد.

Anna and the Apocalypse

فیلم‌های کمی در ژانر Anna and the Apocalypse راضی‌کننده هستند اما این گوهر اسکاتلندی ترکیبی از فیلم‌های موزیکال دبیرستانی، زامبی محور و کریسمسی است و الحق که در هر سه ژانر هم عالی عمل می‌کند. درام، کمدی ترسناک، فیلم‌های تینیجری و حمله ترسناک زامبی‌ها همه و همه در این فیلم بی‌نظیر به بهترین نحوه ممکن وجود دارد.

احتمالاً این تنها فیلم موزیکالی است که در آن یک زامبی در لباس آدم برفی سر بریده می‌شود یا گنگی از نوجوان‌های آوازخوان با دسته پلی‌استیشن و هندوانه سمت مردگان متحرک گسیل می‌شوند!

در پایان از موسیقی و قطعات زیبای Anna and the Apocalypse  نمی‌توان گذشت که احتمالاً تعدادی موزیک عالی را به پلی لیستتان اضافه می‌کند.

Dead Alive

یک توصیه دوستانه برای کسانی که هنوز این فیلم را ندیدند: لطفاً موقع تماشای Dead Alive بی‌خیال خوراکی و پاپ کورن شوید چون احتمالاً حالت تهوع به سراغتان می‌آید!

تقریباً انواع و اقسام صحنه‌های دل‌خراش، خونین و مملو از امعاواحشا انسان‌ها را می‌توانید در این فیلم پیدا کنید. داستان درباره پسری مامانی (تیموتی بالم) است که در شهر کوچکی در نیوزلند زندگی می‌کند. شهری که ساکنانش به ویروسی عجیب آلوده و به زامبی‌های گوشت‌خوار تبدیل می‌شوند. این ماجرای وحشتناک با آلوده شدن مادرش تازه آغاز می‌شود.

Dead Alive از فیلم‌های کم بودجه «پیتر جکسون» و یک کمدی سیاه بی‌نظیر مملو از ابداع و جسارت است. پس بی‌خیال پاپ کورن شوید و تماشای این فیلم زامبی محور خونین را از دست ندهید.

Pontypool

زامبی‌ها به دلیل بروز اقدامات و علائم ابتدایی ترسناک هستند. آن‌ها قوه تفکرشان را از دست می‌دهند و به خوی حیوانی می‌گیرند. Pontypool فیلم کانادایی است که این ترس را درک می‌کند اما زامبی شدن را به درجات بالاتری می‌برد و آن هم چیزی نیست جز قدرت کلمات.

ماجرا در دل یک ایستگاه رادیویی اتفاق می‌افتد که از دنیای آخرالزمانی کاملاً ایزوله است؛ بنابراین به نظر می‌رسد هیچ خطری ساکنین ایستگاه را تهدید نمی‌کند اما ماجرا به همین سادگی نیست چون زامبی‌های دنیای بیرونی کلماتی نامفهومی را مدام تکرار می‌کنند تا شنونده به مرز جنون برسد و به زامبی تبدیل شود!

این یک دیدگاه جذاب، مبتکرانه و پر تعلیق در فیلم‌های زامبی محور است که نشان می‌دهد برای ساخت یک اثر بی‌نظیر نیازی به بودجه هنگفت نیست بلکه با یک فیلم‌نامه حساب شده و گروه بازیگران قوی می‌توان به آن رسید.

Dance of the Dead

قبل از معرفی فیلم به سراغ یک خاطره بامزه از «راب تپرت» می‌رویم. «سام ریمی» «راب تپرد» و یکی از همکارانشان در یک بعد از ظهر یکشنبه تصمیم می‌گیرند  Dance of the Dead را تماشا کنند اما ظاهراً انقدر هیجان‌زده می‌شوند که مدام داد و فریاد می‌کنند. شدت سر و صداها انقدر زیاد می‌شود که همسر و فرزندان سام ریمی با مشت و لگد به در دفتر می‌کوبند تا مطمئن شوند همه سالم هستند! تپرت می‌گوید آن‌ها 5 بار این فیلم را تماشا کردند. فیلمی که جیغ‌وداد سام ریمی را درآورد حتماً ارزش تماشا دارد.

ماجرا Dance of the Dead در دل یک جشن پایان سال دبیرستانی رخ می‌دهد و همه کلیشه‌های دوست‌داشتنی فیلم‌های دبیرستانی را دارد اما در دل همین کلیشه‌ها ترس و وحشت عجیب‌وغریبی را می‌آفریند. فیلم کم بودجه‌ای که می‌داند مخاطب توأمان به ترسیدن و خندیدن نیاز دارد. در پایان احتمال با خودتان می‌گوید کاش دوران دبیرستانتان با حمله زامبی‌ها مصادف می‌شد!

بیشتر بخوانید:

• برترین انیمه زامبی محور: از Soul Eater تا Tokyo Ghoul
• 10 فیلم‌ برتر زامبی محور کره‌جنوبی
• بهترین بازی‌های زامبی محور از دید انجمن پژوهش زامبی‌ها
• پیشنهاد ده فیلم زامبی محور برتر تاریخ سینما