بازگشت تیم ملی والیبال روی دور ناکامی

تیم ملی والیبال، در لیگ ملتها، دوباره روی نوار ناکامی قرار گرفت. والیبالی ها که این روزها، با سرمربی روسی در ایتالیا و بازی مقابل تیم های بزرگ دنیا قرار است برای میدان بزرگی به نام المپیک آماده شوند، روزهای خوب و بدی را تجربه کرده اند. برد و باخت هایی که شادی و غم برایشان داشته است.

ملی پوشان والیبال، به رغم شروع بد این رقابتها، اما کم کم با بازیهای خوب و ثبت ۵ پیروزی همه را امیدوار کردند تا جایی که حتی بازیکنان و سرمربی به صعود به جمع چهار تیم اول خوشبین شدند و حتی میلاد عبادی پور دریافت کننده ملی پوش هم گفته بود:« درست است که اینجا نتیجه خیلی مهم نیست اما تلاش می کنیم تا به جمع چهار تیم اول برسیم.»

هدف فدراسیون و ولادیمیر آلکنو سرمربی تیم، از همان اول، آمادگی، هماهنگی و پختگی بازیکنان جوان در ریمینی برای المپیک بود و بس. اما جدای از نتیجه برد و باخت، اشتباهات زیاد بازیکنان بعضی مواقع اذیت کننده می شود. به ویژه مقابل تیم هایی که شاید توقع هواداران والیبال جز برد چیزی نیست. تیم ملی والیبال بعداز پیروزی ۳- صفر مقابل آمریکا، دیگر رنگ برد را ندید، هر چند برای باخت به زمین نمی رفت اما نوسان زیاد و اشتباهات فردی بازیکنان کار را خراب کرد و با ۴ باخت مقابل صربستان،آلمان،استرالیا و برزیل، در جدول رده بندی، با دو پله سقوط، هشتم شد. حتی دیگر امیدی هم به صعود به دور نهایی ندارد. اتفاقی که بعداز باخت تیم ملی مقابل آلمان و روز بد میلاد عبادی پور، هجمه بزرگی علیه دریافت کننده لژیونر ایرانی به راه انداخت و خیلی ها به آلکنو بابت عدم تعویض این بازیکن انتقاد کردند. اما عبادی پور گفته :«سرمربی در لیگ ملتها کوچینگ نمی کند و تنها می خواهد بازیکنان به شرایط والیبالی برگردند.»

شاید بتوان گفت پاشنه آشیل تیم ملی والیبال در این بازی‌ها، مثل همیشه چیزی جز دریافت نیست. ضعفی که ولادیمیر آلکنوی روسی هم قبل از سفر تیمش به ریمینی آن را متذکر شده بود. هر وقت دریافتها به پاسور رسید، خط حمله تیم هم خوب کار کرد، امان از وقتی که دریافتی در زمین وجود ندارد،آن وقت دیگر نه خبری از پاس هست و نه اسپکی که در زمین حریف بخوابد و امتیازی که فریاد شادی بازیکنان را در پی داشته باشد.

حالا همه معتقدند، نباید روی نتایج حساس بود، اما شاید بیشترین دغدغه کارشناسان و اهالی والیبال، قبل از باخت‌ها، تکرار اشتباهات بازیکنان در بازیهای پر فشار المپیک است و بس. البته ایران هنوز بازیهای سخت دیگری با اسلوونی پدیده لیگ ملتها ، فرانسه، لهستان و آرژانتین را دارد، شاید حالا که دیگر بازیکنان دغدغه نتیجه و صعود به دور نهایی  لیگ ملتها را ندارند، بدون استرس و راحت تر طبق برنامه آلکنو کار کنند. این بار اما بدون اشتباه و نوسان. درست است که  تیم ملی برای نتیجه به لیگ ملتها نرفته، اما بعید نیست، بازیکنان برای اینکه در ترکیب تیم آلکنو برای المپیک باشند، تحت فشار باشند و استرس این قضیه، عملکرد آنها را دچار نوسان می کند.

۲۵۱۲۵۶