امید به یک محور زودهنگام فدرال رزرو به این معنی نیست که یکی را دریافت خواهیم کرد

چشم انداز سیاست رزرو فدرال 2023، FOMC، PIVOT، POWELL – نکات گفتگو:

• یافتن تحلیلگری که فکر می کند چرخه نرخ بهره آمریکا به زودی به اوج خود می رسد، کار سختی نیست
• و بله، برخی از نشانه های تشویق کننده روی آن وجود دارد تورم جلو
• اما افزایش قیمت‌ها همچنان بسیار بالاست و فدرال رزرو تا زمانی که افزایش می‌یابد متوقف نخواهد شد

هر عصر اقتصادی عبارت غالب خود را دارد. به «شور و نشاط غیرمنطقی» فکر کنید که آلن گرینسپن، رئیس وقت فدرال رزرو در حباب دات‌کام دهه 1990 نگران آن بود. اگر این برای شما خیلی دور است، در مورد ماریو دراگی، رئیس بانک مرکزی اروپا در سال 2012 که به بازارهای مشکوک قول داده بود «هر کاری که لازم باشد» برای نجات یورو انجام خواهد داد، چطور؟

شعار این دوره تورم زده موجزتر است. در واقع، این فقط یک کلمه است – “محور”.

برای اهداف ما، این به معنای نقطه‌ای است که فدرال رزرو ایالات متحده احساس می‌کند می‌تواند افزایش نرخ‌های بهره را متوقف کند و شروع به ارائه این احتمال کند که آنها شروع به کاهش کنند.

به راحتی می توان فهمید که چرا آن کلمه غالب است. سال 2022، از جمله موارد تاریک دیگر، افزایش بی سابقه نرخ بهره را در زندگی کاری بسیاری از افرادی که اکنون درگیر بازارهای مالی هستند، به همراه داشت. بانک مرکزی ایالات متحده کمتر از هفت بار ترمز پولی را زده است و نرخ معیار را به محدوده هدف 4.25-4.5 درصد رسانده است. این بالاترین نرخ در پانزده سال گذشته است. علاوه بر این، در حالی که نشانه‌های لفاظی واضحی وجود دارد که نشان می‌دهد فدرال رزرو در مقایسه با تابستان در حال حاضر نسبت به افزایش نرخ بهره محتاط‌تر است، سیگنال‌هایی به همان اندازه وجود دارد که هزینه‌های استقراض هنوز بالاتر خواهد رفت و ممکن است از 5 درصد بالاتر نرود.

با توجه به اینکه نرخ وجوه فدرال رزرو بیشتر زمان بین سال‌های 2009 و 2021 را به سختی بالای صفر سپری کرد، مقیاس این چرخش شگفت‌انگیز بوده است.

و با توجه به اینکه بسیاری از فعالان بازار در دوره طولانی تورم مطیع، پول ارزان و اعتبار دائمی، دندان های خود را بریده اند، جای تعجب نیست که بسیاری از آنها مشتاق باشند که فدرال رزرو در اسرع وقت چرخش کند. چیزی که در مورد دوران طلایی وجود دارد این است که مردم همیشه آنها را می خواهند.

اما این بدان معنا نیست که آنها برمی گردند. البته، کلید این که آیا فدرال رزرو در واقع چرخش خواهد کرد یا نه، در داده های تورم یافت می شود. و تصویر آنجا هنوز بسیار نامشخص است.

با توجه به تعدادی از عوامل، از جنگ در اوکراین گرفته تا ویران کردن زنجیره تامین کووید و بازنگری کلی در روند غالب قبلی به سمت جهانی شدن هرچه بیشتر، قیمت ها در سال 2022 با اقداماتی که برای 40 سال کامل دیده نشده بود افزایش یافت. البته ایالات متحده در مواجهه با این طوفان تنها نبود. کشورهای دیگر نیز این کار را کردند و برخی از آنها بسیار بدتر بودند. تورم در اروپا به لطف سایر عوامل وابستگی انرژی به روسیه بیشتر شده است.

حتی ژاپن نیز شاهد افزایش قدرت قیمت گذاری بوده است، جایی که تورم برای دهه ها مرده تصور می شد.

اما ایالات متحده همچنان جدول را اداره می کند، و این موفقیت پاسخ ایالات متحده است که بیشترین اهمیت را دارد. و برخی نشانه های دلگرم کننده وجود دارد. معیار ترجیحی فدرال رزرو برای نرخ تورم در ماه نوامبر به کاهش خود ادامه داد و نشانگر دیگری بود مبنی بر اینکه فشارهای قیمتی ممکن است واقعاً در اوایل سال به اوج خود رسیده باشد.

شاخص قیمت هزینه‌های مصرف شخصی یا PCE در سال گذشته 5.5 درصد افزایش یافت که بسیار کمتر از رشد 6.1 درصدی یک ماه قبل بود. معیار اصلی، که اثرات فرار هزینه های غذا و انرژی را کاهش می دهد، سالانه 4.7 درصد افزایش یافت. هر دو خوانش در پایین ترین سطح خود از اکتبر 2021 بوده است.

این انتشار با داده های رسمی شاخص قیمت مصرف کننده در همان ماه مطابقت دارد که کاهش مشابهی را نشان می دهد.

با این وجود، افزایش قیمت در آنجا هنوز 7.1 درصد است که در واقع فاصله بسیار زیادی با نرخ 2 درصدی مورد نظر فدرال رزرو دارد. علاوه بر این، وظیفه بانک مرکزی ایالات متحده ترویج ثبات قیمت ها و حداکثر اشتغال است. شاید امروز تعداد زیادی فعال در بازار وجود نداشته باشند که فشارهای تورمی دهه 1970 و اوایل دهه 1980 را به یاد داشته باشند. با این حال، بسیاری در فدرال رزرو وجود خواهند داشت که آنها را به یاد می آورند و این پیروزی چقدر سخت به دست آمد. دانشجویان پول‌گرا در بانک مرکزی ایالات متحده بسیار آگاه خواهند بود که تا زمانی که تورم – و مهمتر از آن، انتظارات تورمی – عملاً و آشکارا فروکش نشوند، نمی‌توانند به روند افزایش نرخ پایان دهند.

از این رو، ما شاهد مواردی مانند سقوط سهام با وجود تعداد قوی تولید ناخالص داخلی هستیم. سرمایه‌گذاران همه چیز را از منشور تورم می‌بینند، و هر نشانه‌ای مبنی بر اینکه اقدامات فدرال رزرو هنوز به وضوح فعالیت اقتصادی را کاهش نداده است، سرمایه‌گذاران را بیش از پیش متقاعد می‌کند که این محور هنوز به اینجا نرسیده است.

تورم 5.5 درصدی ممکن است بهتر از 6.1 درصد باشد، اما هنوز هم تا حد زیادی از هدف فدرال رزرو پیشی گرفته است، و به سادگی نمی توان سیاست گذاران در حالی که چنین است، مبارزه را متوقف کنند. رئیس جروم پاول و بقیه اعضای کمیته بازار آزاد به خوبی می دانند که موفقیت آنها در کاهش تورم زمان آنها را مشخص می کند.

بسیاری از مفسران فکر می کنند که ممکن است تا اواخر بهار سال آینده به منطقه محوری بسیار نزدیک شویم، اما در حقیقت احتمالاً باید شاهد تعدیل قابل توجهی در شتاب دستمزدها و احتمالاً رشد اشتغال باشیم. با وجود اقدامات فدرال رزرو، هر دو به طرز شگفت آوری قوی باقی مانده اند.

تورم نیز تمایل بدی به چسبندگی دارد. در مواجهه با افزایش قیمت‌ها، کارمندان خواهان دستمزدهای بالاتری هستند، که تنها در زمانی که معمولاً گزینه کمی جز انتقال مجدد آن به مصرف‌کنندگان وجود دارد، به فشار هزینه‌ها می‌افزاید. و غیره…

نتیجه همه اینها این است که هنوز زمان زیادی می‌گذرد تا فدرال رزرو واقعاً «محور» انجام دهد، و هر پیش‌بینی مبنی بر اینکه چنین چیزی در اوایل سال 2023 ممکن است اتفاق بیفتد بستگی به شواهدی از کندی بسیار سریع اقتصادی دارد که به زودی در راه است. . اگر داده‌های اقتصادی در ماه‌های ابتدایی سال به طور واضح از این تز حمایت نکنند، آن‌وقت انتظار برای چرخش می‌تواند بسیار طولانی‌تر از آن چیزی باشد که بسیاری در بازارها اکنون امیدوارند که باشد.

–-توسط دیوید کوتل برای DailyFX