الله رمضون؛ سنت دیرینه کرمانی‌ها در ماه رمضان

_{نسخه اولیه این مقاله در تاریخ ۱۳۹۷/۰۲/۳۰ منتشر شده و در تاریخ ۱۴۰۰/۰۱/۲۸ به‌روزرسانی شده است.}

آیین «الله رمضون» از جمله آداب و رسوم دیرینه مردم استان کرمان در ایام ماه مبارک رمضان به شمار می‌رود و استمرار این آیین در سالیان متمادی میان مردم این دیار، به‌عنوان یک نماد نیکوکارانه شناخته شده است.

ماه مبارک رمضان ماه رحمت و غفران الهی است و مؤمنان با یک ماه روزه‌داری و عبادت، قصد رسیدن به قرب الهی را دارند و مردم دیار کریمان نیز با استفاده از فرهنگ غنی تاریخی و مذهبی خود در طول ماه مبارک رمضان، آداب، رسوم و نمادهای ویژه این ماه را اجرا می‌کنند. کارشناس مردم شناسی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمان گفت:

آیین‌های مختلفی در ماه مبارک رمضان در استان کرمان برگزار می‌شود و آیین «الله رمضون» به‌عنوان یکی از ده‌ها نماد نیکوکاری و احسان این ماه در کرمان مطرح می‌شود.

فاطمه رضاپور پیرامون نحوه اجرای و انجام آیین سنتی و محلی «الله رمضونی» افزود:

این مراسم از شب سوم تا پایان ماه مبارک رمضان برگزار می‌شود و عده‌ای از جوانان و نوجوانان در گروه‌های پنج تا ۱۰ نفره در محلات پس از افطار گرد هم می‌آیند و آن را اجرا می‌کنند.

وی بیان کرد:

در هر گروه یک سرگروه و یک انباردار وجود دارد که سرگروه ضمن خواندن اشعاری که بیشتر جنبه عرفانی دارد از صاحب‌خانه‌ها کمک طلب می‌کند و صندوقدار، هدایای صاحب‌خانه را دریافت می‌کند و در مواردی صاحب‌خانه برای شیرینی بیشتر روی کودکان آب می‌ریزد.

کارشناس مردم شناسی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمان تصریح کرد:

نوجوانان و جوانان اشعاری با این مضامین با اجازه صاحب‌خانه می‌خوانند:

الله‌الله رمضون / شیخ شیده‌الله باس خزون / رمضون اومده خوش نومش کنید / گو و گوساله به قربونش کنید / گو و گوساله که دستت نرسید/ خروس یکساله قربونش کنید / تو که خیر دادی با ناز و نیاز / پیش پیغمبر باشی سرفراز / این در خانه رو ور (به) روزه/ صاحب این خونه مخمل‌دوزه/ این در خونه که رو ور مشهده/ صاحب این خونه داماد نشده بله بله بله بله /سلام کردم که سلامت باشین/ زیر علم سبز محمد باشین / شیر علی، شیر علی یا صاحب شیران علی / این خونه که روبر روزه / صاحب خونه که مخمل دوزه / شیر علی، شیر علی یا صاحب شیران علی / ما از آن بالای بالا اومدیم / ما از اون صندوق اعلاء اومدیم / داره می‌باره دانه دانه / اول آمدیم زدولتخانه/ سلام کردیم که سلامت باشین / زیر علم سبز محمد باشین / یا ثوابی، یا گناهی، یا کاسه آبی

با تکرار هر بیت از این سروده بقیه می‌گویند: صل علی محمد صلوات بر محمد.

وی ادامه داد:

در پایان نوجوانان و جوانان هدایایی مانند پول یا خوراکی‌های سنتی را که جمع کرده‌اند، بین مستمندان هر محله تقسیم می‌کنند.

بر اساس این گزارش هر چند که این آیین‌ها و نمادهای سنتی و اصیل این روزها در دنیای مدرن و ماشینی رنگ باخته و در اغلب مناطق این استان غبار فراموشی به خود گرفته است؛ ولی به‌طور یقین احیای این نمادهای نیکوکارانه که در قالب بازی‌های سالم مناسبتی، ساعاتی از اوقات فراغت نوجوانان و جوانان را پر می‌کند باید جزو برنامه‌های اولویت‌دار حوزه‌های فرهنگی و سازمان‌های حمایتی قرار گیرد.