«الفبای مدیریت عمر»/جایی که با خود مهربان‌مان آشتی می‌کنیم

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین،دکتر روستا ملقب به پدر علم بازاریابی ایران، در تاریخ هفدهم فروردین‌ماه ۱۳۲۷ در شهر یزد دیده به جهان گشود. مدرک دکتری خود را در رشتهٔ مدیریت بازرگانی از دانشگاه برادفورد انگلستان اخذ کرد و پس از بازگشت به ایران، عضو رسمی هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی شد.
وی نویسنده و مترجم قریب به ۲۰۰ عنوان کتاب و نیز بیش از یکصد مقالهٔ علمی- پژوهشی در زمینه‌هایی چون: مدیریت، بازاریابی، فروش، تبلیغات، برندسازی، تحقیقات بازاریابی و… است. ایشان بیش از ۴۰ سال از عمر خود را به آموزش، پرورش و بهسازی هزاران دانشجو و علاقه‌مند اختصاص داد و بعد از یک دورهٔ بیماری و مبارزه با آن، در تاریخ بیستم آذرماه ۱۴۰۰ به خانهٔ ابدی خود کوچ کرد.
از عمده سوابق اجرایی احمد روستا می‌توان به مواردی همچون: مؤسس و مدیرعامل نخستین شرکت تحقیقات و مشاورهٔ بازاریابی به نام «راستابین»، مدیرعامل و رئیس هیئت مدیرهٔ شرکت‌های دولتی و خصوصی، مؤسس نخستین سایت جامع مدیریت به نام «باشگاه مدیریت»، مشاور پروژه‌های مختلف برای وزارتخانه‌ها و نهادها و شرکت‌های دولتی و خصوصی اشاره کرد.
نزدیک عید نوروز است و بسیاری از ما به فکر خرید وسایل نو از قبیل: مبلمان و لباس و کیف و کفش هستیم، ولی در بسیاری از موارد از آن کسی که همیشه همراه‌مان است و کمتر به آن توجه می کنیم، غافلیم و آن هم کسی نیست جز خودمان. بله تمام سختی‌ها برای ساختن زندگی راحت‌تر را به جان می‌خریم و با کارکردن در ساعات طولانی از شبانه‌روز سعی می‌کنیم رفاه مادی نسبتاً مناسبی برای خود و خانواده‌مان داشته باشیم، ولی در بسیاری از مواقع می‌توانیم با کمی تفکر به وجود خودمان و بررسی عواطف و احساست‌مان برای سال جدید به یک «من» با نسخهٔ جدید و مهربان‌تر از خومان دست پیدا کنیم.
دکتر روستا معتقد بود که قبل از آغاز سال نو می‌توانیم در کنار خانه‌تکانی که رسم پسندیده‌ای است، به خودتکانی هم بپردازیم. وی خودتکانی را به این شکل معنا می‌کرد که سعی کنیم خودمان را از بسیاری از عواملی که بازدارنده و ناامیدکننده است و باعث اشتباه، گناه و هر حرکت منفی و مخربی می‌شود دور کنیم و آنها را دور بریزیم و آنها را در سالی که رو به اتمام است دفن کنیم؛ چون که شانه‌های نحیف بشر توانایی تحمل این حجم از نامهربانی خودمان با خودمان را ندارد.

دکتر احمد روستا اعتقاد داشت یکی از راه‌های پیشرفت، دوری کردن (به‌معنای واقعی کلمه) از مسائلی است که ما را دلزده و افسرده کرده است و در واقع زوایدی است که در ذهن و وجودمان آن را با خود به هر سو می‌کشیم و منفعتی از آن نمی‌بریم.

اگر بتوانیم زواید ذهن و جان‌مان را همچون اسباب و وسایل کهنه و قدیمی دور بریزیم و برای آغاز یک فصل جدید زندگی و برای رضایت خود تلاش کنیم، در واقع به هدف اصلی زندگی نزدیک شده‌ایم.
دکتر احمد روستا معتقد است که خودتکانی به‌شکل ساده‌تر، یعنی دوری از هرگونه عاملی که باعث ایستایی، توقف، تنهایی و انزوا می‌شود که با خودتکانی می‌توانیم به اصطلاح روح و جسم‌مان را با خودتکانی سبک کنیم.
در واقع اگر به‌دنبال زندگی مطلوب همراه با آرامش و آسایش هستیم، باید هرگونه کینه و نفرت از دیگران را از روی دوش‌مان به زمین بگذاریم، چرا که ما آنقدر قدرتمند نیستیم که بتوانیم برای داشتن آرامش و آسایش زندگی، کینه‌ها و نفرت دیگران را هم حمل کنیم.
بعد از «خودتکانی» در واقع آماده می‌شویم برای «راه‌حل‌یابی.»
در واقع بتوانیم یک «من» بهتر و قدرتمندتر بسازیم که خودمان از بودن در کنار خودمان احساس غرور کنیم و حتی دیگران هم بتوانند از انرژی مثبت وجود ما به آرامش و آسایش برسند.
خودتکانی برای این است که از گذشته‌های نازیبای خودمان دور بشویم و به سمت آینده‌ای زیبا برویم که با آموزش در کنار آرامش کسب کرده‌ایم، روزهای خوبی بیافرینیم؛ برای به‌دست آوردن بسیاری از چیزهایی که ارزنده و برازنده شخصیت ماست.
به‌عقیدهٔ نگارنده کتاب «الفبای مدیریت عمر» دکتر روستا که برای هر نوع سلیقهٔ کتابخوان‌ها مفید است، از روی تخت بیمارستان و بنا بر وصیت خودشان به فرزندان‌شان سپرده و سپس توسط «انتشارات نگاه نوین» چاپ و منتشر شده و در زمان کوتاهی به چاپ دوم رسیده است.یکی از بخش‌های مفید و جذاب کتاب که به‌راحتی قابل هضم و فهم است، جمله‌ای دلنشین با این نگارش است: «پیش و بیش از این که خواستار دوست شدن با دیگران باشید، خواهان دوست شدن و رفاقت با خودتان باشید. خودتان را بیابید و بشناسید و با خودتان صمیمی‌تر شوید.»
و این دقیقاً همان مشکلی است که بسیاری از ما انسان‌ها با آن مواجه هستیم یا دچار خودشیفتگی محض هستیم و یا اینکه با خود مهربان و واقعی خودمان فرسنگ‌ها فاصله داریم.

۲۲۰