افزایش پناهجویانی که از ایالات متحده وارد کانادا می شوند دوباره به نقطه عطف تبدیل می شود

حرکت پناهجویان از ایالات متحده به کانادا از زمانی که کانادا محدودیت های همه گیر COVID-19 را در اواخر سال 2021 لغو کرد، افزایش یافت، روندی که منعکس کننده جابجایی جهانی است. بیش از 39000 پناهجو در سال گذشته از طریق گذرگاه های غیررسمی وارد کانادا شدند که اکثریت قریب به اتفاق از طریق جاده Roxham که کبک و ایالت نیویورک را به هم متصل می کند. تعداد عبور از کبک در سال گذشته در مقایسه با سال 2017، زمانی که جاده Roxham به سرفصل های بین المللی تبدیل شد، بیش از دو برابر شد.

تقریباً 5000 نفر دیگر که به دنبال پناهندگی بودند ماه گذشته بین گذرگاه‌های مرزی رسمی وارد کانادا شدند – بالاترین رقم ژانویه از زمانی که دولت کانادا شروع به تجزیه این داده‌ها در سال 2017 کرد. این افزایش در سال 2017 تا حدی به دلیل سرکوب مهاجران توسط دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده بود.

کانادا یکی از امضاکنندگان کنوانسیون بین‌المللی پناهندگان است که بر اساس آن، کانادا باید با استثنائات محدود به اکثر دعاوی پناهندگی رسیدگی کند. کنوانسیون محدودیت هایی برای تعریف پناهنده دارد. قوانین کانادا در مورد اینکه چه کسی می تواند به حمایت پناهندگان در کانادا دسترسی داشته باشد استثنا دارد.

این هجوم باعث شده است که فرانسوا لگو، نخست وزیر کبک، از دولت جاستین ترودو، نخست وزیر، بخواهد تا مدعیان پناهندگی را در استان های دیگر اسکان دهد و مجوزهای کار را سریعتر صادر کند، زیرا “در حال حاضر ظرفیت این استان برای مراقبت از پناهجویان بسیار فراتر رفته است.”

لگو در مقاله ای در روزنامه گلوب اند میل این هفته کانادا نوشت که کبک به “سنت استقبال از پناهندگان” افتخار می کند، اما خدمات آن ضعیف است. او در گذشته ابراز نگرانی کرده بود که تازه واردان غیرفرانسه‌فون مانع تلاش‌های دولت برای ترویج زبان فرانسوی شوند.

دولت فدرال می گوید از ژوئن بیش از 5800 پناهجو را به خارج از کبک منتقل کرده است. سخنگوی وزیر مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا در بیانیه ای در روز سه شنبه گفت که دولت در حال کار با جوامع خارج از کبک بر روی یک “رویکرد پان کانادایی” است که شامل اسکان مجدد متقاضیان پناهندگی در جاهای دیگر می شود.

Legault همچنین از کانادا خواست تا ایالات متحده را تحت فشار قرار دهد تا توافقنامه کشور سوم امن (STCA) را بازنویسی کند – کاری که کانادا می گوید انجام می دهد.

بر اساس STCA، هر کسی که بخواهد از مرز کانادا-ایالات متحده در هر دو جهت در یک گذرگاه رسمی مرزی عبور کند، برگردانده می‌شود و به او گفته می‌شود که در اولین کشوری که وارد شده‌اند، درخواست پناهندگی بدهند، به استثنای چند استثنا.

کانادا می خواهد این توافق نامه را بازنویسی کند تا بتواند پناهجویانی را که در هر نقطه از مرز دستگیر می شوند – نه فقط در گذرگاه های رسمی- بازگرداند.

این توافق دلیلی است که افرادی که مایل به ادعای پناهندگی در کانادا هستند از طریق جاده Roxham در کبک وارد کشور می شوند: در غیر این صورت آنها می توانند در هر گذرگاه مرزی ایالات متحده به کانادا بیایند.

دادگاه های فدرال کانادا دو بار این توافق را لغو کرده اند و دو بار نیز دادگاه های تجدیدنظر آن را تایید کرده اند. آخرین مورد در پاییز گذشته در دادگاه عالی کانادا مورد بحث قرار گرفت و انتظار می رود در ماه های آینده حکم صادر شود.

ترودو روز چهارشنبه در گفت‌وگو با خبرنگاران گفت که دولت او سال‌ها در تلاش بوده تا با بازنویسی STCA جاده روکسام را ببندد.

“چالش این نیست که بگوییم “اوه، ما باید آن را ببندیم.” چالش این است که چگونه آن را ببندیم، چگونه مطمئن شویم که مردم عبور نامنظم به کانادا را انتخاب نمی کنند، برای محافظت از یکپارچگی سیستم مهاجرتی خود اما همچنین به ارزش هایی که داریم وفادار بمانیم.”

عبدالله داوود، مدیر اجرایی مرکز پناهندگان در مونترال، گفت که تاخیر بوروکراتیک مشکل واقعی هجوم پناهجویان است.

داود گفت: «اگر بخواهیم آنها را به هر استان دیگری منتقل کنیم، واقعاً چیزی را حل نمی کنیم.

داود گفت که سازمان او مهاجران زیادی را می بیند که از آمریکای لاتین آمده اند و بسیاری می گویند که از آزار و شکنجه فرار می کنند.

طرفداران پناهندگان استدلال می کنند که لغو کامل این توافق یا درج معافیت های اضافی، به پناهجویان اجازه می دهد از گذرگاه های مرزی معمولی در سایر نقاط کشور، نه فقط در جاده روکسام، وارد کانادا شوند، بنابراین فشار بر کبک کاهش می یابد.

روز سه‌شنبه، پیر پولیور، رهبر محافظه‌کاران مخالف، از ترودو خواست که جاده روکسام را “ببندد”. Poilievre به یک سیاست COVID-19 اشاره کرد که بر اساس آن کانادا پناهجویان را که از بین بنادر ورودی عبور می کردند را بازگرداند، سیاستی که پس از لغو آن در دادگاه به چالش کشیده شد.

مورین سیلکاف، وکیل پناهندگان، گفت: «بستن مرز عملی نیست.

این به نفع هیچ‌کس نیست که مردم بدون شناسایی وارد شوند و از مسیرهای خطرناک عبور کنند.»

(گزارش توسط آنا مهلر پاپرنی؛ ویرایش توسط دنی توماس و جوزی کائو)