اعتراف کنیم اگر متروپل به جای آبادان در شمال تهران فرومی‌ریخت، چه می‌کردیم؟

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سیدعبدالجواد موسوی، شاعر، منتقد هنری و روزنامه‌نگار تازه‌ترین برنامه «بیرون از کادر» را با یاد حادثه تلخ فروریختن ساختمان متروپلِ آبادان آغاز کرد و با بیان این که این اتفاق آن‌قدر تلخ است که کلمات در برابرش ناتوانند گفت: «نگاه به دست‌های بسته خود می‌کنم و نفرین می‌فرستم به روزی که زاده شدم.»

او در ادامه با بیان این که می‌خواهد کمی در مورد خوزستان صحبت کند گفت: «خوزستان همیشه و همه‌جا مظلوم بوده است، در ادبیات، در سینما، در شعر و… منتهی چند نفری به خوزستان ادای دین کرده‌اند که خودشان هم مظلوم بوده‌اند و آثاری که در آن به خوزستان پرداخته‌اند و چهره دردکشیده خوزستان را در آن به تصویر کشیده‌اند، قدر ندیده و بر صدر ننشسته است.»

موسوی با بیان این توضیح به صحبت در مورد «زمین سوخته» احمد محمود پرداخت.

او همچنین از مجله «آگاهی نو» به صاحب امتیازی، مدیرمسئولی و سردبیری محمـد قوچانی و مطلبی که در تازه‌ترین شماره این مجله در مورد زنده‌یاد رضا براهنی و منظومه «اسماعیل» او در قالب پرونده «روزگار برزخی آقای براهنی» نوشته است، گفت.

موسوی در پایان با قرائت بخشی از این منظومه: «… خوزستان! برای کشف مجدد اعماق تو، در هر وجب خاکت یک جوان می‌کاریم، حالا تو زمین ما هستی، حالا تو گورستان ما هستی، حالا تو مرگ ما هستی و جنگ ادامه دارد، حالا تو جوان ما هستی، حالا تو جوانی ما هستی، ولی صدای مرگ جوان تو به شمال تهران نمی‌رسد، بمب در شمال تهران نمی‌افتد و اگر بیفتد فقط تماشا دارد، صدای مرگ به صاحبقرانیه، فرمانیه، زعفرانیه و دربند نمی‌رسد و ویلاهای شمال مصون مانده‌اند» گفت: «اعتراف تلخی است اما یک لحظه فکر کنیم اتفاقی که برای ساختمان متروپل در آبادان افتاد در شمال شهر تهران می‌افتاد آن وقت برخورد ما، نوع مواجهه ما و نوع مواجهه رسانه‌های ما با آن چگونه بود؟! واقعا مایه شرمندگی است.»

«بیرون از کادر» کاری از سیدعبدالجواد موسوی را در ادامه ببینید.

۲۵۹۲۵۹