از همبستگی و اتحاد ملی مان محافظت کنیم

مردم ما مستقل از همهٔ ایدئولوژی ها همۀ فشارها، تبعیض ها، بی عدالتی ها و کمبودها و وضعیت آشفته و نابسامان معیشتی شان و کمبود آزادیهای مدنی و همۀ ویرانیهای گسترده جنگ و تلفات سنگین انسانی ، یکپارچه در کنار نیروهای مسلح ایستادند و شعار مرگ بر صهیونیسم و امپریالیسم اسرائیل و آمریکا سر دادند و یکدل و یک زبان از وطن ایران همیشه سرافراز دفاع کردند و جنگ ناگهانی تحمیل شده به میهن را به خوبی تاب آوردند .
حکومت نیز با همۀ توش و توانش با وجود همهٔ تحریمهای هشت ساله و کمبود ابزارهای دفاعی، پدافند و هواپیما به دفاع از میهن پرداخت. موشکهای ایرانی غوغایی به پا کردند و خواب خوش دشمنان فروپاشی نظام سیاسی و تجزیه ایران را نقش بر آب کردند .

رهبری نظام نیز بعد از شوک همگانی اولیه ناشی از ترور فرمانده های سپاه، جنگ را با قدرت و درایت هدایت کرد و به نقطهٔ آتش بس رسانید. غیبت بیست روزه از اذهان عمومی، با آمدن ناگهانی در شب عاشورا به نشان «حقیقت» در برابر قدرت و کلام متین ملی ای ایران بخوان» آخرین پاتک روانی را به دشمن زد و روحیه التیام بخش هم به مردم داد.
تاریخ ایران بزرگ ورق خورد و مسیرهای مسدود شده ای را گشود و وحدت و انسجام ملی ای را تثبیت کرد که آینده ساز مسیر ماست از این شب و این مکان شب عاشورا و در «حسینیه «ایران» به بعد دوره تازه ای آغاز شد و شعار ملی همه ایرانیان ” ای ایران” به جای شعارهای قدیم نشست و جامعه را متشکل تر و همداستان کرد که این مهم ضامن پایدار بقای ایران ما خواهد شد.

به نظرم اولین قدم برای حفظ و صیانت از این وحدت و رفتار بزرگ نه از مسئولین سطح بالا که رفتاری مهرآمیز و سطح بالا با مردم است. این رفتار در بدنه مسئولان حکومتی کمی سخت است و احتیاج به تمرین و ممارست بسیار دارد. دومین گام رسیدگی جدی و مدام به وضعیت معیشتی مردم به خصوص جنگ زدگان عزیز است .

سومین گام نقد است و به راه انداختن کارزار نقد؛ خود را در معرض نقد قرار دادن مسئولان، شنیدن انتقادها و اعتراض های مردمی، اطلاع رسانی های متقاعد کننده به مردم درباره حمله به زندان اوین و اخراج گسترده مهاجران افغان و تشکیل شوراهای گفتگو مصالحه ملی کارگشاست.
چهارمین گام به رسمیت شناختن تکثر آرا ، نظرات و پلورالیزم فرهنگی است نه تک صدایی آزادی زندانیان سیاسی ای که در این جنگ موضع ضد اسرائیلی داشتند نیز به این امر یاری دهنده است.
پنجمین گام مبارزه نه مماشات با بر هم زنان وحدت ملی، شبیه سازان میهن به «آغل»، پایداری چی ها، حجتیه ای ها ، کاسبان تحریم و نفوذیهاست و از هم اکنون باید بدانیم مخالفان وحدت و وفاق ملی به این شعار ای ایران تن نمیدهند چرا که خود را بازنده آن میدانند. بی وطنها نباید جایی در بین مسئولان دولتی و مجلسیون داشته باشند. مقابله با روند امنیتی سازی فضای جامعه نیز بس ضروری است.
ششمین گام و فوری ترین مهم بعد از آتش بس است که دیپلماسی فعال متکی به منافع ملی و مذاکره با همه دنیا با حفظ اصول از جمله با آمریکا در اولویت قرار دادن راه حلهای دیپلماتیک و تلاش برای توافق موثر با جامعه جهانی می تواند مورد توجه جدی قرار گیرزد.

صلح اما ادامه جنگ است بخصوص صلح مسلح و صلح طلب واقعی همیشه باید آماده جنگ و دفاع باشد. با تقویت نیروی هوایی کشورمان این مهم را جدی تر سازیم با تجهیز نیروهای مسلح باید دیگر هیچ متجاوزی جرات حمله به میهن ما را نداشته باشد.

زنده و برقرار باد ایران