از تماس و سفارش به کارشناسان تا ماجرای شیتیل در داوری/جایگاه تیم‌ها در جدول واقعی نیست/بیانیه‌ها روی عملکرد داور تاثیر می‌گذارد

مرتضی رضایی – سپهر ستاری: یکی از مهم‌ترین چالش‌های این روزهای فوتبال ایران که صادی اغلب تیم‌ها را درآورده، اشتباهات داوری است. داوری فوتبال ایران در سال‌های اخیر اتفاقات مختلفی را تجربه کرده و بسیاری از مسائل مربوط به آن با انتقادات فوتبالی‌ها همراه بوده است. اوج این مسئله اما در لیگ بیست‌وسوم رقم خورده که اشتباهات داوری در نیم‌فصل اول اعتراض تیم‌های لیگ برتری را به دنبال داشته و تاثیر زیادی روی نتایج هم گذاشته است. امسال در اکثر دیدارها تیم‌ها نسبت به عملکرد داوران معترض بودند و حتی دیده شد که بین ۲ نیمه هم علیه داور بیانیه صادر کردند. پیش‌بینی می‌شد که با ورود تکنولوژی VAR تا حدی زیادی مشکلات داوری حل شود ولی در بازی دربی علی‌رغم استفاده از VAR، اعتراضات زیادی دیده شد تا مشخص شود حتی تکنولوژی هم نمی‌تواند مشکل داوری فوتبال ایران را حل کند.

علی میرزابیگی و پیروز سیف‌الله‌پور، ۲ داور بازنشسته فوتبال ایران به تازگی مهمان کافه خبر خبرآنلاین بودند و در خصوص مسائل مختلف داوری صحبت‌های مهم و تکان‌دهنده‌ای را مطرح کردند. صحبت‌های میرزابیگی و سیف‌الله‌پور در ادامه آمده است:

می‌خواهم گفتگو را با یک موضوعی که اخیرا مطرح شده آغاز کنم؛ یک نسبت بدی به نام شیتیل‌بگیر را به داوران داده‌اند که خیلی هم واکنش به دنبال داشت. در بسیاری از شغل‌ها ممکن است این موضوع وجود داشته باشد ولی آیا در داوری فوتبال هم چنین چیزی داریم؟
میرزابیگی: این واژه شیتیل که شما فرمودید فکر کنم از ۲ سال قبل شروع شد که آقای مجیدی آن را مطرح کرد و واکنش‌هایی هم داشت. البته من شاید مخالف نظر شما باشم چون واقعا کسی موضع‌گیری خاصی هم نکرد. یعنی شاید مرجع اصلی که کمیته داوران و خداداد افشاریان هستند در این قضیه منفعل عمل کردند و بین بقیه اعضای کمیته داوران هم فقط آقای خسروی موضع گرفتند. به جز او هیچ‌کدام از داوران و اعضای کمیته پاسخی ندادند و مانند خیلی کارهای دیگر منفعل عمل کردند.
سیف‌الله‌پور: من ذاتا با این رویکرد در ورزش مخالف هستم چون در جنبه‌های دیگر جامعه فکر نمی‌کنم به این مرحله برسند که بابت این قضیه واکاوی و آسیب‌شناسی کنیم. فکر کنم در هر صنفی ممکن است بخشی از نیروی انسانی مرتکب این اتفاقات شود. وقتی از جانب یک مربی این مسئله مطرح می‌شود، متولی امور که یا فدراسیون فوتبال یا مسئول مربوطه است، باید خیلی اهرم‌وار وارد شود که قضیه ادامه پیدا نکند.
جدا از این یک بحثی که نکونام درباره‌اش صحبت کرد این بود که گفت مشکل اصلی ما داوران نیستند و الان با کارشناسان داوری هم مشکل داریم و واژه کارشناسان شیتیل‌بگیر را مطرح کرد. اصلا چرا باید به کارشناس پول یا رشوه بدهند؟ با استناد به آن به داوران فشار می‌آورند؟
سیف‌الله‌پور: من چندین بار در برنامه‌های تلویزیونی حضور داشته‌ام و قبل آن داور یا مربی تماس می‌گیرند که ما با لغات بازی کنیم و به سمت تیم خودشان نظر بدهیم. خب من وقتی در برنامه تحت عنوان کارشناس حضور دارم، نباید چنین کاری کنیم.
یعنی مربیان با شما تماس می‌گیرند؟
سیف‌الله‌پور: مربی، سرپرست تیم و داور تماس می‌گیرند.
میرزابیگی: سوال‌تان درباره کارشناس‌های داوری بسیار خوب است. الان یک معضل بزرگ داوران هم کارشناسان داوری هستند. البته منظور من همه کارشناسان نیست. من تا سال گذشته داور فعال بودم و با همه داوران در ارتباط هستم. الان کارشناسان داوری ما یا با شخص افشاریان یا مسئولان فدراسیون مشکل دارند و تا وقتی خودشان در راس کار بودند همه چیز گل و بلبل بود ولی الان به خاطر مشکل با شخص افشاریان داوران را می‌کوبند. من خیلی از خیلی کارشناسان خواهش کردم استراحت کنند. از آقای عسگری خواهش کردم استراحت کند چون کارهای مهم‌تری دارد و به سلامتی‌اش برسد. خیلی از کارشناسان داوری با یک سایت یا پیج در ارتباط هستند و نظر می‌دهند. مثلا در بازی ایران – هنگ‌کنگ داور مالزیایی قضاوت کرد و ما با توجه به برگزاری لیگ قهرمانان آسیا، VAR را هم در استادیوم داشتیم. با این حال بودن این VAR دلیل نمی‌شود که ما در هر بازی از آن استفاده کنیم و در لیگ هم نبود. بعد آقای عسگری گفت چرا داور در این صحنه از VAR استفاده نکرد! یعنی اطلاعات‌شان را بالا نمی‌برند و فقط می‌خواهند مصاحبه کنند و نظر بدهند.
الان کارشناسان ۲ دسته هستند؛ یک دسته کسانی که با فدراسیون رابطه خوبی دارند و هرچی داور سوت بزند تایید می‌کنند، طرف دیگه هم با افشاریان مشکل دارند و همه تصمیمات را زیر سوال می‌برند.
میرزابیگی: خود من از سال گذشته که داوری‌ام تمام شد، هیچ همکاری با فدراسیون ندارم. نقد ما به افشاریان هم به عملکرد اوست و اگر خوب کار کند می‎گوییم یا بد باشد، انتقاد می‌کنیم. من در تیم بنیادی‌فر بودم ولی سر دربی گفتم در این صحنه اشتباه کرد و نقدم به عملکردش است وگرنه با شخصیت حقیقی افراد کاری نداریم.
سیف‌الله‌پور: حرمت این افراد واجب است و به آن‌ها بی‌ادبی نمی‌کنم. کارشناسان مثل داور باید هر هفته ابلاغ بگیرند و طبیعتا باید در باد موافق فدراسیون فوتبال باشند ولی مثلا خود من بعد از خداحافظی هیچ ارتباطی با فدراسیون نداشتم و کارشناس مستقل هستم. به همین خاطر آنچه اتفاق افتاده را می‌گویم. این تناقض است و کارشناس داوری برای اینکه از او استفاده شود، باید در سمت‌شان باشد. خطاب من هم متولی امور است.

بعد از صحبت‌های نکونام، علی خسروی هم پاسخ داد. به جز بحث اینکه زنگ بزنند و بگویند هوای ما را داشته باش، آیا شده که پولی رد و بدل شود؟ مثل ماجرای سکه‌های لای گز!
میرزابیگی: شاید نفراتی که این کار را می‌کنند بهتر بدانند. من واقعا در این خط و خطوط نبودم که پولی رد و بدل شود. در داوری هم بحث Match fixing را داریم که در فیفا هم وجود دارد و برای آن دفترچه‌هایی داده‌اند که یک افسر آن را کنترل می‌کند. این در فوتبال ما یک حلقه گمشده است که آن را نداریم. مثلا ۲ سال پیش در لیگ یک شخصی آمد و ما این را به رئیس کمیته داوران، حراست و رئیس سازمان لیگ منتقل کردیم و تنها اتفاقی که رخ داد این بود که از ما تشکر کردند که ماجرا را انتقال دادیم و اتفاقی برای آن شخص نیفتاد. آن شخص هم که می‌خواست رشوه دهد، طرف خودش را می‌شناسد و سمت ما نمی‌آید چون می‌داند واکنشی نشان می‌دهیم که ممکن است برای او خوب نباشد و سراغ کسانی می‌رود که کار را انجام دهند.
سیف‌الله‌پور: من وقتی در لیگ یک قضاوت می‌کردم، این قضیه از فرودگاه تا هتل اتفاق می‌افتد. فرد ابتدا خودش را به عنوان همراه تیم معرفی می‌کند که مثلا به ما کمک کند ولی از طرف او پیشنهاد مطرح می‌شود. بعضی وقت‌ها از همان سوغاتی که از طرف شهر می‌دهند، استفاده می‌شود. بعضی اوقات هم انقدر آشکار است که پرده‌ها برداشته می‌شود.

به نظرتان درآمد کم جامعه داوری چقدر تاثیر دارد؟ داوران ما برای بازیکنانی سوت می‌زنند که ۲ قسط قرارداد یک نفر از آن‌ها شاید از کل بودجه داوری بیشتر باشد!
سیف‌الله‌پور: بله همین است. حضرت علی (ع) می‌فرماید فقر از هر دری وارد شود، معاد از همان در خارج می‌شود. ما برای کسی که مهم‎ترین فرد استادیوم است کمترین درآمد را در نظر می‌گیریم و انتظار داریم عملکرد خوبی داشته باشد. اصلا توازنی برقرار نیست. قطعا ما خودمان را در اتهام قرار می‌دهیم. داور هیچ امکانات رفاهی ندارد و حتی اگر مصدوم شود هم خودش باید اقدام کند. در لیگ‌های پایین که اصلا هیچی نیست. داور خوش‌بینانه در ماه ۲-۳ بازی و در فصل نهایت ۲۰ بازی قضاوت دارد. خب درآمدش زیاد نیست.
آخرین درآمد خود شما چقدر بود؟
سیف‌الله‌پور: هر بازی یک میلیون. من اگر عملکرد خیلی خوبی داشتم نهایتا ماهی ۳ میلیون می‌شد که تازه مالیاتش را هم کم می‌کردند.از نظر شخصیتی و فرهنگی هم لذت‌بخش نیست.
میرزابیگی: اینجاست که می‌گویند از ماست که بر ماست. قبلا الزام بود شخصی که به عنوان راس کمیته داوران انتخاب می‌شود، عضو هیات رئیسه فدراسیون فوتبال باشد که بتواند از حق و حقوق داوران دفاع کند. الان در داوری ما افزایش دستمزدها در زمان ۲ نفری که اتفاق افتاده که اصلا با داوری سنخیتی هم نداشتند. یک بار زمان تاج بود که دستمزد ۲۰ هزار تومانی را یک دفعه افزایش دادند که او رئیس کمیته داوران بود. یک سری هم زمان عزیزی‌خادم دستمزد یک میلیونی را به ۵ میلیون رساندند. الان هم مصوبه کمیته داوران برای افزایش دستمزد را دارند ولی هیات رئیسه اصلا به آن توجهی ندارد. شخص را اصلا قبول ندارند که بخواهند مصوبه را اجرا کنند. ما برای لباس داور اسپانسر داریم و او تبلیغ می‌کند و مبلغی بالای ۵۰ میلیارد درآمد آن است ولی چقدر از این اسپانسر خرج داوری می‌شود؟ الان داوران تا نیم‌فصل دستمزد نگرفتند، لباس گرم ندارند و در سردترین فصل سال در تبریز باید با لباس آستین کوتاه قضاوت کنندو طبق قانون هم داور نمی‌تواند لباس رنگ دیگر زیر لباس خود بپوشد چون خود داور باید به تناقض رنگی لباس بازیکنان هم ایراد بگیرد. این اتفاقات تاثیر دارد و یک یاس فلسفی به وجود می‌آورد. درحالی که بازیکن سالی ۲۰ میلیارد دستمزدش است. من در دهه ۹۰ یک بار پرکارترین کمک‌داور نیم‌فصل شدم و ۱۳-۱۴ بازی حضور داشتم ولی کل درآمدم ۱۵ میلیون تومان بود. من امسال یک کفش ورزشی برای تمرین خودم سفارش دادم و ۱۰۰ دلار و حدود ۵ میلیون هزینه‌اش بود.
یعنی داوران یک چیزی هم باید از جیب بگذارند!
میرزابیگی: خرج که در نمی‌آید. حالا جالب است بدانید خیلی از عزیزانی که در داوری متمول هستند و می‌خواهند دیده شوند، خرج هم می‌کنند. مسئولی را سراغ داشتم که او را دعوت کردند و وسیله دادند و داور هر هفته بازی پخش مستقیم داشت.
جدا از همه این مشکلات که همیشه هم بوده، قبول دارید سطح داوران ما هم پایین آمده است؟ ما زمانی امثال سعید مظفری‌زاده، محسن ترکی، مسعود مرادی و علیرضا فغانی را همزمان در لیگ داشتیم ولی الان به آن صورت داوری نداریم در این حد باشد و در آسیا و جام جهانی حضور داشته باشد.
میرزابیگی: ما بذری نکاشتیم که بخواهیم برداشت کنیم. ما باید در ۲ مبحث کار کنیم. یکی بحث داخل و دیگری بحث بین‌المللی. ما در بحث بین‌المللی فقط خانم معصومه شکوری را به عنوان مدرس داوری داریم. دیگر دوستان که مدعی زبان و … هستند فقط ناظری می‌کنند و مدرس نیستند. ما باید این‌ها را بفرستیم آموزش ببینند و مدرس بسازیم اما این سفرها بیشتر تفریحی شده و افراد خودشان و دوستان‌شان را می‌فرستند و هیچ بازخوردی در این زمینه نداریم. چون بحث آموزش را نداریم. داوران بین‌المللی ما در مرحله اول مسابقات آسیایی حذف شدند و این یعنی اشتباه تاثیرگذار داشتند. داور عربستان یعنی الحوش که ۳ سال است به لیست بین‌المللی اضافه شده، به جام جهانی نوجوانان می‌رود چون فدراسیون آن‌ها در بحث آموزش کار می‌کند.
سیف‌الله‌پور: ما هیچ پشتوانه‌سازی در این مقوله نکرده‌ایم. ژاپن روی داور زیر ۲۵ سال سرمایه‌گذاری می‌کند و از داوری که سنش بیشتر است را برای لیگ استفاده می‌کند. الان در لیست بین‌المللی ما بعضی دوستان هستند که بین ۵ تا ۸ سال است در لیست حضور دارند ولی بالاترین مسابقاتی که قضاوت کردند AFC کاپ بود و رشدی نداشتند. وقتی داوری در لیست مانده و اثرگذاری ندارد، فضا باید در اختیار نفر بعدی باشد. نیروزی انسانی هم مثل بازیکن باید کشف و معرفی شود.
میرزابیگی: جالب است مسئولین داوری ما اطلاعی از مناسبات بین‌المللی ندارند و داور می‌گوید اگر من را از لیست خارج کنید، لیست خالی می‌ماند و ما فرصت را از دست می‌دهیم. یعنی تصمیمات را براساس شنیده‌ها و صحبت‌های داوران می‌گیرند. لیست الیت ما ممکن است یک سال خالی باشد ولی حداقل یک جوان را پشتوانه‌سازی می‌کنیم و از جوانی که خوب است چندین سال بهره ببریم.
سیف‌الله‌پور: ما بازیکن و مربی از خارج می‌آوریم، چه اشکالی دارد از همین کشورهای آسیایی مدیر بیاوریم؟ مدیر بیاوریم و مسیر را نشان دهد و با رویکرد او پیش برویم. کسانی که الان انتخاب می‌شوند داوران پیشکسوتی هستند که بلافاصله پس اتمام داوری، مثل یک دو امداد آقای عسگری جای خودش را به غیاثی می‌دهد، بعد عنایت، بعد کامرانی‌فر و این چرخه ادامه دارد. تمام پیشکسوتان برای ما قابل احترام هستند ولی هیچوقت صحبتی از یک نیروی جوان‌تر نمی‌شود.
الان به نظر شما ۳ داور برتر ایران چه کسانی هستند؟
سیف‌الله‌پور: شرایط طوری است که من باید فکر کنم. امیرسامان سلطانی یکی از داوران جوان است که قضاوت‌های خوبی از او دیدم. به جز او هم علی صفایی را می‌توانم بگویم.
میرزابیگی: چون داوران دوست من هستند اگر بخواهم ریز اسم بگویم شاید چند نفر جا بیفتند و ناراحت شوند. ببینید ما یک علیرضا فغانی داشتیم که زحمت خودش رشد کرد و ما سیستمی برای پرورش داور نداریم. اگر ستاره‌ای آمده تمام کاری بوده که خودش کرده است. یادهم هست که فغانی در زمین خاکی شهرری تمرین می‌کرد. در صوتی که اگر سیستم ما درست بود، ایشان را به مرکز ملی می‌برد که تمرین کند و ریکاوری انجام دهد. یک سری دیگر در تپه‌ها تمرین می‌کنند این مدل تمرین به بدن هم آسیب می‌زند. یعد از فغانی یک فاصله بزرگی بین داوران افتاد. یعنی داوران قضاوت می‌کنند ولی استاندارد قضاوت نمی‌کنند. به عنوان مثال در بازی گل‌گهر و سپاهان، یک بازیکن در نیمه اول اخراج شد. عباس راکی یک کارت زرد به بازیکن سپاهان داد ولی الان دیگر به دلخواه و سلیقه داور نیست که اخطار بدهد. زمانی برای گرفتن بازیکن باید اخطار دهید که یک حمله موثر را بگیرد ولی او صحنه‌ گرفتن را اخطار داد و یک تکل دیگر هم اخطار داد که باعث شد بازیکن سپاهان خیلی زود اخراج شود. یعنی نتیجه کاملا برعکس شده است. به خاطر نبود آموزش یک فاصله زیادی افتاده و اکثر داوران تقریبا در یک سطح هستند. حالا داوران بین‌المللی کمی بهتر هستند.
به نظر شما اصلا برخوردی که با علیرضا فغانی شد درست بود؟
سیف‌الله‌پور: ما اوج کج‌سلیقگی را در قبال علیرضا فغانی داشتیم و سرمایه‌سوزی کردیم. آقای افشاریان خودش گفته با لابی به اینجا رسیده و خب چه انتظاری می‌توان از انتخاب او داشت؟
میرزابیگی: به نظر من هم می‌شد خیلی بیشتر درباره این قضیه فکر کرد ولی اتاق فکر ما قوی نبود. ما در کمیته داوران آقای صفیری را داریم که ناظر بین‌المللی است و باید با مناسبات بین‌المللی آشنا باشد. حداقل باید با AFC مشورت می‌کردند که ببینند تفکرشان روی فغانی چیست. خب ما فغانی را از لیست خارج کردیم، او هم با فدراسیون استرالیا صحبت کرد. پنجره نقل‌وانتقالاتی برای داوران هم وجود دارد که در زمان مشخص لیست را اضافه و کم کنند ولی برای فغانی که اسطوره است پنجره را خارج از نوبت باز کردند که استرالیا او را اضافه کند و در جام ملت‌های آسیا هم حضور دارد. این نشان داد عجول عمل کردیم.
برای فضاوت در فینال شانسی دارد؟
میرزابیگی: بستگی به شرایط دارد. ما برای فینال جام جهانی هم این را گفتیم و فشار مضاعفی روی او ایجاد کردیم. در بحث انتخاب داوران تورنمنت‌های بین‌المللی خیلی مسائل لحاظ می‌شود. فغانی از آسیا رفته بود و مثلا اگر تیمی آسیایی به فینال جام جهانی می‌رسید، داوران این قاره شانس قضاوت نداشتند. هرچند فیفا هم نشان داده بیشتر از داوران اروپایی و آمریکای جنوبی در فینال استفاده می‌کند. الان هم همین است. اگر ایران یا استرالیا به فینال برسند، خب فغانی شانسی ندارد. او الان شانس دارد، بنیادی‌فر هم شانس دارد ولی باید ببینیم چه اتفاقاتی رقم می‌خورد.
یک نکته‌ای که خیلی در مورد داوری‌ها وجود دارد، این است که پس از بازی یا حتی وسط بازی تیم‌ها در حال اعتراض و بیانیه‌نویسی هستند. اولین صحبت در نشست‌ها درباره داور است. این به خاطر عدم آموزش داور است یا تیم‌ها یاد گرفته‌اند غر بزنند؟
میرزابیگی: چرا اعتراض نباشد؟ وقتی می‌دانید با اعتراض می‌توانید نتیجه را برگردانید چرا نکنید؟ اعتراض را بعد بازی می‌کنید و برای بازی‌های بعدی برنامه‌ریزی می‌کنید. این هدفمند است. بیانیه قبل از بازی و بین بازی هدفمند است. بازی گل‌گهر و استقلال وسط نیمه بیانیه دادند. گل‌گهر یک گل آفساید زد ولی روی هند بیانیه داد. من خودم داور بودم و بین ۲ نیمه در رختکن موبایلم را برمی‌داشتم که ببینم درباره صحنه مشکوک چه گفتند. کار غیرخرفه‌ای است ولی ناخودآگاه انجام می‌شود و روی نیمه دوم تاثیر می‌گذارد. اعتراض باید منطقی و خوب باشد.
یعنی شما موافق اعتراض مربیان هستید؟!
میرزابیگی: من موافقم ولی باید به آن شکل و شمایل قانونی بدهید. شما اگر در کنفرانس خبری با یک لحن تهاجمی بگویید داور پنالتی نگرفت و بازی را درآورد خب به کمیته انضباطی بهانه می‌دهید شما را محروم کند. بگویید دقیقه مثلا ۲۵ به دلیل قطع حمله موثر این اتفاق افتاد و بر پایه قانون و مودبانه اعتراض کنید.

همه می‌گفتند VAR که بیاید همه چیز درست می‌شود ولی در دربی اعتراضات خیلی بیشتر از قبل هم بود!
سیف‌الله‌پور: من کاملا با آقای میرزابیگی مخالفت هستم. ما در این زمینه فرهنگ‌سازی نکرده‌ایم. برای خودم بعضی اوقات مدینه فاضله می‌شود وقتی ورزش تکواندو را می‌بینم. اعتراضات این رشته کاملا بر پایه احترام است و آدم لذت می‌برد. از مربیان خواهش می‌کنم رویکر عدم اعتراض را در پیش بگیرند و به فضای ورزشگاه عشقی دمیده شود که ببینیم چه بازخوردی دارد. چون ما از آن سمت بام افتاده‌ایم. وقتی تکنولوژی وارد می‌شود، نحوه استفاده از آن هم مهم است. شما وقتی قرص می‌خرید هم زمان استفاده از آن مهم است که اثربخش باشد. قبل از ورود تکنولوژی هم باید با آن آشنا باشیم. تاجیکستان الان از VAR استفاده می‌کند ولی ما در دربی نشان دادیم بازنده اخلاق هستیم و حتی تکنولوژی هم داشته باشم اعتراض می‌کنیم.
میرزابیگی: بعد می‌گویند هر شخصی بیاید هم همین است چون باید با همین نیروی انسانی جلو برود. به نظر من اینطوری نیست. الان من بخواهم یک مسابقه شطرنج با استاد بزرگ شطرنج ایران انجام دهم، خب همین مهره‌های من را او هم دارد ولی قاعدتا زیر ۵ دقیقه من را مات می‌کند چون می‌داند از ابزارش چطور استفاده کند. چیدمان ما هم عجیب است. در یک بازی که تیم در بحران است و ته جدولی است، یک داور را آزمایش می‌کنیم. اتفاقا ته جدول حساس‌تر است و یک امتیاز حیاتی است و می‌تواند باعث تعویض مربی و مدیرعامل شود یا مثل عربستان بنزما قهر کند. ما باید در چیدمان‌ها دقت کنیم. با همین نیروی انسانی می‌توانیم مدیریت کنیم و خیلی از مشکلات داوری حل شود.
اگر قرار باشد به عملکرد کمیته داوران و افشاریان نمره بدهید، چند می‌دهید؟
میرزابیگی: من که به عملکردشان خیلی نقد دارم و با استناد به مدارک و دلایل می‌گویم در بحث بین‌المللی، داخلی، پشتوانه‌سازی، داوری زنان مشکل داریم. من نمره خوبی نمی‌دهم. یک موقع شما می‌گویی من از عملکرد افشاریان انتقاد می‌کنم و راهکارم این است. وقتی افشاریان آمد، داور فعال بودم و به او یادداشت دادم و خواهش کردم این کار را کن. به او برنامه مکتوب دادم. همین امسال برای نحوه دعوت از داوران برنامه دادم. حداقل ۳-۴ برنامه در این مدت دادم و یک مورد هم رعایت نشده و حتی کامنتی هم نگرفتم. من هفته اول لیگ جلوی پسر خودش گفتم الان هفته اول است و چالش اساسی استفاده نادرست از کارت‌های زرد و قرمز بود و یک وبینار بگذارید و داوران را توجیه کنید. جالب است با مخالفت عضو کمیته، صفیری مواجه شدیم که اگر این صحبت‌ها شود ما با شما همکاری نمی‌کنیم. یعنی از ایده نو هم استقبال نکردند. اصلا من نیایم، حداقل خودتان انجام دهید. آخرین وبینار ساعت ۹ شب بود که یک ساعت بحث کردند و اتفاقات بازی نفت آبادان و آلومینیوم و ماجرای VAR تلفنی را در حد یک ربع بررسی کردند. بعد بحث و جدل بین داوران شده که وبینار را تمام کردند.
سیف‌الله‌پور: من معتقدم یک سیاست‌مدار یا هنرمند وقتی سخنرانی داشته باشد، فردی را دارد که برای او از قبل نوت می‌نویسند. به نظرم جوانمردانه نیست که همه خطاها را گردن افشاریان بیندازیم ولی مشکل اینجاست او از همراهان خوبی هم استفاده نکرده است. کسانی که می‌توانستند به او راهکار بدهند. ما برای بقا مجبوریم باج بدهیم و یک سری آدم اطرافمان داریم. در یک جلسه من به او طرح و ایده برای آمادگی جسمانی داوران دادم. ما ۲ نوع تست می‌توانیم بگیریم و چون تعداد زیادی داور دعوت کرده‌ایم تا بقای خودمان را تضمین کنیم، زمان سخت را می‌گذاریم. ما نمی‌توانیم داور دعوت نکنیم و مجبوریم تست سخت بگیریم و نیروی انسانی خوب را از دست می‌دهیم و داوران نمی‌توانند تست را قبول شوند. اینجا خودزنی می‌کنیم و بعد بای نیم‌فصل دوباره تست بگیریم ولی همان هفته ششم می‌گذاریم و حرف خودمان را تقض می‌کنیم که داوران خوب برگردند و این تست‌ها مسخره شده است. این تست انجام می‌شود که فقط داور به لیگ برگردد. اشتباه را با اشتباه پر می‌کنیم.
میرزابیگی: در فوتبال شرط‌بندی وجود دارد؟
بله داریم.
میرزابیگی: یعنی موافق هستید که در فوتبال داریم. منِ داور چجوری می‌توانم وارد شرط‌بندی شوم؟
مثلا روی کارت‌ها مانور بدهید یا کارت زرد و قرمز بدهید.
میرزابیگی: اگر پنالتی واضحی بگیرم به من شک نمی‌کنند؟ سال ۷۹ که من شروع کردم، در شیرودی بودیم. یک سری می‌آمدند و کارشان شرط بندی بود و می‌گفتند داور مثلا توپ را با دست راست می‌آورد و شرط‌ها خیلی مردانه بود! الان اصلا نیاز به گرفتن پنالتی نیست. من با بازیکن کلیدی در یک صحنه بحث هدفدار می‌کنم که اعصابت خرد شود و خطاها را روی تو نمی‌گیرم و بعد هم کارت زرد اول را می‌دهم. مربی اگر زرنگ باشد، باید بفهمد که علی میرزابیگی روی این بازیکن زوم کرده است. بعد با تو بحث می‌کنم و کارت زرد دوم را می‌دهم که بازیکن کلیدی تیم اخراج شود. دیگر احتیاجی به گرفتن پنالتی هم نیست.
سیف‌الله‌پور: من ۶ ماه سرپرست تیم توجوانان بودم و از یک روانشناس به نام دکتر حمزه‌ای استفاده کردیم و در اتاق کلاس تئوری داشتیم. او خیلی خوب آگاهی و اطلاعات را می‌داد. چون بازیکن نوجوان هم زود عصبی می‌شود. او می‌گفت تیم مقابل ممکن است در طول بازی به نقاط خصوصی بدن شما هم دست بزند که عصبی شوید و واکنش نشان دهید. داور هم واکنش شما را می‌بیند و کارت می‌گیرید. آیا تیم‌های لیگ برتر ما روانشناس دارند؟
میرزابیگی: الان تیمی موفق است که روی نیمکت شدید اعتراض کند! یعنی دادزن خوبی داشته باشید.
من تا حالا روی نیمکت ندیده‌ام روانشناس بگذارند.
سیف‌الله‌پور: اصلا کلا در چارت سازمانی چطور؟
میرزابیگی: الان یکی از بحث‌های مجوز حرفه‌ای، به‌روز بودن داوری است و یکی از مدرسان رسمی فدراسیون باید برود. ایشان هم کلا ۲ ساعت کلاس تئوری می‌گذارد که در آن ۱۰ دقیقه اول کارایی دارد و بعد از ۲۰ دقیقه همه خمیازه می‌کشند.
سیف‌الله‌پور: الان تیم ملی در جام ملت‌هاست و امیدوارم اشتباهات بازی با ژاپن را تکرار نکنیم و از کسی که زمان و عمرش را گذاشته و درسش را خوانده استفاده کنیم. ما چندین بار چنین اشتباهی کرده‌ایم و همیشه جامعه معترضی هستیم. ما بارها دیده‌ایم تیمی عقب بوده و اخراجی هم داشته ولی برنده شده است. گاهی باید شخصی که در گروه ساز مخالف می‌زند را خارج کنیم تا بقیه بهتر کار کنند.
میرزابیگی: من به آقای قلعه‌نویی پیشنهاد داد. با نشان دادن صحنه بازی‌ها به او گفتم که مثلا بازیکنان پرخاشگر هستند یا خطاهای بی‌دلیل می‌کنند. مثل شهریار مغانلو که در یک‌سوم دفاعی حریف بارها خطاهایی انجام می‌دهد که تیم را با چالش مواجه می‌کند. قلعه‌نویی هم راضی بود این کار از اردوهای قبل از جام ملت‌ها انجام شود.
سیف‌الله‌پور: در بازی با ازبکستان مثلا آقای کنعانی‌زادگان کاری کرد اگر در مسابقات تکرار شود زحمات تیم به فنا می‌رود. در بازی دربی آقای فغانی آنالیز خوبی داشت که واقعا کلاس درس بود. بازیکن ما هنوز نمی‌داند فرآیند VAR باید طی شود تا بازی به جریان بیفتد و به داور می‌گفت بدن ما سرد شده است. این یعنی ما دستورالعمل را نمی‌دانیم.
میرزابیگی: الان بازیکنان بیرون از ایران هم فکر می‌کنند باید در زمین اعتراض کنند یا نظر داور را روی VAR ببرند ولی این کارها سیستم خودش را دارد و ما می‌خواهیم در این هم دخالت کنیم. ما باید در همه زمینه‌ها پاکسازی کنیم و جامعه داوری هم از این قاعده مستثنی نیست و احتیاج به پاکسازی عظیمی دارد. حتی اگر به قیمت کنار گذاشتن چند چهره مطرح داوری تمام شود. داور ما نباید با رسانه ارتباط بگیرد و خوراک بدهد. داور نباید در فضای مجازی سیر کند و پست و استوری بگذارد. باید شرایط داوری را بپذیرید وگرنه کنار بروید.

الان از باشگاه‌ها به داوران پیام می‌دهند که مثلا از ادامه فصل با ما باش!

میرزابیگی: من اول فصل پروپوزال دادم که تیترش استفاده بهینه از قوانین بود. من این را برای هر کسی فکر کنید فرستادم. برای استقلال و پرسپولیس و آلومینیوم اراک فرستادم. برای آلومینیوم اراک شخص آقای رجائیان فرستادم، با آقای حسینی زمانی که پیکان بود صحبت کردم، با ساکت الهامی و امیر قلعه نویی صحبت کردم اصلا انگار نه انگار اتفاقی افتاده، یعنی این پروپوزال تا این حد ارائه شده و بعد دست شما درد نکند و تمام شد رفت. اشکال ندارد مثلا از علی میرزابیگی دعوت کنند برود با باشگاه ایکس کار کند، ولی دیگر باید داوری را فراموش کند.

اما آنها علی میرزابیگی را برای کار غیر باشگاهی می‌خواهند.

سیف‌الله‌پور: متاسفانه این یک موضوع تلخ است.

اما فکر نمی کنم ایده بدی باشد که یک داور بازنشسته کنار تیم باشد و به آنها مشاوره بدهد.

سیف‌الله‌پور: به شرطی که شرایط توسط تیم و سرمربی فراهم شود و آنها قبول کنند.

میرزابیگی: البته الان در بعضی از تیم ها داریم، مثل تراکتور، سپاهان که این دو باشگاه را مطمئنمو

سیف‌الله‌پور: من متاسفانه دیروز متوجه شدم که دو مربی از صنف هم در فضای مجازی به هم توهین کردند، می خواهم این را بگویم؛ صنفی که خودشان به خودشان رحم نمی کند چطور می خواهد به ما داوران رحم کند؟ حلقه گمشده فوتبال ما احترام است. فرهنگ ما به سوی نابودی می رود و فقر فرهنگی بیداد می کند. متاسفم که این را شفاف می‌گویم و متاسفانه عزمی برای برطرف کردنش نمی‌بینیم.

میرزابیگی: یه مساله دیگری هم که هست ما به عنوان یک مسئول باید در رسانه ها حضور پیدا کنیم و در مورد عملکردمان توضیح دهیم، عملکرد که می‌گوییم هم شخص و هم محموعه تحت نظر ماست. ما در یک برنامه پر بیننده تلوزیونی می‌رویم انقدر سوال های چالش برانگیز می شود که اصل کار فراموش می‌شود. یعنی ما حرف زدن که بلد نیستیم، لااقل حرف نزدن بلد باشیم و صحبت نکنیم. مثلا مراسم بسیار با شکوهی برای خانم ملیکا محمدی برگزار شد. مثلا افراد زیادی در فضای مجازی استوری گذاشتند اما یک نفر داور آقا در این مراسم شرکت نکرد. باز خدا پدرشان را بیامرزد چند داور خانم در این مراسم حضور پیدا کردند.

سیف‌الله‌پور: در صورتی که وظیفه رئیس کمیته داوران است.

میرزابیگی: شما ۷،۸ عضو دارید و باید در این مراسم شرکت کنید. ما یکی از افتخاراتمان را از دست دادیم.

کلا افراد مشهور زیادی از فوتبال مردان به مراسم نرفته بودند.

میرزابیگی: کلا ۲ یا ۳ پیشکسوت بودند، عادل فردوسی پور بود، ابراهیم شکوری، حسیند ماهینی و جواد کاظمیان هم بودند. فقط در همین حد. من فقط قسمت داوری‌اش را گفتم. مثلا شما دخترت می خواهد ازدواج کند، شما می گویید من در مراسم بله برونش بودم اما نامزدی و عروسی نیایم؟ یعنی بعضی وقت ها وظیفه اجتماعی ماست.

سیف‌الله‌پور: کسی که مسئولیتی دارد فقط زمان پاداش ها و اتفاقات خوب نباید خودش را نشان دهد، این زمان ها باید جلو چشم باشد. این یک وظیفه اجتماعی است. مثل زمانی که ورزشکار تا مدال می گیرد باهاش عکس می گیرند و وعده می دهند اما تا می بازد یا مصدوم می‌شود دیگر کسی از او سراغی نمی گیرد.

میرزابیگی: من یاد بیانیه های سازمان ملل برای مردم فلسطین و غزه افتادم. محکوم کردی اما این همه بچه مرد، مهم این است که چیکار می کنی نه اینکه فقط حرف بزنی. استوری می‌گذاری اما چرا در مراسم حضور نداری؟ فکر می کنند با همان استوری وظیفه خودشان را انجام دادند.

سیف‌الله‌پور: از شعار تا شعور کیلومترها فاصله است به نظرم افرادی که این چنین برخورد می کنند در ابتدایی ترین سطح قرار دارند.

نظرتان در مورد حواله های خودرو چیست؟

سیف‌الله‌پور: من این نظر را دارم که اگر قرار است برای ورزشکاران پاداشی را در نظر بگیرید برای همه یکسان باشد. ما چند سال پیش دیدیم والیبال ما پیشرفت خوبی داشت این را می گویم که اگر قرار است به ورزشکاران پاداشی داده شود برای همه یکسان باشد نه فقط فوتبالیست. اما این بعد را هم در نظر داشته باشیم که فوتبال در دنیا یک صنعت است و درآمد آن از هر ورزشی بیشتر است مثلا ما در تنیس روی میز دو برادر داریم که در جهان برای ما افتخار کسب کردند و و اقعا زیبنده است که از آن‌ها به بهترین نحو ممکن قدردانی شود اما انتظاری نداریم این ورزشکار در کنار یک فوتبالیست قرار بگیرد. اگر وعده یا قولی داده می‌شود بهتر است آن زمان احساسی نباشد و اگر هم داده شده باید به آن وفا بشه

میرزابیگی: نظر من هم این است که یکسان سازی بشود برای ورزشکاران اما از چند بعد می توانیم به آن نگاه کنیم، من هم می گویم باید برای همه ورزشکاران باشد، اما حالا می بینیم که بازیکن مصاحبه می‌کند می گوید ما پولش را دادیم، خودمان خریدیم، ما که نگفتیم فرد دیگری پول داده، ما امتیازش را می گوییم مثلا من هم به عنوان یک داور حاضرم که پولش را بدهم و چنین ماشینی را وارد کنم. به ما هم امتیازش را می دهید؟

مساله دیگر بیان کردن این قضیه در این برهه از زمان کار بسیار غیر حرفه ای بود. حد اقل این حرف ها را بعد از جام ملت ها عنوان می‌کردید.

میرزابیگی: الان که اینطوری شده لابد یکی می‌گوید مصدوم شدم و نمی‌آیم، یکی دیگر می‌گوید من روحیه ندارم، یکی می گوید من خلف وعده مسئولین را دیدم. خود به خود به نظر من روی عملکرد تاثیر می‌گذارد.

یعنی یک جام ملت های پر چالش خواهیم داشت به خاطر ماشین های میلیاردی؟

میرزابیگی: من می گویم بی تاثیر نیست. همه که یک شکلفکر نمی کنند. قطعا بی تاثیر نیست.

مثلا حسن یزدانی هم می خواهد به المپیک برود می گوید به منم حواله بدهید یا سایر رشته ها، اگر همه گرو کشی کنند که نمی شود!

سیف‌الله‌پور: سنگ بنا را که اشتباه بگذارید تا آخرش اشتباه خواهید رفت، یعنی حالا باید بپذیریم که اشتباه کردیم.

مثلا آقای دبیر که زورش می رسد و قطعا هم می تواند بگیرد. بعد از او فدراسیون های دیگر هم می گویند ما هم می خواهیم.

سیف‌الله‌پور: این دیگر از غالب پاداش در می آید و اسمش باج می شود دیگر معنا و مفهوم پاداش و هدیه را از دست می دهد.

میرزابیگی: چقدر خوب است این آقای دبیر! حقش را قشنگ می گیرد. من واقعا تحسینش می کنم، ببینید حالا شما ورودی غربی استادیوم آزادی را که رد می کنید به خدا خانه کشتی را که می بینید کیف می کنید، همه کار برای کشتی گیران کرده است. خدا پدر مادرش را برای ساختمانی که درست کرده بیامرزد، من فقط می خواهم تحسینش کنم به خاطر تمام کارهایی که کرده از او تشکر کنم.

فوتبال هم به یک دبیر نیاز دارد؟

میرزابیگی: خیلی پیگیر است، خیلی خوب دعوا می کند، ما واقعا در فوتبال چنین فرد پیگیری را می خواهد. من می گویم در فوتبال ما مدیران قدرتمند و با ارتباطات زیاد مثل آقای تاج می خواهیم اما کنار آنها و در هیئت رئیسه فردی مثل دبیر را می خواهیم. در مجموعه اجرایی چنین افرادی را می خواهیم که بجنگند.

از نظر شما تاج مدیر خوبی است؟

میرزابیگی: نقاط ضعف و قدرت همه دارند، ولی مساله ای که هست فدراسیون فوتبال از سال ۷۹ روی منِ علی میرزابیگی سرمایه گزاری کرده، AFC و فیفا سرمایه گزاری کرده اما از شهریور ماه سال گذشته من ول شدم! هیچ کاری نمی کنم. مدیریت هم همینطور است، آقای تاج ۲۰ سال است که در این فوتبال حضور دارد آزمون و خطا ها را گذارنده‌اند، به راحتی نمی شود از اسم آنها بگذریم اما نقد به عملکرد آنها نیز هست.

مثلا به عنوان یک بی طرف در مورد پرونده ویلموتس شما نظرتان چیست؟

میرزابیگی: این می تواند یکی از آن نقدها باشد.

با این پول می دانید چقدر می شد برای داوران و کلاس داوری و تجهیزات هزینه کرد؟

میرزابیگی: ما با اسپانسرهای داوری نیز می توانیم چنین کاری را بکنیم، دقیقا مشکل همین است. ما می گوییم در مدیریت کسی را می خواهیم که بتواند حق را بگیرد. مثلا نگاهی به دستاوردهای کی روش بیاندازید، ما حالا پک را داریم، چمن مرکز ملی فوتبال ، زمین شماره ۲ همه این ها را داریم، یعنی می خواهم بگویم که حق را برای بازیکنانش می گرفت. من هم می گویم باید حق داوران را گرفت، یعنی چی سازمان لیگ هنوز حق الزحمه داوران را پرداخت نکرده است، مگر چقدر می شود؟ ما در کل لیگ مگر چندتا بازی داریم؟ ۳۰۰ بازی داریم در یک فصل، مگه چقدر می ‌شود دستمزد داوران؟ شما هنوز لباس گرم به داوران نداده اید. داور و کمک داوران باید کنار زمین بلرزند، حقمان را نمی توانیم بگیریم.

سیف‌الله‌پور: کمیته داوران دغدغه فدراسیون نیست. وظیفه من یادگیری و به روز بودن در قوانین است و من می توانم بر خودم غلبه کنم اما نمی توانم بر تفکرات رئیسم غلبه کنم. در یکی از اردوهای داوری زمان آقای عسگری مدرس از خارج آمد، لباسی که برای محموعه داوران تهیه می کنند انبار می‌شود و یک لباس گرید پایین تر به داوران داده می‌َشود، اگر آن مدرس نبود و قرار نبود آخرش عکس از آن مراسم گرفته شود هیچ وقت این قضیه بر ملا نمی‌شد. من راس انتقادم به مسئولین دو دهه اخیر کمیته داوران بوده است که از نظر بعد شخصیتی و بعد روانی در کمترین سطح هستند، ایشان پیشکسوت ما هستند فقط از نظر داوری، از نظر اخلاقی، رفتاری و شعور اجتماعی اصلا تعامل نداشتند و فقط تعارض!

سیف‌الله‌پور: می‌دانید علتش چیست؟ آن پی ساختمان از اول بد چیده شده، با مرحوم محسن زمانی من صحبت می‌کردم، او یکی از قدیمی ترین ها بود، او می‌گفت از زمان قدیم که آقای نو آموز بودند یک باند خاصی آمدند که فکر می کنم آقای غیاثی هم بودند، آن زمان ایشان عنوان می کرد که تیم داوری قدیم مشوق تیم بودند. آقای غیاثی دو یا سه دوره در راس کار بود، می خواهم بگویم تحصیلات آکادمیک داشت؟ ما هر وقت صحبتی از ایشان می‌دیدیم فقط پرخاشگری بود. با همه دعوا داشت، مثل برنامه ۹۰ با آقای نصیرزاده، بنده خدا آقای نصیرزاده هی حقوقی و منطقی صحبت می کرد اما آقای غیاثی می خواست به ایشان بگوید شما در سطح بالای داوری نبودید. بابا ببینید آن طرف چه چیزی می گوید نه اینکه چه جایگاهی دارد. حالا نیز یک مدت گذشته و کسانی که او تربیت کرده را داریم در داوری می بینیم. نفراتی با همان طرز تفکر، مثلا اگر ایشان مدرک زیر دیپلم داشته، اینها شدند دیپلم و فوق دیپلم. اصلا حالا خود ایشان کجاست؟ چرا اصلا نیست؟ چرا از داوری دور شده؟ در زمانی که در کمیته بودند قرار بود یک دوره کلاس در کیش برگزار شود. کیش بهترین مکان برای داوران شده بود. همان زمان ها بود که ایشان از کمیته بیرون آمدند، ناگهان کیش شد بدترین مکان و بدترین آب و هوا، زمانی که من هستم همه چیز خوب است وقتی نیستم بد!

میرزابیگی: خدا به ایشان سلامتی بدهد اما بسیاری از کسانی مانند ایشان داوری را به این روز کشانده‌اند، داوری ما باید خیلی بزرگ باشد اما حالا خیلی کوچک شده، داوری اگر نباشد بازی برگزار نخواهد شد اما شما در یک تیم اگر بازیکن نداشته باشید جایگزین خواهید داشت و بازی برگزار خواهد شد اما بدون داور بازی برگزار نخواهد شد. خیلی از این عزیزان به داوری خیانت کردند و ضرباتی به داوری زدند که حالا حالا ها درست نخواهد شد.

سیف‌الله‌پور: مثل فرهنگ کشورها شده که درست کردن زمان بر است و خراب کردن بسیار راحت و سریع اتفاق می‌افتد. این فرهنگ خراب شده و درست کردن آن سخت است.

میرزابیگی: این نکته را خواهشا بولد کنید، گروه هایی در داوری منتسب به افرادی هستند که حالا خیلی کارها می کنند، همه هم با هم در ارتباطند، نماینده در سازمان لیگ دارند، در تیم ها آدم دارند و در تیم ها حتی مسئولیت دارند، داور هم با آنها هست، یعنی ببینید، همه چیزهایی که می خواهید اتفاق بیفتد در دسترس است. افرادی هم بودند که کمیته اخلاق ما نه فقط در یک سری، بلکه دو یا سه سری به آنها محرومیت داده و همین افرادی که من کم و بیش گفتم زمانی که مسئولیت داشتند این محرومیت ها را برطرف کردند و شاکیانشان را ساکت کردند.

سیف‌الله‌پور: من در یک برنامه تلوزیونی مثال معبد عامون را زدم، رفاه برای آن بالایی ها بود و بقیه هیچ. ما آقای تاج را مثال زدیم که پرونده ویلموتس یک لکه سیاه کارنامه ایشان است، ناراحتی قلبی هم گرفتند و بعد هم خوب شدند. به شفا اعتقادی ندارم و استنباط من این است که باز بوی کباب آمد که خوب شدند.

در فضای مجازی می بینیم که هواداران هر تیم معتقدند که داوری به نفع حریف است، از نظر شما همان گروه توانایی چنین کاری را دارد که داوری را به نفع یک تیم برگرداند؟

میرزابیگی: مسئول وقتی راس کار می‌نشیند، علاوه بر اینکه باید برنامه‌اش را عنوان کنه نباید با تیم ها ارتباط بگیرند، مسئولین داوری، تیم ها نباید بیایند و بگویند باید یک سری داور باشند یک سری نه، سطح بندی تیم ها مشخص است، همیشه ۳،۴ تیم هستند که برای قهرمانی بسته می‌شوند و باید بدانیم چه داورهایی را برای بازی آنها بگذاریم. عوامل تیم ها حق این را ندارند داور برای بازی های خود مشخص کنند. یا یک سری داورها را بخواهند و یک سری داورها را نخواهند. مثلا وحید کاظمی را همه ما میدانیم که دست به کارتش خوب است، بعضی از تیم ها می بینند بازیکنشان در آستانه‌ی محروم شدن است، می گویند این داور را برای ما نگذار و خیلی شیک می بینیم کاظمی برای آنها قضاوت نخواهد کرد.

سیف‌الله‌پور: یک مورد به ذهنم رسید، شهر ملوان اسطوره‌ای داشت که همه ما دوستش داشتیم. آقای قایقران. دو عزیز جوان آمدند در این شهر تلاش کردند و این تیم را کمک کردند. آقای مازیار زارع و آقای پژمان نوری دیدند در یک مقطعی به صورت فنی نمی توانندبه تیمشان کمک کنند، از تیم رفتند، آقای تارتار آمدند و حالا تیمش ۴،۵ جدول اصت، همه هواداران هم راضی هستند، یعنی بعضی وقت ها که ما نمی توانیم یه مجموعه خودمان کمک کنیم بهتر است نباشیم، چرا ما فکر می کنیم حتما باید باشیم؟ ما هیچ کدام ماندنی نیستیم، این چیزی است که مسئولان فدراسیون و کمیته داوران درک نمی کنند، یک زمانی باید خودمان را کنار بکشیم. ببینیم فرد و تفکر جوان تری شاید بهتر بتواند این کار را مدیریت کند.

میرزابیگی: اما این اتفاق نمی‌افتد، می دانید چرا؟ مثلا آقای افشاریان مطمئن است تا انتخابات سال آینده به صورت قطعی روی کار است. مثلا اگر گفتند او به خاطر اشتباهاتش دیگر روی کار نیست، چه کسی جایگزینش می‌شود؟ اسماعیل صفیری عضو کمیته‌اش می ‌آید. خب شما ۱۵ سال عضو کمیته هستید، دیگه کی؟ مثلا اصفهانیان برگردد. یعنی این باند اجازه فرد جدیدی نمی‌دهد.

سیف‌الله‌پور: ما کاری کردیم که استاد علی دایی دیگر از فوتبال کنار کشیده، ما هم مثل ایشان، من در ۴۰ سالگی و زمانی که هنوز هم می توانستم ادامه بدهم داوری را کنار گذاشتم زیرا دیدم نمی تواتم با این افراد رفت و آمد داشته باشم، من با این خروج خودم را نجات دادم، دیدم که داوری در حال سقوطه و من برای بقا کنار کشیدم، من برای آن بدنه نیستم

میرزابیگی: حالا مثلا برای VAR، ما برای لیگ قهرمانان مجبور شدیم بیاوریم. AFC قراردادی را با ۸-۹ شرکتی که این خدمات را ارائه می‌هد می‌بندد، برایشان دعوتنامه می فرستند و اعلام درخواست همکاری می کند. یک شرکتی مثلا مدیا پرو برنده قرارداد می ‌شود و می آید و قرارداد می‌بندد، ما مدیا پرو را به ایران می‌آوریم، خب اگر تحریم است اگر خط قرمز ماست پس چطور می‌آوریم؟ اگر قانونه چه درست چه غلط پس چطور می‌آید؟ برای دربی هم استفاده کردیم، پس VAR می تواند بیاید دیگر؟ مانعی پس ندارد

یعنی نمی‌گذارند VAR بیاید؟

سیف‌الله‌پور: نمی توانیم و نمی‌گذارند، ما برای لیگ‌مان بسترش را نداریم، با آمدن VAR یک سری افراد کیانشان به خطر خواهد افتاد، در آینده به زودی مجبور خواهیم شد و این کار را خواهیم کرد.

میرزابیگی: کسی را هم نداریم دنبال کار این داستان برود.

پس از دربی ویدیویی از لحظه پنالتی استقلال منتشر شد که فردی به سمت آقای افشاریان پرید. عجیب نبود؟

سیف‌الله‌پور: اتقدر باید شخصیت من مسئول بالا باشد که کسی به خودش اجازه چنین کاری را ندهد، اگر این اتفاق رخ داده به خاطر این است که شخصیتم را به حدی پایین آوردم که این شخص به خودش اجازه چنین کاری را داده است. ما زبان بدن را می شناسیم و آقای افشاریان هر چقدر هم بگوید من این شخص را نمی‌شناسم درست نیست و قطعا رابطه ای بوده که آن فرد چنین کاری را انجام داده است.

از نظر شما درست بود که فقط برای یک بازی VAR آورده شود؟

سیف‌الله‌پور: -قطعا اشتباه بود، تعادل لیگ بر هم می خورد. شاید یک تیم فردا بگوید من با هزینه خودم می توانم VAR بیاورم یا اصلا بازی ما را در ککشور دیگر برگزار کنید، دیگر سنگ روی سنگ بند نمی‌شود.

میرزابیگی: از سمت دیگر کسانی هم بودند که می گفتند ما VAR نمی‌خواهیم.

سیف‌الله‌پور: منظور آقای گل محمدی این است که ما فرهنگ استفاده از آن را نداریم.

قضاوت آقای بنیادی فر در دربی خوب بود؟

سیف‌الله‌پور: ما باید به معدل نگاه کنیم و بله معدلش خوب بود.

از ۲۰ چه نمره‌ای می دهید؟

سیف‌الله‌پور: ۱۶

میرزابیگی: یک نکته در مورد داوران دربی، بیبینید در قدیم، مدرسان داوری و حتی مربیگری ۱۰ مطلب گیر می‌آوردند و نگه می داشتند، هر از گاهی یک موردش را تزریق می‌کردند، تا همیشه حرف جدید داشته باشند، اما حالا دنیا، دنیای ارتباط است، منِ علی میرزابیگی با بسیاری از مدرسان AFC ارتباط دارم، در مورد وی ای آر هی می گفتند نمی دانیم با آن برگزار خواهد شد یا نه، من دو روز قبلش از کمیته داوران عراق فهمیدم که داوران آنها برای این دیدار بلیت دارند و قرار است به ایران بیایند.کار کار بسیار خوبی بود اما چرا این قضیه با افتخار بیان نشد و لا پوشانی کردند؟ فوتبال است چرا باید بترسیم و این مسائل را مخفی کنیم؟

شما بازی ها را از ابتدای فصل دنبال کردید، از نظر شما جایگاه سه تیم استقلال، پرسپولیس و سپاهان از نظر داوری حقیقی است؟

میرزابیگی: قطعا جایگاه ها واقعی نیست، یه وقتی است شما در بازی اشتباه می‌کنید و وسط زمین است و مشکلی نیست. بعضی وقت ها خطاهای کلیدی هستند و یک اشتباه نتیجه بازی را تغییر می دهد، مثل بازی سپاهان گل گهر، انگار یک بیل درون زمین انداخته‌اند و کل بازی را دگرگون کردند. من خودم پارسال یک کار آماری کردم و روی کاغذ آوردم، مثلا گفتم مس رفسنجان بیشترین ضرر را کرده است. نظر یک کارشناس هم نبود، مثلا ۴،۵ تا کارشناس بودند، به همین صورت هر تیم را بررسی کرده بودیم، طبیعیه که صفحات و فن پیج ها باید به این آمار توجه کنند، باید ما بازی به بازی آنالیز کنیم.

سیف‌الله‌پور: مثلا ما حالا داوری داریم در لیگ یک تحصیل کرده سال هاست زحمت می‌کشد، آقای محمدرضا مهرگان، کسی نیست حمایتش کند، ولی در همین لیگ برتر افرادی را داریم که در لیگ ۲ هم نباید قضاوت کنند. به شخصه این نظر را دارم که افرادی باید در لیگ برتر باشند تا بتوانند سناریویی که آقایان برای آنها نوشته‌اند را اجرا کنند،

سیف‌الله‌پور: ما شخصی در فدراسیون داریم به نام Fittness Coach این فرد هر چند مدت کلاسی برگزار می‌کند، خروجی این فرد که ۱۰ سال است در فدراسیون ماست هیچ چیز نبوده و هنوز داورانی را می بیتیم که مشکلات فیزیکی زیادی دارند. ما باید متناسب با شرایط فیزیکی هر داور به او برنامه تمرینی و غذایی بدهیم که در فدراسیون ما از این خبرها نیست.

بیشتر بخوانید:

۲۵۸ ۲۵