ابراهیم عامریان: «دینامیت»، قربانی شد تا سینما را نجات دهد

مهسا بهادری: حالا چند روزی است که صندلی‌های سینما دیگر خاک نمی‌خورند، چراغ آن‌ها روشن شده و چرخه اقتصادی‌شان به حرکت در آمده است و همه این اتفاقات با اکران فیلم سینمایی«دینامیت» با کارگردانی مسعود اطیابی و تهیه‌کنندگی ابراهیم عامریان رخ داده است. اما هم‌زمان با فروش ۲میلیارد تومانی این فیلم در ۱۰ روز، سوال اصلی‌ای که مطرح شد، این بود که چرا پنج فیلم اکران نوروزی آن‌چنان دیده نشدند و نتوانستند مخاطب را به سینما بیاورند، در صورتی که این فیلم در پیک پنجم کرونا، پس از مدت‌ها رقم خوبی را در گیشه به ثبت رساند. به همین بهانه به گفت‌وگو با سید ابراهیم عامریان، تهیه‌کننده «دینامیت» پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.

اگر «دینامیت» به فروش ۶۰ میلیارد تومان برسد، دیگر توقع کمک از جانب سازمان سینمایی را ندارید؟

ما هیچ وقت توقعی نداشتیم و خودمان فیلم را به دلیل تغییر وضعیت سینما و درخواست مخاطبان سینمایی اکران کردیم و زمان زیادی است که دیگر صحبت درباره آن موضوع را رها کرده‌ایم.

این پرسش مطرح شد به این دلیل که گلایه‌ها و دلخوری‌های زیادی از جانب اهالی سینما درباره حمایت اندک از این عرصه صورت گرفته است.

البته من نمی‌گویم که هیچ حمایتی در کار نیست، حمایت انجام می‌شود، اما ما به خاطر آن موضوع، فیلم را اکران نکردیم؛ بلکه ما فقط برای نجات سینما، «دینامیت» را روی پرده بردیم. اقتصاد سینما به شدت ضعیف شده بود و با اکران این فیلم، یک تکان اساسی به گیشه‌ها وارد شد، اگر الان را با یک هفته قبل از اکران فیلم مقایسه کنید، متوجه اختلاف فروش خواهید شد که بسیار فاحش است.

در گفت‌وگویی اعلام کرده بودید که با اکران «دینامیت» خود را قربانی سینما کردید. هنوز هم‌ با فروش ۲ میلیارد در ده روز، همین عقیده را دارید؟ 

بله، همچنان معتقدم این فیلم قربانی شد تا سینما را نجات دهد، به این ‌اطر که اگر بحث کرونا نبود، این فیلم، هر هفته ۵ تا ۶ میلیارد تومان می‌فروخت. در واقع می‌توان گفت سه برابر آن چیزی که حالا می‌توانیم داشته باشیم.

زمان اکران نوروزی، وقتی علت فروش کم فیلم‌ها را جویا می‌شدیم، همه می‌گفتند به‌خاطر پیک چهارم کرونا، کسی به سینما نمی‌رود، اما «دینامیت» هم‌زمان با شیوع پیک پنجم این فیلم روی پرده رفته است. چرا «دینامیت» توانست، اما پنج فیلمی که در اکران نوروزی حاضر بودند، نتوانستند مخاطبان را به سینما بیاورند؟

 من همیشه گفتم که برای احیا و بازگشت سینما، به جای چند فیلمی که چندان مورد استقبال مخاطبان قرار نمی‌گیرند، دو فیلم که مخاطب پسند است را روی پرده ببریم، اگر این کار را انجام می‌دادیم، حتی از یک سال قبل هم امکان بازگشت مجدد سینماها وجود داشت، تا ما از این شرایط خارج شویم، منتهی یک مدیریت اشتباه رخ داد، شاید اگر یک مدیریت بهتری اعمال می‌شد، اوضاع بسیار زودتر از این حرف‌ها بهبود پیدا می‌کرد و امروز به جایی می‌رسیدیم که هیچ یک از فیلم‌هایی که در صف اکران هستند، دچار مشکل نمی‌شدند.

«دینامیت» را به‌خاطر وعده‌های حمایتی وزارت ارشاد اکران نکردیم، بلکه دغدغه داشتیم با اکران این فیلم، گیشه‌ را تکان دهیم و به اقتصاد سینمای کشور کمک کنیم

اگر بخواهیم با دقت موضوع را بررسی کنیم، متوجه می‌شویم که سینماها از لحاظ رعایت پروتکل بهداشتی هیچ مشکلی ندارند و واقعا سینماها در زمینه رعایت پروتکل‌های بهداشتی حرف اول را می‌زنند. موضوع اصلی این است که جاهایی وجود دارند مثل رستوران‌ها که واقعا پروتکل‌ها در آن رعایت نمی‌شود و تجمع‌ها بسیار خطرناک‌تر است. اگر قرار باشد کسی هم کرونا بگیرد، قطعا در آن مکان‌های عمومی به بیماری مبتلا می‌شود نه سینماها.

فیلم سینمایی «شنای پروانه» در اکران سینما حدود ۳۰۰ میلیون تومان فروخت همین فیلم در اکران آنلاین بیش از ۴ میلیارد تومان را برای خود رقم زد و این مورد را هم فراموش نکنیم که هم‌زمان با اکران، این فیلم قاچاق شد، اما باز هم در اکران آنلاین فروش بسیار خوبی داشت. سوال اصلی اینجاست که چرا در پیک چهارم و هم‌زمان با اکران «شنای پروانه» کسی به سینما مراجعه نکرد و این فیلم فروش خود را از اکران آنلاین بدست آورد، ولی دقیقا در پیک بعدی، عده بسیار زیادی به تماشای «دینامیت»در مدت زمان محدودی نشستند؟

فضای فیلم سینمایی «دینامیت» کمدی است و مردم در شرایط امروز جامعه که مردم به‌خاطر کرونا غمگین هستند، ترجیح می‌دهند ۲ ساعت به تماشای فیلمی بنشینند که حال‌شان تغییر دهد.

سینماها از لحاظ رعایت پروتکل‌های بهداشتی هیچ مشکلی ندارند و از رستوران‌ها و مکان‌های عمومی د یگر، امن‌تر هستند

من فیلم سینمایی «شنای پروانه» را دیده‌ام و از همه جنبه‌ها، فیلم بسیار خوب و قوی‌ای است و خودم آن را بسیار دوست دارم اما ژانر فیلم اجتماعی و درام است. شاید یکی از دلایلی که از فیلم سینمایی «دینامیت» خیلی استقبال می‌شود، کمدی بودن فیلم است.

یک فیلم سینمایی کودک به نام «نارگیل» هم ساخته‌اید، تصمیم به اکران آن فیلم ندارید؟

چرا تصمیم داریم آن فیلم را در پاییز که مدارس باز می‌شود، اکران کنیم چون به هر حال بخش اعظم حمایت از سینمای کودک و نوجوان توسط مدارس انجام می‌شود، نکته بعد این‌که فکر می‌کنم در شرایط بهتر، باید بچه‌ها را به سینما بیاوریم و احتمالاً چون پاییز شرایط بهتر باشد، تصمیم داریم تا این فیلم را در پاییز اکران کنیم.

قرار بود فیلم سینمایی «درخت گردو» هم‌زمان با «دینامیت» روی پرده سینما برود ولی در لحظات این کار انجام نشد و شما کارتان را اکران کردید. چرا؟

ما تا آخرین لحظه تصمیم نداشتیم که «دینامیت» را روی پرده ببریم اما در آخرین جلسه شورای صنفی که دوستان سینمادار هم در آنجا حاضر بودند، تصمیم گرفتم که این فیلم را اکران کنم به این خاطر که با اکران نشدن «دینامیت»، آینده سینما به خطر می‌افتاد چون بسیاری از سینماداران تصمیم داشتند که هفته بعد از جلسه، سینماها را به طور کلی تعطیل کنند و این اتفاق پیامدهای بسیار بدی داشت.

از همان آغاز همه‌گیری کرونا، باید سراغ اکران آثار مناسب با این شرایط می‌بودیم؛ دلیل موفقیت «دینامیت» در گیشه سینماها این است که مردم در این وضعیت سخت، فیلم کمدی را می پسندند

همین حالا هم چند سینمایی که تعطیل شده‌اند، نمی‌توانند دوباره به این عرصه بازگردند. به طور مثال سینماهای شیراز به هیچ عنوان باز نشدند چون بسیاری از آن‌ها پرسنل ندارند. حالا اگر این اتفاق برای تمام سینماها رخ دهد، اصلا اتفاق خوشایندی نخواهد بود.

اگر که من در لحظات آخر نظرم برای اکران «دینامیت» تغییر کرد، به این‌خاطر بود که آینده سینمای کشور به خطر نیفتد و بسیار خوشحالم که نتیجه این کار را دیدیم و اگر می‌دانستم که قرار است چنین ماحصلی داشته باشد، قطعاً زودتر اقدام به انجام این کار می‌کردم.

سینماها بازماندند و سالن‌های تئاتر بسته شدند؛ چه تفاوتی بین این دو هنر وجود دارد؛ آن هم در شرایطی که تئاتر خیلی بیشتر از سینما در معرض آسیب و خطر قرار دارد؟

بازیگرانی که می‌خواهند روی صحنه اجرا کنند، نمی‌توانند ماسک بزنند و خودشان در معرض خطر قرار می‌گیرند و ممکن است به کرونا مبتلا شوند. مشکل اصلی تئاتر همین موضوع است، اما شرایط در سینما این‌گونه نیست؛ یک فیلمی روی پرده می‌رود و همه با رعایت فاصله آن را تماشا می‌کنند در هم تئاتر فاصله رعایت می‌شود اما چون بازیگر نمی‌تواند ماسک بزند خطر آفرین است.

چند روز پیش، حسین انتظامی توییتی مبنی بر دسترسی آزاد به اطلاعات فروش سینماها و فیلم‌ها را منتشر کرد و باور داشت که پیش از این، آمار فروش فیلم‌ها بسیار محرمانه بوده و حالا تبدیل به یکی از ساده‌ترین و در دسترس‌ترین اطلاعات شده است. آیا راه اندازی سامانه سمفا برای تهیه کنندگان و سینماداران کارآمد بوده است؟

من مخالف این موضوع نیستم و شفاف‌سازی در همه زمینه‌ها مفید و کارآمد است و این اتفاق هم در حوزه سینما رخ داده که قطعاً آقای انتظامی هم تاثیری در به وجود آمدن آن داشته‌اند. به نظرم سمفا اتفاق بزرگی بود و به بسیاری از دعواها میانه صاحبان اثر و سینماداران پایان داد.

        در این‌باره بیشتر بخوانید:

       ◾️ تهیه کننده «تگزاس»: قیمت بلیت سینما باید ۱۰۰هزار تومان باشد

      ◾️ گیشه سینماها را رضا عطاران و پژمان جمشیدی نجات می‌دهند؟

۵۷۲۴۵