آیا دلایل بیشتری برای افت بازار وجود دارد؟

در طول ماه گذشته، نمودار S&P 500 شبیه یک ترن هوایی شده است، با افت بیشتر از افزایش، و در نتیجه کاهش حدود 3.8٪. در مورد سرمایه های کوچک، شاخص راسل 2000 که به سنجش ریسک گریزی کلی در بازار کمک می کند، 6.8 درصد سقوط کرد. در نهایت، شاخص نزدک 4.7 درصد کاهش یافت.

در مقابل، DXY 2.6% افزایش یافت و بازدهی خزانه داری 10 ساله ایالات متحده 9.8% افزایش یافت. بازدهی اوراق خزانه 20 و 30 ساله به ترتیب 8.5 و 8.4 درصد افزایش یافت. به طور کلی، به نظر می رسد سرمایه گذاران محتاط تر شده اند و در هفته های اخیر به سمت دارایی های مطمئن تر هجوم آورده اند.

چه چیزی باعث این تغییر روحیه شده است؟

افزایش نوسانات در 18 دسامبر، روز نشست فدرال رزرو رخ داد. علاوه بر کاهش 25 واحدی پایه مورد انتظار، فدرال رزرو با تجدید نظر در کاهش نرخ بهره برنامه ریزی شده برای سال 2025، بازارها را شگفت زده کرد و آن را از چهار به دو کاهش داد و اشاره به پیشرفت کندتر در کاهش تورم کرد.

سپس عوامل منفی ادامه یافتند: ترامپ در حال تهدید به اعمال تعرفه های بیشتر علیه بقیه جهان، اعمال تحریم های شدیدتر توسط دولت بایدن بر بخش انرژی روسیه، و قوی تر از حد انتظار داده های اقتصادی و بازار کار ایالات متحده است.

همه اینها نگرانی هایی را ایجاد کرد که قیمت ها در ایالات متحده ممکن است دوباره شروع به افزایش کنند، که می تواند به این معنی باشد که فدرال رزرو امسال نرخ بهره را کاهش نخواهد داد و حتی ممکن است مجبور شود آن را افزایش دهد تا از شتاب گرفتن تورم جلوگیری کند. این باعث تشویش بیشتر بازار و عقب نشینی محتاطانه از دارایی های پرریسک تر شد.

اما آیا اینها می توانند فقط حرکت های موقتی باشند؟

با وجود شروع پرتلاطم سال، تحلیلگران بانک‌های بزرگ همچنان پیش‌بینی می‌کنند که S&P 500 تا پایان دسامبر به بالای 6600 واحد خواهد رسید. با این حال، تکیه صرف بر این امر به عنوان نشانه ای تضمین شده مبنی بر ادامه بازار صعودی امیدوارکننده به نظر نمی رسد.

خیلی به چگونگی رخدادهای جهانی بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر تحریم‌های جدید علیه روسیه منجر به از دست دادن حدود 800 هزار بشکه نفت در روز شود، احتمالاً قیمت نفت در ابتدا افزایش می‌یابد که می‌تواند قیمت تمام شده کالاها و خدمات را افزایش دهد، زیرا نفت تقریباً در همه جنبه‌های نفت یک کالای کلیدی است. زندگی ما

یکی دیگر از عواملی که باید در نظر گرفت ریسک های ژئوپلیتیکی است. اگرچه ترامپ قول داد که همه بحران‌ها را تقریباً بلافاصله پس از تحلیف خود حل کند، اما واقعیت ممکن است بسیار تاریک‌تر باشد: درگیری‌های موجود ممکن است تشدید شوند و درگیری‌های جدیدی مانند بین ایران و اسرائیل یا ارمنستان و آذربایجان ظاهر شوند.