آنیتا پوینتر از خواهران پوینتر در ۷۴ سالگی درگذشت

نوشته دانیل تروتا

(رویترز) – آنیتا پوینتر، یکی از خواهران پوینتر برنده جایزه گرمی که در دهه 1970 و 80 آهنگ های موسیقی پاپ، کانتری و R&B او شامل “من خیلی هیجان زده هستم”، “Jump (For My Love)” و “Fire” بود. روزنامه نگار او گفت، روز شنبه در سن 74 سالگی بر اثر سرطان درگذشت.

راجر نیل، روزنامه‌نگار، گفت که پوینتر هنگام مرگ توسط خانواده‌اش در خانه‌اش در بورلی هیلز محاصره شده بود.

آنیتا دومین خواهر بزرگ‌تر از چهار خواهری بود که در سال 1969 به‌عنوان دوتایی جون و بانی شروع به اجرا کرد و بر اساس یک بیوگرافی رسمی، زمانی که آنیتا شغل خود را به‌عنوان منشی ترک کرد تا به گروه بپیوندد، خیلی زود به یک سه نفر تبدیل شد.

خواهران پوینتر بعداً برای مدتی با روث به یک کوارتت تبدیل شدند، تنها یکی از خواهران خواننده اصلی که هنوز زنده است، اگرچه بانی در اواخر دهه 1970 گروه را ترک کرد و آنها یک بار دیگر به سه نفر تبدیل شدند. خواهران پوینتر همچنین دو برادر به نام‌های فریتز و آرون دارند.

پیش از آنیتا دخترش جادا درگذشت، که در سال 2003، زمانی که آنیتا مسئولیت بزرگ کردن نوه‌اش، روکسی مک‌کین پوینتر را بر عهده گرفت، درگذشت.

«در حالی که ما عمیقاً از دست دادن آنیتا ناراحت هستیم، از این که می دانیم او اکنون با دخترش جادا و خواهرانش جون و بانی و در صلح و آرامش است، احساس آرامش می کنیم. او کسی بود که همه ما را برای مدت طولانی نزدیک و کنار هم نگه داشت. این خانواده در بیانیه ای اعلام کردند که عشق او به خانواده ما در هر یک از ما زنده خواهد ماند.

خواهران با آواز خواندن در کلیسای پدرشان که یک واعظ در اوکلند کالیفرنیا بود بزرگ شدند.

اولین آلبوم آنها در سال 1973 اولین تک آهنگ موفق آنها “Yes We Can Can” را تولید کرد.

از جمله موفقیت های بزرگ آنها می توان به “آتش” در سال 1978، “او خیلی خجالتی” در سال 1980، “دست آهسته” در سال 1981، و “رقص نوترونی”، “اتوماتیک” و “پرش” در سال 1983 اشاره کرد. “من خیلی هیجان زده هستم” از 1982 یک استاندارد باقی مانده است.

در سال‌های اخیر، گروه به همراه دخترش عیسا و نوه ساداکو به اجرای برنامه‌های روث ادامه داد.

(گزارش توسط دانیل تروتا؛ ویرایش توسط کیم کوگیل)